All Chapters of The Scale of Life and Death (Profession Series #2): Chapter 21 - Chapter 30

      Marami ang kumukuha ng litrato at patuloy ang pang-congratulate sa akin ng mga taong makakasalubong ko. Gustong-gusto ko na ring puntahan ang mga kapatid ko at kay Nezoi upang mag-celebrate na rin kami. Parang sa kompetisyon na ito ay parang mas nanalo ako dahil nakita ng mga kapatid ko ang pagkapanalo ng Ate nila.     "Congratulations once more! I would like also to congratulate those who participated, this event wouldn't be possible without all of you. So, Congratulations too!" Pumalakpak ang lahat at nagsigawan muli. Nasa stage pa rin kaming tatlo na mga nanalo at patuloy pa rin ang pagkuha ng litrato sa amin. Umakyat din ang mga judges at nakipagkamay ang mga ito sa amin at nag-congratulate rin sa amin.     Tuloy-tuloy ang pasasalamat namin at nang matapos ay saka naman kaming tatlo ay nagyakapan.     "Congrats sa ating tatlo! We real

      Naging mabagal sa akin ang oras ngayong araw. Kanina pa ako tingin nang tingin sa telepono ko upang makita ang oras. Gusto ko na ring matapos ang klase na ito, dahil pupuntahan na namin ang paborito naming Professor na wala na. Mahirap 'man tanggapin ay kailangan at dapat tanggapin.     Nang sa wakas ay natapos na ang Prof namin ngayon sa discussion niya ay agad akog nag-ayos ng mga gamit ko, at saka naririnig ko na rin ang mga kaklase ko sa mga idadala naming pagkain. Mayroon kaming meeting ng Org. ko pero sinabi ko naman na hindi ako makakasama dahil may pupuntahan ako. Iyong iba sa kanila ay kilala si Professor Anakelly kaya balak nilang pumunta sa ibang araw. Iyong iba naman ay hindi talaga kilala o hindi naabutan si Ms. Anakelly pero sinabihan naman din kaming condolence at kung anu-ano pa.     Nag-ambagan kaming magkakaklase para naman kahit papaano ay mayroon kamin

      Nilabas ko ang gusto kong sabihin sa kambal at taitim lang naman silang nakikinig sa akin. Sinabi ko rin ang mga nakuha kong aral mula sa Professor ko na 'yon sa kanila, at ramdam ko rin na daldalhin din nila ang mga aral na 'yon, na naka-instill na sa mga utak nila. May kuwento rin ang kambal tungkol sa nangyari sa kanila ngayong araw at tuwang-tuwa naman ako dahil pareho silang naging magaling sa school ngayon.     Tinanong ko rin 'yong inutos sa kanila ng mga Teachers nila, at sinabi nila sa akin tungkol doon. Pinagsabihan ko rin naman sila na sa susunod ay tumulong lang sila nang tumulong at huwag umasang may kapalit silang matatanggap. Tumango sila roon at nakahinga ako sa pag-iintindi nila sa akin. Matapos naming kumain ay inutusan ko na sila na magsipilyo at kung anu-ano pa. Sabi nila na tapos na raw ang assignments nila kanina, dahil tumagal nga raw ang sundo ko sa kanila. Sa school na raw nila 'y

      "Oh, Veni pabilisan ubusin 'yong chicken na 'yon oh," sabi ni Vici sa kakambal niya at tinuro nito ang apat na chicken na natitira pa para sa kanila, agad nag-game si Veni. Hinanda na nila ang kakainin nila at talagang itutuloy nila ang paunahan. Gusto ko 'man silang pagsabihan pero ayaw ko naman sirain ang magandang mood dito kaya hinayaan ko na muna sila roon.      "Dahan-dahan pa rin ah," sabi ko sa mahinahon na salita at nagsitanguan naman ang kambal. Hinayaan ko na muna sila roon at ginawa naman nila ang sinabi ko na dahan-dahanin lang ang kumain.     Nakipag-usap na muna ako sa mga kaibigan ko at ang daming chismis sa akin ng mga ito. Natatawa na lang ako sa mga kinukuwento nila dahil lahat ng 'yon ay detelyado, at mayroon pa silang actions na ginagawa kaya tawang-tawa talaga kaming apat. Lahat! Wala kaming pinapalagpasan na kuwento. Aling Marites talaga kaming

      "Ikaw ang harot-harot mo talaga sa buhay mo Constraire! Talagang kinapalan mo na ang mukha mo sa lalaki na 'yon ah? Infairness! Standard din 'yon! Ang guwapo at ang tangkad pa, kanina naamoy mo rin ba? Ang bango-bango niya rin," sabi ni Stamim habang kumakain kami. Nakikinig lang kami ni Dorothy sa usapan ng dalawa at naka-focus lang kaming kumain.     "Oo! Naamoy ko nga kanina, ang kinis pa ng mukha! Sabay kinikilig na rin talaga ako sa loob-loob ko habang nagkakasagutan kami dahil ramdam ko na matalino siya. Saka palaging may substance ang lumalabas sa bibig niya!" sabi ni Constraire at ramdam na ramdam ko ang kilig niya. Ang landi niya, parang walang ano ah.     Kinuhanan ko siya ng video habang nagda-Dalagang Pilipina pose siya, talagang kilig na kilig si Constraire habang nagkukuwentuhan kami tungkol doon sa crush niyang nakalaban namin. Tawa kami nang tawa sa itsura