All Chapters of Accidentally Inlove with the Jerk: Chapter 41 - Chapter 50

Chapter 42“Are you really sure about this?” problemadong tanong ko kay Damon sa kabilang linya.“Babe, of course,” natatawang sagot niya.We are currently talking about me meeting his parents. Masyado niya akong ginulat sa sinabi niya. Hindi ko akalain na ang aga niya akong ipapakilala sa mga magulang niya. I'm not yet ready, kahit na na-meet ko na sila dahil kay Ariana, hindi ko pa rin maiwasang kabahan. Hindi ako pupunta sa kanila dahil kay Ariana, ngayon ay dahil na kay Damon.“Bawal na ba i-cancel? I-reschedule na lang natin,” pamimilit ko pa. Hindi pa talaga ako handa.“Hindi pwede. Linggo na ngayon babe,mamayang hapon mo na mame-meet, hindi na pwedeng i-cancel,” sagot niya at tumawa.“Bakit ba kasi ngayon mo lang sinabi sa'kin? Ang tagal mo na palang plinano, nung nakaraan mo lang sinabi.”Last month pa pala naplano 'yon. Hindi man lang niya sinabi sa'kin. Sana ay naka

Chapter 44“You okay?” rinig kong tanong ni Damon.Mariin akong pumikit at bumuntong hininga. Kinakalma ko ang sarili ko.“Babe,” bulong ni Damon.Suminghap ako. Seryoso kong hinarap si Damon.“Anong pinag-usapan niyo?” tanong ko agad kay Damon.Nakita ko ang paglunok niya. Mas lalong gusto kong malaman kung anong pinag-usapan nila base sa reaksyon ngayon ni Damon.“I told you, it's nothing,” utas niya at hinawakan ako sa balikat.I'm not convinced.“Tell me,” seryosong sabi ko.I want to know kung anong napag-usapan nila. I'm curious and afraid. I know Ambie very well. Natatakot akong baka may sinabi siyang hindi maganda kay Damon.“It's just about you. Ikaw lang ang pinag-usapan namin. Babe, believe me,” seryoso ding sagot niya.Tinitigan ko siya ng mabuti. I really want to know kung ako ba talaga ang pinag-usapan nila.

Chapter 46Ang bilis lumipas ng araw. Christmas and New Year came to an end with full of joy and happiness.Ngayon ko lang naranasan ang ganoong kasayang pasko at bagong taon and it's because of him, Damon.I looked at his angelic face. Nakahiga siya sa hita ko habang natutulog. I smiled, marahan kong inaayos at hinihimas ang buhok niya. Mukha siyang bata kapag tulog. Sobrang bait kung titignan mo.Yumuko ako. “I love you,” I whispered before kissing his lips. Ipinikit ko ang mata ko nang halikan ko siya.Nang imulat ko ang mata ko ay mabilis na Nanlaki ang mata ko nang bigla siyang dumilat. Mabilis kong inilayo ang mukha ko sa mukha niya at iniwas ang tingin. Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko. Kahit na boyfriend ko siya ay nahihiya pa rin ako sa mga ganitong bagay!Umupo siya. Nararamdaman ko ang titig niya sa'kin. Titig na titig siya na parang may ginawa akong kasalanan sa kaniya. Ngumuso ako at mas iniwas pa ang tingin. Naka

Chapter 48I am currently eating in the cafeteria with Damon. Hindi maalis ang tingin ko sa kaniya. Hindi kasi siya nagsasalita at parang may malalim na iniisip. Naka-tingin lang siya sa pagkain na pinaglalaruan niya."You okay?" I asked him. Kanina pa kasi siya parang tulala. Halos hindi niya ginagalaw ang pagkain niya. Pinaglalaruan lang at hindi naman kinakain.Nagulat siya sa tanong ko kaya mas lalo akong nagtaka. Wala siya sa sarili. Kung hindi ko pa siya tinawag ay tulala pa rin siya. Bumuntong hininga siya at ngumiti."Yeah," simpleng sagot niya at ibinaba ulit ang tingin sa pagkain.There is something wrong about him.Bumuntong hininga ako, "You know, you can tell me everything that's bothering you," I said and hold his hand. I want him to know that I am always here to listen to his problems. I am his girlfriend.He smiled and held my hand too. "Babe, I'm okay. Don't worry about me, okay?" he said, assuring me.I glared

Chapter 50Tulala ako nang lumabas ako sa bahay nila Damon. Pilit ko pa rin iniintindi ang sinabi ni Tita.He lied.Ramdam ko ang pagsunod ni tita sa'kin. Kahit na hindi siya nagsasalita ay alam kong nag-iisip at nag-aalala siya.Nang maka-labas ng gate ay pilit akong ngumiti at humarap kay tita. Naalala ko bigla ang bag ni Damon na nakalimutan ko sa bahay dahil sa sobrang pagmamadali ko.Nang humarap ako kay tita ay Bakas sa mukha niya ang pag-aalala. Hindi ko maiwasang matuwa dahil sa pinapakita ni Tita, pero ayokong isipin niya na nagkakaproblema kami ng anak niya."Nasa akin nga po pala 'yung bag ni Damon. Nakalimutan ko pong dalhin ngayon kasi nagmamadali po ako," sambit ko.Nagulat si tita at tumango. "It's okay iha, just give it to Damon kapag nagkita kayo."Tumango ako at ngumiti. "Mauuna na po ako sa School. Salamat po sa breakfast," paalam ko at inayos ang pagbitbit sa bag.Matagal siya bago nakasagot. Naka-tin