All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 1881 - Chapter 1890

Sa buong biyahe mula sa bus station pabalik ng bahay ni Joshua, ang tanging bagay na naiisip ni Luna ay ang malungkot na tingin sa mga mata ni Gwen noong dinala siya ni Luke. Napansin ni Luna ang kawalan ng pag asa na nararamdaman ni Gwen. Gayunpaman, tuwing titingin siya kay Luna, sinubukan niyang gawing kalmado ang ekspresyon niya at sumenyas siya na ayos lang siya. Gayunpaman… habang sinusubukan maging malakas ni Gwen, mas nakonsensya si Luna. Wala siyang tapang para sabihin kay Gwen na kasalanan niya kaya’t nahuli ito. Kasalanan niya ang lahat. Pinaalam niya kay Joshua ang tungkol sa plano ni Gwen at hinayaan niya na ipaalam ito ni Joshua kay Luke, kaya’t nahuli si Gwen. Pumikit si Luna at humigpit ang mga kamao niya. Dumating na ang kotse sa bahay ni Joshua. Mabilis na lumabas ng kotse ang tauhan ni Luke para buksan ang pinto para kay Luna. Sa sandali na gawin niya ito, naglagay siya ng flash drive sa mga kamay ni Luna. “Ms. Luna, ito po ang bagay na gustong ibig

Agad na kumunot ang noo ni Joshua nang marinig niya ito. Nasa phone call nga talaga siya kasama si Luke habang nasa bus station, ngunit hindi niya tinawagan si Luke para isumbong si Gwen. Tumawag siya kay Luke dahil nag aalala siya na sisisihin ni Luke si Luna dito, ngayon at siguradong magkakasalubong sina Luke at Luna sa station. Sa sandali na marinig niya na papunta si Gwen sa station para makipagkita kay Luna, tumawag siya kay Caleb para siguraduhin kung pupunta si Luke sa Lincoln City. Tutal, plano ni Luke na pumunta doon para sa isang business trip, at teritoryo ni Caleb ang Lincoln City. Kaya naman, kung dumating si Luke doon, siguradong sasabihin ni Caleb ang pagdating ni Luke. Dahil dito, sa oras na sinabi ni Caleb hindi dumating ng Lincoln City si Luke, agad na nalaman ni Joshua na hindi nagpakita si Luke sa plano nitong makipagkita para sa business opportunity. Ang rason kaya’t ginawa niya ito ay para mahuli ulit si Gwen, ang ibon na sinubukan tumakas para huma

Naipit ang hininga ni Luna sa lalamunan niya sa sandali na banggitin ni Joshua ang paglipat ng gamit niya sa kwarto ni Joshua. Nitong umaga, hindi niya inaasahan na tatratuhin siya ng malamig ni Joshua. Nang gumising siya nitong umaga, hindi niya mapigilan na matuwa, kahit na pagod na pagod siya at wala na siyang lakas na natitira sa katawan niya. Akala niya ay sinabi ni Joshua ang katotohanan nang sabihin nito sa kanya na namimiss na siya nito. Akala niya noong dinala siya ni Joshua sa kama noong gabing ‘yun, ito ay dahil hindi na na mapigilan ni Joshua ang kagustuhan at pagnanasa niya kay Luna. Hindi lang ‘yun, nang maalala ni Luna na mabait ang pakikitungo ni Joshua sa kanya nitong nakaraan, pati na rin ang kagustuhan niytong imbestigahan ang pagkamatay ni Colin para matapos na ang paghihiganti sa dalawang pamilya, hindi niya mapigilan na matuwa kaya’t nilipat niya ang mga gamit niya sa kwarto ni Joshua. Sa mga oras na ‘yun, akala ni Luna ay may mga bagay na hindi na kai

Tumahimik ang buong kwarto. Tumitig ng blanko si Bonnie sa mukha ni Luna, tumigas ang buong katawan niya sa gulat. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya ng mapait. “Paano naman nangyari ‘yun…” Paano naman siya mabubuntis? Nang magpa check up siya sa hospital, sinabi sa kanya ng doctor na dahil sa komplikasyon niya habang nanganganak noong anim na taon na ang nakalipas, nawala na ang kakayahan niyang manganak at mas mababa pa sa sampung porsyento ang chansa para mabuntis siya ng natural. Dahil sa mababang chansa na ito, inisip ni Bonnie na baog na siya. Dahil dito, gusto niya na ang dalawang anak ni Jim at trinato niya pa na parang anak niya ang mga ito. Naisip niya na mahal siguro ni Jim ang mga bata, lalo na at may dalawang anak si Jim bago pa magpakasal. Ngunit, walang kakayahan mabuntis si Bonnie. Gayunpaman, akala niya pa rin ay basta’t tratuhin niya ng mabuti ang mga anak ni Jim, mababawi nito ang pagiging baog niya. Kaya naman, hindi siya naniniwala sa si

“Pero mula sa itsura mo ngayon…” Hindi mapigilan ni Luna na kumunot ang noo habang tumingin siya sa daliri ni Bonnie na puno ng bandage. “Sa tingin ko ay dapat kang manatili sa bahay para magpahinga.” Hindi pa gumagaling ang sugat sa tiyan ni Bonnie, at nabali pa ang daliri niya. Base sa lala ng mga sugat niya, dapat talaga manatili ni Bonnie sa bahay para magpahinga. Gayunpaman, umiling si Bonnie. “Ayos lang ako. Binigyan ako ng gamot ni Dr. Laura bago siya umalis, kaya’t maganda na ang pakiramdam ko ngayon.” Pagkatapos, tumuro siya sa ubos na IV drip sa itaas ng ulo niya at inalok niya ang kamay niya kay Luna. “Dahil kay Jim ang batang ito… Gusto kong sumubok ng isa pang beses, para sa sanggol.” Pinanood ni Luna habang tinatanggal ni Bonnie ang cannula mula sa kamay niya at ngumiti siya ng mahina. “ Kumunot ang noo ni Luna. “Pero…” Si Bonnie na mismo ang nagsabi na ang pag uugali ni Jim sa kanya ay masama simula nang magkita sila sa hospital nitong umaga. Kaya naman,