*****ART***** "EAT MORE," utos ni Rain na nagawa pang dagdagan ang laman ng kaniyang cup. "Masamang nalilipasan ng gutom, Doc. Art. You know that!"Well, the food looks appetizing and smells good. But Art can't enjoy it because the cut in his lower lip is hindering him from doing so, sa tuwing nabibinat ang kaniyang sugat doon ay napapa-ngiwi siya lalo pa kung dumarampi ang suka rito.Mukhang natutuwa pa naman ang dalaga sa kanilang ginagawa, kita ni Art na nag-eenjoy ito. Subalit nang ma-pansin nitong hindi talaga siya maka-kain nang maayos ay nag-aalala nitong ibinaba ang kaniyang cup para asikasuhin siya."Hindi mo ba gusto ng ganitong pagkain—""I like it, Rain," paglilinaw niya."Oh! Kaya naman pala hindi mo pa nababawasan ang laman ng cup mo," she said in sarcasm. Nagtaas ito ng kilay sa kaniya na kalaunan ay na-uwi rin sa matamis na ngiti. "Hindi mo naman kailangang ipilit, e. Baka sumakit pa niyan ang tiyan mo, Doc. Art. Ayoko naman ng gano'n. Mag-aalala ako nang sobra."Mag-a
*****ART***** "DAMN THIS life..." Ilang mura na ang pinawalan ni Art matapos niyang lumabas ng banyo sa halos ika-sampung beses na sa parehong araw matapos siyang kumain ng kung ano-anong pagkain kasama ni Rain kahapon. Hindi naman bago sa kaniya ang mga iyon dahil na-tikman na niya ang mga ito noong college, but to hell! The effect is draining him since last night. Naka-inom naman na siya ng gamot at maraming tubig, subait patuloy pa rin sa pagkulo ang kaniyang tiyan kaya naman hindi na muna siya pumasok. But he managed to take some work in his condo to be still productive even with his case. Nang matapos siya sa ilang marketing reports na inaaral niya'y gumapang naman siya sa kama para sandaling magpahinga, ilang oras siyang natulog doon hanggang sa maka-tanggap siya ng tawag mula kay Jane. Hindi niya sana iyon sasagutin, subalit makulit ang dalaga at ang halos gumulantang sa kaniya ay ang pag-iyak nito sa kabilang linya. Jane doesn't cry for anything, she's the bravest woman h
*****ART***** MAY TIWALA si Art na hindi siya ipapahamak ni Jane sa kaniyang ina, maaaring malapit ang dalawa pero alam nito kung gaano kalupit ang kaniyang mommy kaya't hanggang maaari ay hindi ito nagsasabi ng mga bagay na tungkol kay Art na maaari nitong ikagalit. Jane understands his plans, even if she's having a hard time accepting them because it really sounds crazy. But what's making him uneasy the next couple of hours is the fact that she can push her crazy idea of marriage between them too far. Isang sabi lang nito sa kaniyang ina ay tiyak na papayag kaagad ito, knowing how much his mom loves Jane. Bahagyang uminit ang ulo ni Art sa mga bagay na tumatakbo sa kaniyang isipan kaya naman nang makita niya si Brent at nang-asar pa ito tungkol sa pagdalaw kahapon ni Rain sa hospital ay na-ibaling ni Art dito ang kaniyang frustrations. Pabiro niya itong sinuntok sa braso, but he put a bit of pressure on that. Brent is a friend, but he's gone through the roof. Tumawa lang ito nan
*****RAIN***** ANG PAGBABALIK ni Nate sa cafe ang naging good news ng araw ni Rain pagkarating niya sa trabaho. Kakapasok pa lang niya sa double doors ay ang matitikas na mga braso na kaagad ng binata ang yumakap sa kaniya, she was about to scream loud when that familiar and her favorite scent attacked her nose. "Nate?!" she shouted on the verge of a little heart attack."Yes, my sweet. Miss mo'ko, 'no?" anito sa madalas nitong tono, mapang-asar. "Aminin mo, hahaba ang ilong ng sinungaling."Well, yes. But every time that she remembers about the girl who called him "love", para bang nawawalan ng gana si Rain. Ilang beses pa silang nagkaka-text ng binata matapos iyon, pero hindi man lang nito nabanggit kung sino ang babaeng iyon. Sa tono pa naman ng boses nito'y mukhang malandi and she's not sorry for the term."Baliw kaba?" maarte niya itong inirapan kunwari, hindi nagtagal ay ngumiti rin siya at mabilis na bumalik sa pagkaka-yakap sa binata. This time braso naman ni Rain ang pumulup
*****ART*****"HEY, THERE! Best brother in the world..."Tumuldok si Art sa kaniyang laptop para sandaling itigil ang research na isinasagawa niya sa kaniyang libreng oras bago lingunin ang bagong dating niyang kapatid. Like always, Airish smiled the sweetest to him as she approached him in his seat to kiss."Ang sabi sa front desk naka-out kana, but still working?"Art took out his radiation glass before he massage his aching temple. "Well, this is important. Anyway, how's your visit to mom?""It's good." Contrary to that, her smile slightly melted. "Still the busiest.""Did she say something to you?"She released a deep breath, lumapit ito para palitan ang mga daliri niyang humahagod sa kaniyang sentido. Sa ginawa ni Airish na iyon ay biglang pumasok sa ala-ala ni Art ang magandang mukha ni Rain, bigla siyang napa-mulat ng mata at pa-simpleng niluwagan ang kaniyang necktie."Mom never said anything, wala siyang tiwala sa akin. I can see that..." Nasa boses nito ang kabiguan. "Kayang-
*****RAIN***** PILIT ang ngiti ni Rain habang kumakaway siya sa paalis na kotse ni Art, nasa dibdib pa rin kasi niya ang kaba dahil sa mga sagot ng binata sa kaniya kanina sa byahe. Curiosity really kills a cat and knowing that he can manipulate things to get their family's homewrecker into danger, makes her blood feels freezing. Tiyak na ma-uuwi rin sa kapahamakan ang kaniyang ina sa oras na gumawa na ng hakbang si Art para rito, ngayon mas nakikita ni Rain ang labis na pangangailangan niyang gumawa ng paraan para ilayo ang ina sa kapahamakang pinapasok nito.And speaking of her mama... Para siyang tinakasan ng kaluluwa niya nang makita itong naka-tayo sa tapat ng gate at wala sa ayos ang mukha habang naka-halukipkip."11:30, really?" strikta nitong sabi. "Ito ba ang na-tutunan mo sa mga katrabaho mo roon sa cafe? Ang umuwi ng late at maging iresponsable?" Nakuyom ni Rain ang kaniyang mga kamay. "Sorry po, ma." She remembered calling one of them earlier, but her phone was drained a
*****RAIN***** MATA SA mata, dama niya kaagad ang pagwawala ng kaniyang puso sa loob. Biglang nanghina si Rain, hindi dahil sa pagod sa maghapon maski na sa emosyon niyang nag-uumapaw. Kung hindi marahil sa mga mata ng binatang nasisinagan ng ilaw mula sa poste... they are shining like stars and they were burning her heart like glowing embers.Tila siya telang hawak lamang ni Art at isinasayaw nito sa hangin, hindi siya gaano'ng maka-sunod ngunit sa pamumuno nito'y nakaka-sabay pa rin siya kahit paano. The soothing warmth in his chest can thaw her freezing away, his gentle touches feel like medicine that heals her wounded heart. For that magical moment, under the dark and romantic night, she forgot about the world. Rain thought it was impossible to feel this sensation before, that it's just a myth. But truly, somebody out there will do...Nag-umpisa ang araw niya kinabukasan na parang hindi nangyari ang lahat ng nangyari kagabi, na parang isang panaginip lamang ang sagutan sa pagita
*****ART***** "DOC. Art?" Napakurapkurap sa gulat si Rain nang makita siya, para bang pinanawan na ito ng kulay dala ng gulat. "M-may nakalimutan ka?" Despite the strom that suddenly rages inside him, Art tries to be as rational as possible when he lifted the paper bag to give her. "A-ano ito?" she asked, stuttering. Sinilip niya iyon at lalo itong naguluhan. "Chocolates?" "Some sweets for you, pampa-bawas ng stress." His voice can make anyone shiver.He brought that to lessen her stress, but seeing how happy she was a while ago... makes him think that she doesn't need it anymore. May stress reliever na ito sa tabi-tabi. "By the way, I'll see myself outside now..." Umalis kaagad si Art sa harapan ni Rain matapos makapagpaalam. He just can't stop thinking bullshits. He wanna pull her outside and confront her, asking if she's pulling some stunt with him. But who is he kidding? If she's playing, so is he. The only difference is he's doing this to look after her, unluckily Art took h
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h