*****ART***** "DOC. Art?" Napakurapkurap sa gulat si Rain nang makita siya, para bang pinanawan na ito ng kulay dala ng gulat. "M-may nakalimutan ka?" Despite the strom that suddenly rages inside him, Art tries to be as rational as possible when he lifted the paper bag to give her. "A-ano ito?" she asked, stuttering. Sinilip niya iyon at lalo itong naguluhan. "Chocolates?" "Some sweets for you, pampa-bawas ng stress." His voice can make anyone shiver.He brought that to lessen her stress, but seeing how happy she was a while ago... makes him think that she doesn't need it anymore. May stress reliever na ito sa tabi-tabi. "By the way, I'll see myself outside now..." Umalis kaagad si Art sa harapan ni Rain matapos makapagpaalam. He just can't stop thinking bullshits. He wanna pull her outside and confront her, asking if she's pulling some stunt with him. But who is he kidding? If she's playing, so is he. The only difference is he's doing this to look after her, unluckily Art took h
*****RAIN*****BOTH OF Art and Rain have no idea how they managed to reach his condo unit safely without breaking their intense and passionate kiss. Wala siyang ideya! All that she knows is since their lips touch each other, Rain felt like her life was dependent on his kisses she— can't live without savoring its minty and delicious taste. Every flick of his tongue and every suck of his lips can do magic in her body. It makes her feel like a match being rubbed on fire and now she's blazing!Ipinako siya ni Art sa likod ng pinto, malakas siyang um*ngol nang gumapang ang mga halik ng binata sa kaniyang tainga, pisngi at leeg. The tingling sensation made her body arch and scream for more even though her knees are starting to wobble. Rain wounded her arms around his neck for support, bumalot naman sa kaniyang baywang ang mga braso nito habang idinidiin siya sa matigas nitong katawan.The whole room was filled with er*tic screams of pleasure and groans that heightens the l*st rolling inside
*****RAIN***** "YES, you already forgot about it?" Amusement danced in his face. "Napag-usapan na natin ito sa condo ko, Rain."Well... kailan ba sila nagkaroon nang maayos na pag-uusap ng binata sa condo nito? Parang sa tuwing napag-iisip sila roon ay palaging magkahulagpong ang kaniyang mga labi at mariin siyang idinidiin ng binata sa pader. Their steamy make-out used to blow her mind up, the heat melts everything inside her head and this one probably melted too.Napa-iling siya. "I forgot, pero sasama naman ako. Saan nga pala iyon?""Tagaytay, I want us to try many recreational activities in there. Stress na stress ka kasi kaya gusto kong makapag-relax ka roon," paliwanag nito.Tulad ng ginawa ni Art ay hinati niya rin ang pagkain niya't binigay rito ang kalahati, pansin niyang napa-ngiti si Art pero inuna niyang magtanong sa binata."Bakit ako lang ang magre-relax? Paano ka?"Humilig ito sa mesa para abutin ang labi niyang may mantsa ng ketchup. "All the time were together means r
*****ART***** FIFTY MISSED calls, thirty text messages, and still counting. All of those came from only one person and she seems too desperate bombarding his phone with her pleads to see her today... Mariing ipinikit ni Art ang kanyang mga mata habang naka-salo sa kaniyang ulo ang mga daliri niyang humahagod doon. Wala pa siyang tulog buhat kagabi dahil nagkaroon siya nang biglaang duty dahil kinailangan siya ng kaniyang pasyente. But that's not the problem actually. Hindi iyon ang dahilan kung bakit parang dinaanan ng Byernes Santo ang kaniyang mukha, kun'di ang babaeng kumausap sa kaniya kagabi habang nagpapahinga si Art sa kaniyang opisina. Nagpakilala ito sa kaniyang si Jannaleen Baldonaza, isa sa mga empleyado ng kanilang kompaniya. Subalit ang naka-agaw sa pansin niya nang banggitin nito ang relasyon niya kay Rain... they are cousins.Of course, they have the same surname, and Ladyleen, his secretary also confirmed that Ms. Baldonaza is their employee. So, Art has no reason to
*****ART***** NASA GANO'NG ayos siya nang bumukas ang pinto at pumasok doon si Art, nag-iwas siya ng tingin nang magtagpo ang kanilang mga mata. Napapikit si Rain nang lumapit sa kaniya ang binata para i-abot ang panyo nito sa kaniya, hindi gaya noon ay wala na itong note... Ano pa bang aasahan niya? "Ayokong palalain ang pagdurusang nararamdaman mo, but you have to face her now, Rain. Before things went... late," panimula nito. "Alam kong nahihirapan kang tanggapin, pero nariyan na at ang kailangan mo ay maging mas matatag." "Nasaktan ko siya." A knot of regret clogged her throat. "Sobra-sobra..." "That's true, nakikita ko sa mga mata niya ang sakit at lungkot sa tuwing magkausap kami. Pero dinadaan nalang niya sa pagngiti ang lahat, umaayon naman daw kasi sa plano ang mga nangyayari. Kapag tuluyan na kayong nagalit sa kaniya'y hindi na kayo masasaktan nang labis kapag nawala siya." "That's not true." Lalo lang siyang umiyak sa narinig niya. "Hindi iyan totoo. Kahit gaano niya ka
*****ART***** ART IS severely sweating bullets above his forehead, he's actually bathing from his own ocean of sweat. Hindi siya sigurado kung dahil ba iyon sa makapal niyang laboratory coat o sa sitwasyong kinasasadlakan niya? Sa sobrang seryoso ng kaniyang ginagawa at tindi ng mga pagkabog sa kaniyang dibdib, wala na siyang oras pa para alamin ang sanhi ng kaniyang timba-timbang pawis. "One more... clear!" he shouted first before placing both of the paddles of the defibrillator over his Tita Reina's chest. Sinulyapan niya ang ECG machine sa itaas at wala pa ring nagbabago, the line remains flat. Damn it! "Clear!" hiyaw pa niyang muli bago subukang ilapat ang instrumento sa noo'y hindi na pumipintig nitong dibdib. He's halfway to touching it when someone stopped his hand. Nilingon niya si Brent sa gilid at umiling ito, "Let go, Brent! I need to do everything, this can't be!" Buong-lakas niyang itinaboy ang mga kamay nito sa kaniyang braso, he wagged those, he pushed him through h
*****RAIN***** NAGING SOBRANG tahimik ang mga unang araw ni Rain matapos ang libing ng kanilang ina. Dahil sa puyat at pagdadalmahati'y hinayaan muna siyang magbakasyon mula sa trabaho, kaya naman sa ilang araw na nagdaa'y nasa bahay lang siya't nagmumuni-muni sa mga bagay-bagay. Madalas ay natutulala siya sa kawalan, na-iiyak pa rin siya pero sinisikap niyang ayusin ang sarili.Imbes na magmukmok ay inu-ubos niya sa mga gawaing bahay ang kaniyang oras, sa gano'ng paraan ay hindi siya gaanong nakakapag-isip at na-iibsan ang bigat sa kaniyang dibdib kahit na paano... Hanggang sa isang araw, habang naglilinis siya nang bahay ay aksidente niyang nalingunan ang mga photo album sa divided ng kanilang bahay. Binalak niyang linisin ang mga iyon, subalit isang pamilyar na larawan ang nahulog mula rito na muling nakapagpa-alala sa kaniya kay Art.The old photograph was Art during his kindergarten days, totoy pa siya roon sa kandungan ng mama ni Rain. Parehong naka-hawak ang dalawa sa award ni
*****ART***** PAGKARATING AY umakyat kaagad siya sa kaniyang opisina't doon inaral ang mga papeles na kailangan ng atensyon. He's trying to understand the report in his table, but his eyes bulged when he saw the project manager's name on the lower part. It's Rainelle Daza.Sinubukan pa lang niyang walain sa sistema niya ang dalaga dahil marami pa siyang problemang kailangang daluhan, subalit sadyang sutil ang mundo... And when he stop for a bit to have his lunch, tumambad naman sa kaniya ang manufacturer ng dessert sa kaniyang tray and she's from BahRAIN.Kahit anong gawin niya, kahit saan siya tumingin, wala siyang ibang makita kun'di ang pangalan ng dalaga. Kapag naman naka-pikit ay mukha pa rin nito ang naroon at nakikita niya. She's in his heart, she's in his head, she's everywhere! So eventually, he's left calling Andrew again asking a favor of buying her something to eat and give it in a usual way..."Again?" garalgal ang tinig nito't mukhang kagigising lang kaya mainit ang ulo
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h