All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 491 - Chapter 500

"Kung hindi ko ito magagawa nang hindi sinasama ang personal kong nararamdaman sa trabaho, paano ko sasabihan ang mga empleyado ko na maging patas?" Kinagat ni Luna ang labi niya. Naintindihan niya ang pagpupumilit ni Joshua, pero… Tumingin sa kanya si Luna. "Mr. Lynch, kung sinabi kong hindi ko gustong makulong nang matagal si Joseph Gibson, iisipin mo ba na hindi ako makatwiran?" Inangat ni Joshua ang kanyang mga mata at tumingin sa harapan. Walang emosyon ang kanyang boses habang nagsalita siya, "May dalawang anak si Joseph Gibson. Ang isa sa kanila ay si Aura, na muntikan ka nang mapatay at ang mga bata nang ilang beses. Ang isa pa ay ang asawa ko, si Alice, na palaging may problema sa'yo." Lumingon siya at malamig na tumingin kay Luna, sinusuri niya ang mukha ni Luna. "Pagkatapos ng lahat ng iyon, at napakamatiisin mo pa rin kina Joseph at Natasha. Hindi ka kumikibo kahit na gaano ka nila pagalitan. "Kung hindi ka naglagay ng hidden camera bago ang insidente, tuluyang ma

Habang nasa likuran, nagdilim ang mukha ni Joshua. “Di ba sumosobra ka na kay Luna?” Nabigla si Lucas. Sumosobra? Sumobra ba… siya? Nang makita kung gaanong tulala si Lucas, lumingon si Joshua at tumingin sa labas ng bintana. “Ang labis na pag-aalala mo sa kanya. Atsaka, kanina lang sa police station, bumubulong ka nang sobrang lapit sa tainga ni Luna.” Natulala si Lucas. Mabilis na umikot ang isipan niya. Natukoy na ni Lucas ang problema. Ang amo ba niya ay… nagseselos? Nilinis ni Lucas ang lalamunan niya at sinabi, “Okay. Mag-iingat na ako dito sa susunod.” Walang emosyong sumagot si Joshua at tumingin sa gusali ng apartment. Nakabukas na ang ilaw sa apartment ni Luna. “Tara na.”…Lumabas si Luna ng elevator at kakalabas lang niya ng mga susi niya nang mapansin niya ang ilaw na nanggagaling sa ibaba ng pinto. Kusang napakunot ang noo niya. May tao ba sa bahay niya? Si Anne ba ito? Binigyan niya ito ng isang pares ng susi noong lumipat siya sa apartment.

Tinulak siya ni Anne sa kwarto. “Wag ka dapat kumilos at wag ka mag-isip. Matulog ka lang nang mahimbing!” Walang magawa si Luna. gusto niyang sabihin na pwede siyang tumulong sa mga hugasin, pero kaagad na hinila ni John si Anne sa mga braso niya. “Gusto kong makipaglambingan kay Anne, habang naghuhugas ng pinggan nang magkasama sa kusina. Wag kang maging third wheel.” Habang tulala pa rin si Luna, kaagad na kinuha ni John si Anne at umalis. Hanggang sa maglaho sa paningin niya ang dalawa lang nakangiting nagsalita si Neil, “Mommy, wag kang tumingin.” Huminto saglit si Luna at kusang yumuko. Nagsuot na ng pajama si Neil at Nellie, at yakap ng bawat isa ang isang maliit na unan habang nakatayo sila sa tapat ng pinto ng kwarto. “Gusto naming matulog kasama mo ngayong gabi, Mommy.” Humikab si Nellie. “Matagal na tayong hindi natutulog nang magkasama! Namiss ko ito!” Ngumiti nang bahagya si Neil. “Oo. Masyado kang busy at hindi mo na kami makausap. Buti makakabawi ka ngayong g

Napanganga si Anne. Kinuskos ni Luna ang pagitan ng kilay niya. Huminga siya nang malalim. “Hindi ko inakalang ganito kadaling matatapos ang problema.” Akala niya kakailanganin niya ng isa o dalawang araw para makapag-isip ng plano. Hindi niya inasahang magbabago ang lahat sa loob lamang ng isang gabi. Tinikom ni Nigel ang kanyang bibig. “Sinabi ko sa’yo matulog ka nang mahimbing at paggising mo, magiging ayos na ang lahat. Di ako nagsisinungaling diba?” Tumawa si Luna. Makalipas ang isang saglit, nagsalita siya. “Nagtataka lang ako—paano mo napasunod si Mo Sam?” “Wala lang.” Tumawa nang mahina si Nigel. “Nag-hack akio sa kanyang computer at kinuha ko ang lahat ng lamang ng hard disk niya, kasama ang diary niya kung saan naihi siya sa kama noong bata siya at kung paano siya nabigong ligawan ang babaeng gusto niya noon. Atsaka… “Atsaka, ang ebidensya ng mga draft ng ibang mga designer.” Huminto saglit si Luna bago sabihin nang dahan-dahan, “Edi ang pagkatao niya bilang isa

“Magaling ba siya…sa pag-hack?” “Magaling.” Tinikom ni Nigel ang bibig niya. “Baka kailangan ko pa ng ilang taong pagsasanay para maabot ko ang lebel niya.” Lumubog sa kawalan ang puso ni Luna sa sinabi ni Nigel. Nakipag-usap siya saglit kay Nigel bago ibaba ang linya at bumalik sa sala. Nagluto ng almusal si Anne. Tinawag niya si Luna para kumain, kahit na nakakunot ang noo niya habang nakatingin siya dito. “Umamin na si Mo Sam na ninakaw niya ang mga disenyo mo, at isa itong mabuting balita. Bakit parang masama pa rin ang timpla mo?” Pinilit ni Luna na ngumiti. Yumuko siya at nagsimulang kumain nang maigi. …Makalipas ang limang oras, sa Lynch Group Tower. Ito ang parehong conference room na may parehong tao. Ang lahat ay tinawag para sa isang pagpupulong. Habang nakaupo sa main seat, hindi maitago ni Joshua ang pagod sa kanyang mukha. Kahit na ganon, matikas pa rin siya at mukhang mapagmataas. Habang may maliit na ngiti, tinapik niya ang lamesa gamit ng isang ka