All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 1111 - Chapter 1120

Kasabay noon, itinaas niya ang kanyang mga paa, naglakad patungo sa hapag kainan, at umupo. "Matagal na rin mula noong nakapag-almusal ako ng maayos." Lalo na…ang almusal na inihanda niya. Awkward na ngumiti si Luna at tumungo na rin sa hapag kainan. "Kung gayon dapat kang kumain ng marami." "May isang bagay na kailangan mo ng tulong ko?" Ibinaba niya ang kanyang ulo, hinalukay ang kanyang pagkain habang kaswal na nagtatanong. Kilalang-kilala niya ito. Ang malamig niyang ugali sa kanya kagabi ang tunay niyang nararamdaman. Kagabi ay tinutuya at kinukutya niya pa rin siya, at ngayon ang mainit at masigasig na pakikitungo na ito ay nangangahulugan na tiyak na mayroon siyang pabor na hihilingin sa kanya. Nang makitang nalantad ang kanyang tunay na motibo, bahagya siyang umubo at umupo sa tapat nito. "Tama ka, kailangan ko ng tulong mo." Dahil nahulaan na niya, wala nang saysay na itago pa. “Gusto kong makilala ang ilang bodyguard na nagbabantay kay Fiona noong araw na siya ay pin

"Mr. Lynch, may kilala ka bang highly-skilled na hacker?" Naalala niya pa noong magkaharap sila, kung paano halos sirain ng hacker ang lahat ng kanyang security system sa loob ng isang oras. Kung hindi siya nakabuo ng isang planong pang-emerhensiya sa takdang oras at lumipat ng kanyang IP address, siya ay natuklasan kaagad! Ang hacker na iyon ay nagtatrabaho para kay Joshua! Ang kamay ni Joshua na naglalagay ng kutsara sa kanyang bibig ay huminto sa hangin. “Hacker?” Inangat niya ang kanyang mga mata at mahinang sinulyapan ang kanyang anak. "Wala." "Sigurado akong meron!" Napakagat labi ang maliit na bata, ang maitim at obsidian na mga mata ay nakatitig kay Joshua. “Na-encounter ko siya minsan, sobrang galing niya! Wala akong kalaban-laban sa kanya! Mr. Lynch, kahit hindi ko alam ang laman ng CCTV recording na nawasak, kung tatanungin mo ang hacker na iyon, baka mabawi niya ang mga nawalang recording! Dahil hindi sinira ng code ko ang mga recording, nakatago lang ang mga recording

“Mula sa umpisa, Ayaw ni Aura na nakikita tayong magkasama. Mula sa insidente anim na taon na ang nakakaraan na akala mo nakipagrelasyon ako sa kanya, hanggang sa iyong aksidente na gawa nya, lahat ng iyon ginawa niya dahil nagseselos siya sa relasyon natin. Nang maglaon, nang bumalik ka sa Banyan City, ilang beses niyang sinubukang saktan sina Nellie at Neil, bilang pagtatangka din na paghiwalayin tayo. At ngayon, maraming beses na niyang tinulungan si Fiona, para makamit din ang parehong layunin." Inangat niya ang kanyang ulo at tinitigan ng maayos ang maselang katangian ni Luna. “Dapat niyang malaman na ikaw at ako ay malayo sa pag-iibigan. Kung iaanunsyo natin ang kasal natin ngayon, mababaliw siya. Sigurado akong gagawa siya ng hakbang. Kapag nakagawa na siya, maaari nating samantalahin ang pagkakataon at maiuwi si Neil." Ang kanyang mga salita at katwiran ay pinag-isipang mabuti, ang lohika sa likod ng mga ito ay malinaw at walang kamalian. Napakagat labi si Luna. Kailangan

Ngunit... Mula sa simula hanggang ngayon, hindi nireserbahan ni Luna ang kanyang trench coat ng dagdag na sulyap. Itinaas niya ang kanyang mga labi sa isang nakakababa sa sariling ngisi at tumalikod para umalis, inilagay ang trench coat sa kanyang braso sa halip na isuot ito. Nang makarating siya sa pintuan, huminto siya. "Luna, maaari kang lumapit sa akin anumang oras na pagsisihan mo ang iyong desisyon." Kasabay noon, lumayo na siya. Umupo si Luna sa sofa, pinagmamasdan ang pag-alis ng lalaki, isang malamig na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. Magsisi? Ano ang pagsisisihan niya? Nagsisisi na hindi siya pinakasalan? Naunahan na niya ang sarili niya. Bakit niya itatapon ang sarili sa parehong hukay ng apoy nang dalawang beses? Sa taas. Nakahiga si Nellie sa windowsill, pinanood ang sasakyan ng kanyang ama na papaalis sa di kalayuan, at huminga ng malalim. Parang bigo ang effort ni Daddy. Iniisip niya kung magtitiyaga ba ang Daddy niya o susuko sa pagkakataong ito. Sa isi

Ang eksena sa harap ng kanyang mga mata ay nagpatulala kay Luna ng ilang sandali. Paano kaya naging siya? Nasaan si Theo? Nang makita siya, kinulot ni Joshua ang mga labi at mahinang tumawa. Nakaupo siya sa piraso ng bato nang elegante, ang kanyang tingin ay kalmado at walang pakialam habang nakatingin sa kanya. "Tumigil ka sa paghahanap, ako ang tumawag sayo dito." Nagsalubong ang mga kilay ni Luna. Tumingin siya sa kanya, malamig ang boses niyang sinabi, “Kung gusto mo akong makita, tawagan mo lang ako. Bakit mo pipiliin na maglaro ng balabal at punyal?" Nagpadala sa kanya ng text message at humihiling pa na makipagkita sa isang lugar na tulad nito. Ang akala niya talaga ay galing kay Theo at napatakbo rito nang may sprained ankle! Pero sa huli ay si Joshua pala? Ano ang dapat niyang sabihin sa kanya na hindi maiparating sa telepono? "Para sa pormalidad." Madilim ang sikat ng araw sa gabi at walang streetlights sa eskinita kaya hindi maaninag ni Luna ang ekspresyon ni Joshu