All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 701 - Chapter 710

Tumikhim ng malamig si Bonnie. Ipinagmamalaki niya ito. “Oo, tama!”“Ganun ba?”Humalukipkip si Luna at sumandal siya. Elegante siyang sumandal sa leather seat sa cafe.“Edi, maitanong ko nga sayo. Dahil mahal niyo ang isa’t isa at nakatakda kayo at kinaiinggitan ng lahat, bakit umalis ng Banyan City si Jason ng anim na taon at hindi man lang nagparamdam?”Lumaki ang mga mata ni Bonnie dahil sa mga sinabi ni Luna.“Dahil sinet up si Jason habang nasa ibang bansa siya. Wala siyang paraan para tawagan ako?”“‘Yan ba ang dahilan na binigay niya sayo?”Humikab si Luna. “Nagkataon nga naman. Nasa ibang bansa rin ako nitong mga nakalipas na taon, namumuhay ng komportable. Sabihin mo nga sa akin, anong bansa, lugar, at organisasyon ang nagset up kay Jason?”Palihim na nagsama ang mga kamay ni Bonnie dahil sa mga sinabi ni Luna.Ginitgit ni Bonnie ang ngipin niya. “Kahit na hindi ko ito tinanong sa kanya dati, hindi magsisinungaling sa akin si Jason!”“Edi, alam mo ba na noong nasa i

Gawa gawa lang ba ang lahat ng ito?Kinagat ni Bonnie ang mga labi niya at inagaw niya ang phone. Maingat niyang sinuri ang mga litrato.Isa siyang news reporter. Kung ginawa lang ang mga litrato na ito, mapapansin niya kung sinuri niya ito ng mabuti.Gayunpaman, muling seryoro at maingat na tiningnan ni Bonnie ang mga litrato.Wala.Walang bakas na ginawa lang ang mga litratong ito.“Totoo ang lahat ng mga litrato, kahit na tingnan mo pa ng matagal, wala kang makikita.”Nang mapagtanto ang mga intensyon ni Bonnie, nagbuntong hininga si Luna. Naging emosyonal siya. Minsan siyang naging tulad ni Bonnie, naniniwala kay Joshua ng walang kondisyon.Ang isang inlove na babae ay laging iisipin na ang kasintahan nila ay perpekto.Sa katotohanan…Maputla ang mukha ni Bonnie. Tumingala siya at tumingin kay Luna. Pula ang kanyang mga mata.Gayunpaman, pinigilan niya ang kanyang mga luha. “Hindi… imposible ito.”“Malalaman mo rin.”Huminga ng malalim si Luna. Bumalik siya sa upuan ni

Hindi naniniwala si Jason sa kahit isang salita na sinabi ni Luna.“Luna.”Naglakad ng ilang hakbang si Bonnie bago niya naalala si Luna.Pinasa niya ang bouquet ng mga rosas sa security guard sa tabi. Nang pagtalikod niya para kausapin si Luna, nakita niya kung gaano kalupit ang titig ni Jason kay Luna.Huminto ang puso ni Bonnie nang makita niya ang titig na ito. Ito ang unang pagkakataon na nakita niya si Jason na may ganitong ekspresyon.Napalapit si Bonnie at hinawakan niya ang kamay ni Luna. Nilagay niya ang sarili niya sa harap ni Luna, hinarangan siya. “Jason, isang hindi pagkakaunawaan ang pagkulong sa akin ni Luna sa mental hospital. Binitawan ko na ‘yun. Sana ay ikaw rin. Sumama siya sa atin para kunin ang singsing natin. ‘Wag mo na siyang hanapan ng mali.”Gumaan lamang ang ekspresyon ni Jason nang marinig niya ang mga salita ni Bonnie.Kumunot ang noo niya at tumingin siya kay Luna. Ngumiti siya. “Salamat sa tulong mo, Ms. Luna, nag abala ka pa para samahan kami ni

“Mr. Lynch, mahilig po ba kayong magshopping dito sa mall? Kung ganun po, pwede po namin kayong samahan lagi…”…Habang nakikita na nag aagawan ang mga lalaki sa atensyon, hindi napigilan ni Luna na kumunot ang noo niya.Naisip niya ang babaeng nasa mall kanina.Bakit maging lalaki man o babae, desperado sila para maging malapit kay Joshua?Namumukod ang pagpapanggap ni Joshua.Baka dahil naramdaman ni Joshua ang titig sa kanya ni Luna, kumunot ang noo niya at tumingin siya sa direksyon ni Luna.Nagkatinginan sila.Kumunot ang noo ni Luna. Agad siyang tumingin palayo.Sumingkit ang mga mata ni Joshua at sinulyapan niya si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kila Bonnie at Jason sa tabi ni Luna.Nandoon siya nung una dahil gusto niyang iklaro kung ano ang relasyon ni Luna kila Bonnie at Jason, ngunit nang makarating siya sa mall, nilapitan siya ng mga lalaking ‘yun.Sino ang mag aakala na…Nagkataon na kumakain din sila dito.“Lahat kayo.”Tumawa ng mahina si Joshua. Tumingin

Pagkatapos ng aksidente ni Luna, matagal na nag imbestiga ang mga pulis at si Joshua.Sa huli, nahanap lang nila nag truck na ninakaw.Noon, hindi makita ng klaro ang mukha ng driver dahil sinira ang traffic surveillance.Ngumiti si Jason at inamin niya ito ng tumatawa, “Syempre po, ako ‘yun.”Pagkatapos, nilagay ni Jason ang parehong kamay sa likod ng ulo niya para mag relax. Tumingin siya ng basta basta kay Joshua. Nakakunot ng mahigpit ang noo ni Joshua.“Bakit po kayo nagpapanggap na gulat kayo, Mr. Lynch? Noon, binayaran po ng kumpanya niyo ang pagtakas ko. Kung hindi po ikaw, sino po ang kayang magbayad ng limandaang libong dolyar para sa isang walang kwentang taong tulad ko?”“Alam ko po na gusto niyong pasayahin si Luna ngayon, gusto niyong pong magpanggap na wala kayong kinalaman sa nangyari sa kanya. Pwede niyo naman po akong bigyan ng isa o dalawang daang libo para sumakay ako sa inyo at itago ang sikreto.”Pagkatapos, tumaas ang mga kilay ni Jason at tumingin siya ka