All Chapters of His Suffered Wife: Chapter 1 - Chapter 10

Katok na malalakas sa aking kwarto ang gumising sa aking diwa. Minulat ko ang aking mga mata at nakita ang papalit na sinag ng araw sa bintana. Agad akong napabalikwas at agad agad na bumangon sa kama para buksan ang pintuan. “Ba’t ang tagal mong buksan ang pinto!? Hindi ba sabi ko saiyo hindi ka dapat maglo-lock ng pintuan? Bilisan mo at maghanda ng pagkain, nagugutom na ako!” singhal na bungad sa akin ng aking asawa. Nakasuot na ito ng damit na kadalasan niyang suot papuntang kompanya. “O-oo,” utal na sabi ko sa kaniya. “Bilisan mo!” sigaw niya sa akin at nagsimulang maglakad palayo. Siya ang aking asawa—si Travis. Siya ay isang CEO ng Monte Cristo Inc. Ito ay kompanyang pagmamay-ari ng kaniyang pamilya. Ako naman ay isang housewife, anak ng katulong sa kanilang mansion. Kababata ko si Travis, mabait siya at marespeto sa kapwa, kaya naman ay agad akong nahumaling at sinagot siya nang siya ay nanliligaw pa lamang noong kami ay nasa kolehiyo. “Dahlia!!” sigaw ng aking asawa na nag

Travis POVI was ready to go out of my office when suddenly Carmina, my secretary, told me that I have a visitor named Emery. I was shocked hearing her name. Kailan pa siya umuwi? Hindi ba ay nasa Korea siya? Maya-maya ay bigla namang bumukas ang pintuan ng aking offfice.“Hello Travis!” masiglang bati niya sa akin.  “A-anong ginagawa mo rito? Hindi ba ay nasa Korea ka?” tanong ko at umirap naman siya.“Boring sa Korea eh. Isa pa may napakahalagang offer sa akin dito kaya naman umuwi agad ako.” Umupo siya sa aking sofa.“Pauwi ka na ba? Labas muna tayo!” patuloy niya pa.“Binisita mo na ba si Dahlia? Nagkita na ba kayo?” tanong ko sa kaniya.“Actually, h-hindi pa—hindi ko kasi alam ang exact address ng bahay niyo eh. Kaya nga pumunta ako rito para tanungin saiyo,” 

Rinig ko ang ugong ng sasakyan ni Travis sa labas ng aming bahay. Kasalukuyan akong nasa kusina ngayon at naghahanda ng aming makakain. It was 7:00 in the evening. Himala at maaga siya ngayon. Nagmamadali naman akong lumabas para salubungin siya. “Love, buti maaga ka ngayon,” sabi ko sa kaniya. Hindi naman niya ako pinansin at dali-dali namang pumunta sa passenger’s seat para buksan ang pintuan ng kotse niya. Agad naman akong nagtaka kung sino ang tao sa loob. Tinted kasi iyong kotse niya kaya hindi ko maaninag ang tao roon. Kumunot naman ang aking noo nang makita ko kung sino iyong binuksan niya. “Hi Bes,” bungad na bati sa akin ni Emery. “Hello. Bakit ka pala naandito? Anong mayroon?” nagtataka kong sagot sa kaniya. “Ikaw naman Dahlia para naman akong others ha.” Nilapitan niya ako at pinulupot niya ang kaniyang braso sa aking bewang. “H-hindi naman sa gano’n, nagtataka lang ako kasi gabi na. Hindi ka ba papagalitan ng daddy mo?” tan

Dahlia POV  “Bakit hindi mo sinabi na pumunta pala kayo ni Emery ng club? Totoo ba iyon?” matapang na tanong ko sa kaniya. Kanina ko pa gustong tanungin ito sa kaniya ngunit nagtitimpi lang ako. Kasalukuyan niyang iginilid ang bag namin sa gilid ng kama. “Sagutin mo ako Travis,” patuloy ko pa at sinundan siya. “Para ano pa? Kaibigan naman natin siya. Wala naman kaming ginawang masama. Ano bang problema mo?” tanong niya sa akin. Kita ko ang pagkakunot ng kaniyang noo. “P-pero may asawa ka na, at alam mong may gusto saiyo dati si Emery. Hindi ba umiiwas ka naman palagi sa kaniya. Ayaw mo ngang dumidikit siya saiyo,” madamdamin kong saad sa kaniya.   “Sabi mo nga ay dati. Dati pa iyon iba na ngayon. Kaibigan natin si Emery at wala kang dapat ipagselos sa amin. We’re married after all, saiyo ako sa batas at sa papel.” “Oo nga at asawa kita pero sa puso? Ako pa rin ba iyong tinitibok ng puso mo? Mahal mo pa rin ba ako?” na

Dahlia POVKasalukuyang buhat-buhat ng aking asawa si Emery papunta sa kaniyang kwarto. Kita ko ang higpit ng yakap niya sa leeg ng aking asawa. Isiniksik pa niya ang kaniyang mukha sa leeg nito.Hanggang sa nakarating kami sa kwarto ni Emery at ibinaba naman ng aking asawa siya sa kaniyang kama.“Okay ka na ba Bes?” tanong ko sa kaniya. Tumango naman ito sa akin at napapikit.Lumapit naman sa akin ang aking asawa.“Maiwan ka na muna namin Bes, pahinga ka na muna riyan. Tawagan mo nalang ako kapag may kailangan ka,” sabi ko sa kaniya at inakay na ang aking asawa palabas.“S-sige,” sabi niya sa akin.Nang makalabas na kami ng kwarto ni Emery ay pumasok naman kami ng aming kwarto. Napaupo naman ako sa aming kama at napabuntong hininga naman ako.“May problema ba ang aking asawa?” tanong naman ni Travis sa akin at umupo rin sa tabi ko.“W-wala naman. Nagtataka lang ako.