“Mr. Lynch, mahilig po ba kayong magshopping dito sa mall? Kung ganun po, pwede po namin kayong samahan lagi…”…Habang nakikita na nag aagawan ang mga lalaki sa atensyon, hindi napigilan ni Luna na kumunot ang noo niya.Naisip niya ang babaeng nasa mall kanina.Bakit maging lalaki man o babae, desperado sila para maging malapit kay Joshua?Namumukod ang pagpapanggap ni Joshua.Baka dahil naramdaman ni Joshua ang titig sa kanya ni Luna, kumunot ang noo niya at tumingin siya sa direksyon ni Luna.Nagkatinginan sila.Kumunot ang noo ni Luna. Agad siyang tumingin palayo.Sumingkit ang mga mata ni Joshua at sinulyapan niya si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kila Bonnie at Jason sa tabi ni Luna.Nandoon siya nung una dahil gusto niyang iklaro kung ano ang relasyon ni Luna kila Bonnie at Jason, ngunit nang makarating siya sa mall, nilapitan siya ng mga lalaking ‘yun.Sino ang mag aakala na…Nagkataon na kumakain din sila dito.“Lahat kayo.”Tumawa ng mahina si Joshua. Tumingin
Namutla ang mukha ni Jason dahil sa mga sinabi ni Joshua.Umubo siya at yumuko siya para uminom ng tsaa. “Mukhang mali po ang pagkaka alala niyo?”“Ah, ganun ba?” Nanunuya si Joshua. Tumingin siya ng malamig kay Jason.Pagkatapos, tumingin si Joshua kay Luna. “Sinabi niya na mali ang pagkaka alala ko.”Sumingkit ang mga mata ni Luna. Mahigpit ang hawak niya sa mga kamay niya sa ilalim ng mesa.Anong palabas ang ginagawa nila Joshua at Jason? Ang isa ay pinagbibintangan ang isa habang ang isa ay sinusubukan na umiwas.Pinag usapan muna ba nila na magbalikan ng sagot sa harap ni Luna?Pinagsikapan talaga ni Joshua para lokohin siya!Tumikhim si Luna at agad siyang tumayo. “Bakit ka pa kayo nag abala na magpanggap sa harap ko?”Tumingin siya kay Joshua, pagkatapos kay Jason. Malamig ang mga mata niya.“Ayaw ko ang mga taong nagpapanggap sa harap ko. Pwede kayong magpanggap sa sarili niyo kung gusto niyo!”Pagkatapos, humingi ng tawad si Luna kay Bonnie, tumalikod siya, at umali
Pagkatapos ng aksidente ni Luna, matagal na nag imbestiga ang mga pulis at si Joshua.Sa huli, nahanap lang nila nag truck na ninakaw.Noon, hindi makita ng klaro ang mukha ng driver dahil sinira ang traffic surveillance.Ngumiti si Jason at inamin niya ito ng tumatawa, “Syempre po, ako ‘yun.”Pagkatapos, nilagay ni Jason ang parehong kamay sa likod ng ulo niya para mag relax. Tumingin siya ng basta basta kay Joshua. Nakakunot ng mahigpit ang noo ni Joshua.“Bakit po kayo nagpapanggap na gulat kayo, Mr. Lynch? Noon, binayaran po ng kumpanya niyo ang pagtakas ko. Kung hindi po ikaw, sino po ang kayang magbayad ng limandaang libong dolyar para sa isang walang kwentang taong tulad ko?”“Alam ko po na gusto niyong pasayahin si Luna ngayon, gusto niyong pong magpanggap na wala kayong kinalaman sa nangyari sa kanya. Pwede niyo naman po akong bigyan ng isa o dalawang daang libo para sumakay ako sa inyo at itago ang sikreto.”Pagkatapos, tumaas ang mga kilay ni Jason at tumingin siya ka
Mali ang pagkakaunawa?Tumikhim si Luna ng malamig. Tumingin siya kay Bonnie.“Baka naniniwala ka nga sa mga sinasabi ni Jason, pero ako hindi.”Naramdaman ni Luna na sinabi lang ni Jason kay Bonnie na hindi niya kilala si Joshua dahil sinusubukan niyang itago ang mga bagay na ginawa ni Joshua.Kumunot ang noo ni Bonnie.“Luna, kahit na nagsinungaling sa akin si Jason tungkol sa ibang mga bagay, hindi niya kailangan magsinungaling tungkol dito. Ikaw…”Bago pa matapos sa pagsasalita si Bonnie, nagring ang phone niya.Ito ay si Jason.Habang nakaupo sa restaurant, malamig na nakatingin si Jason sa kanila sa labas sa pamamagitan ng bintana.“Tapos ka na ba? Kakain ba tayo o hindi?”Medyo malupit ang tono ni Jason. Tumigil ang puso ni Bonnie. “Oo, oo, kakain tayo!”Pagkatapos, agad niyang binaba ang phone at hinila si Luna pabalik ng restaurant.Pagkatapos ihain ng mga waiter ang mga pagkain, sinabi ni Bonnie kay Luna na kumain na.Konti lang ang kinain ni Luna.Sa buong kain
Tumawa ng malakas si Jason.“Alam na ng buong bayan ang tungkol sa kasal namin ni Bonnie. Sa tingin mo ba ay matagumpay akong magpapakasal kay Bonnie kung hindi pumayag ang asawa ko?”Tahimik ng ilang saglit si Luna. Makalipas ang ilang sandali, tumawa siya.“Tama ka. Bagay nga kayo. Natural na wala din masyadong prinsipyo ang asawa mo.”“Prinsipyo? Ano ‘yun?” Tumikhim ng malamig si Jason at humalukipkip siya. “May prinsipyo ka nga, pero mas maganda ba ang buhay mo kaysa sa amin?”Ang mga salita ni Jason ay parang isang kutsilyo na tumusok sa puso ni Luna.Oo. May mga prinsipyo siya, pero mas maganda ba ang buhay niya kumpara sa iba?Dalawa sa apat na anak niya ay patay na. Ang mga buhay naman, ang isa sa kanila ay may malalang sakit, ang isa naman ay autistic.Ang mga taong nanakit sa kanya ay namumuhay ng malaya.Napuno si Luna ng pagkamuhi. Gusto niyang lumapit para patayin si Jason!Gusto niyang buksan ang dibdib nila Jason at Joshua. Para makita kung may puso nga talaga
Buong gabi na nasa Blue Bay Villa si Luna.Kinaumagahan, dumating ng maaga si Jason sa Blue Bay Villa para sunduin si Bonnie para magsukat ng mga wedding gown.Dumating ng maaga si Jason, hindi pa gising si Bonnie. Umiyak ng buong gabi si Bonnie. Nakatulog lang siya ng umaga dahil sa tulong ni Luna.Dinala ni Luna sina Nellie at Neil sa ibaba. Agad nilang napansin si Jason na nasa sala.Nang marinig ang mga yapak, lumingon si Jason para tumingin.Nang makita niya si Nigel, lumaki ang mga mata niya sa gulat.“Hindi ba’t namatay na ang anak mong lalaki?”“Oo, isang multo ako.” Tumingin ng malamig si Nigel kay Jason. “Nandito ako para kunin ang buhay mo.”Sa sobrang nakakakilabot ng boses ni Nigel, natakot at natahimik si Jason.Pagkatapos ng ilang saglit, kumunot ang noo ni Jason at tumingin siya kay Nigel habang tumatawa, “Anong buhay? Hindi ako ang pumatay sa kapatid mo.”Pagkatapos, hindi napigilan ni Jason na suriin si Nigel at sinabi niya, “Kakaiba talaga ang mga kambal. M
Nasa sahig si Jason, inaapakan siya ni Joshua. Sinusubukan niyang kumawala. Puno pagkamuhi at galit ang mga mata niya.Kumunot ang noo ni Luna.Kung nagpapanggap lang sina Joshua at Jason kahapon, paano naman ngayon?Hindi nagsisinungaling ang mga biglaan na reaksyon.Niyakap ni Luna si Nellie. Medyo naantig siya bigla.Hindi kaya’t…Wala talagang kinalaman sina Jason at Joshua sa isa’t isa?Ang isang taong tulad ni Jason, ang isang tao na umakyat mula sa baba at napunta sa katayuan niya ngayon, ang tanging hindi niya matatanggap ay tapakan siya ng iba.Alam na dapat ni Joshua ang tungkol dito, pero ginawa niya pa rin ito.Kung magkasamang nagtatrabaho sina Joshua at Jason, hindi ba natatakot si Joshua na baka magalit si Jason at pagtaksilan siya nito?“Mr. Lynch.”Biglang narinig ang boses ni Bonnie mula sa likod nila.Si Bonnie, na nakasuot pa ng pajama, ay nakakunot ang noo habang pababa.“Bitawan mo siya, pakiusap.” Naglakad pababa si Bonnie at tumayo siya sa harap ni
Nanunuya si Luna at tumingin siya kay Joshua. “Hindi ba’t araw araw naman ako nakikipaglaro sa apoy? Baka nga mapanganib na tao si Jason, hindi ba’t ikaw rin naman, Mr. Lynch?”Dumilim ang ekspresyon ni Joshua dahil sa mga sinabi ni Luna.Sumingkit ang mga mata niya at tumingin siya kay Luna. Malamig ang boses niya. “Kailangan mo ba akong ikumpara sa isang tao na tulad ni Jason?”“Dahil pareho kayong uri ng tao.”Tumawa ng mahina si Luna. Malamig ang kanyang mga mata. “Hindi lang kayo parehong uri ng tao, nagtutulungan pa kayong dalawa.”Kumunot ng malalim ang noo ni Joshua. Tumingin siya kay Luna at sinabi niya, “Luna, sinabi ko na sayo. Wala akong kinalaman kay Jason.”Ngumiti si Luna. “Sino naman ang maniniwala sayo?”“Hindi kita matutulungan kung hindi ka maniniwala sa akin.” Huminga ng malalim si Joshua at umakyat na siya.Sa itaas, bukas ang pinto ng study room.Nakatayo pa rin sa pwesto si Luna, pinapanood niya na umakyat ng hagdan si Joshua.Ang katotohanan, simula pa