All Chapters of His Suffered Wife: Chapter 91 - Chapter 100

“Kumusta si Prinsesa Isabella?” tanong ko kay Tristan nang makalabas sa silid ng dalaga.“Okay na siya, ayaw niya kaso ako pakinggan. Ilang ulit ko nang pinapaintindi sa kaniya ang sitwasyon ngunit ayaw niya pa ring maniwala sa akin,” saad niya sa akin.“Siguro pagpahingahin muna natin, lasing kasi kaya ganiyan ang asal niya. First niya bang maglasing?” tanong ko sa kaniya na ikinailing niya.“Hindi, ilang beses na ‘yang nalasing ngunit dito lamang sa palasyo. Hindi ko alam kung first time niya sa club but I doubt. Mga pinsan kong ka-close niya palagi iyon nag-c-club eh,” sagot naman niya sa akin. Napabuntong hininga ako.“Hindi dapat ito malaman ng reyna,” saad ko sa kanila.“Makakaasa ka, Princess Sofia.”“Gabi na, uuwi ka pa ba? Ikaw, John?” tanong ko sa kanilang dalawa.“Ako, hindi na, rito na lang muna ako matutulog. Ewan ko lang kay T

“Ms. Sofia is it true that you and your rival, Ms. Lilac will have a show in New York?” tanong sa akin ng reporter. Napakuyom ang aking kamao nang marinig ang pangalang iyon.“Are you going?” tanong ng isa pa ngunit binigyan ko lamang ito ng malamig na ekspresiyon. Bigla siyang napaiwas dahil doon at napangisi naman ako. Isang tingin lang pala ang katapat niya.“Is it true that you have a husband in the Philippines?” tanong ng isa pa. Puno ng mga ilaw na nagkikislapan sa aking harapan. Alam kong mga photographer iyon, damn it! Kailan ba nila ako lulubayan?“MS. SOFIA!” sigaw ng mga reporters. Mabuti na lamang ay may guard akong dala kaya naman ay agad kaming nakapasok sa aking office. Araw-araw silang ganiyan, halos araw-araw siguro nasa headline ang aking mukha. Patok kasi sa madla ang isang Sofia-ng katulad ko.I am the top 1 model and fashion designer in the world. Natupad na ang aking minimithi noon, kah

“What? Bakit daw? Pupunta ka pa rin ba?” tanong sa akin ni Isabella.“I have no choice,” saad ko sa kaniya.“Handa ka na bang bumalik sa Pilipinas? Baka magkita kayo ng asawa mo, handa ka na bang harapin siya?” nag-aalalang tanong niya sa akin.“Matagal na akong ready, Isabella. Isa pa wala akong pakialam kung magkita man kami.” Kita ko ang pagseryoso ng kaniyang mukha, para bang sinusuri ang aking emosiyon ngunit blanko ko lamang siyang tiningnan.“Hmm. Itutuloy mo pa ba ang paghihiganti sa kanila?” tanong niya sa akin.“Of course, hindi naman puwedeng kakalimutan ko lamang iyong ginawa nila sa akin, hindi ba? Isa pa iyon naman plano ko, babalikan ko sila and I’ll make them pay from what they have done to me,” seryoso kong saad sa kaniya.“Wala na akong magagawa, ate. Iyan na talaga ang plano mo una pa lang pero kapag nasaktan ka ulit, we’re only here

Mabuti na lamang at nakaslusot ako sa mga bata. Knowing Mathilda ang Matthew, matatalinong bata sila. Kahit 3 years old at bulol-bulol ay matured na rin silang mag-isip kahit papaano.“Unti-unti nang may nalalaman ang mga bata, anong plano mo?” tanong ni Tristan sa akin habang nakaupo kami sa harap ng mesa. We’re having a dinner right now. Sabi nga niya kanina sabay na raw kaming kumain ngunit hindi ko inaasahang ganito kabongga ang dinner na inihanda niya para kaming nag-da-date. Oh well, what should I expect from Prince Tristan? He always wants the best for me and for my children.For the past 2 years siya na ang naging ama ng mga bata. Minsan nga ay nagtataka na ako kasi halos lahat ng atensiyon niya na sa amin lamang. Mas malaki pa nga ang oras niya sa amin kaysa sa trabaho niya. Mabuti nga’t hindi siya pinapagalitan ng kaniyang ina at ama.“Hindi ko pa alam, hindi pa ako handang sabihin sa kanila ang totoo.”&ldquo

LAHAT ay busy dahil sa paghahanda dahil ngayon na ang araw ng coronation day ng aking mahal na kapatid na si Isabella. Ilang buwan din ang paghahanda ng seremonya, and at last! Ito na ang pinakahihintay niya, ang ipasa ng reyna ang korona sa kaniya.I am beyond grateful for her, sa loob ng dalawang taon ay nag-train din siya bilang isang reyna at napaamo rin niya si nanay. Noong bumalik kasi siya sa palasyo ay halos nagtampo si nanay sa kaniya, well it was an act at alam ko iyon. Hindi naman kasi niya kayang tiisin ang kapatid ko lalong-lalo na mahal na mahal niya ito.Halos lahat ng tao sa palasyo ay close niya rin, masasabi kong nag-improve talaga ang kaniyang personality, from a cold and spoiled brat hanggang sa isang responsable at matured na dalaga. Alam kong handa na siyang mamuno sa kaharian ng Austria.“Anak…” Napalingon ako sa aking ina at napangiti. Kasalukuyan kaming naghahanda para sa coronation day ng aking kapatid.“