Dahlia POV
Matapos naming mag ayos ay lumabas na kami para mag dinner.Magkahawak kaming naglakad papunta sa dining hall. Kaagad naman naming nahanap ang table dahil nakita namin si Emery na nakabusangot sa lamesa.
“Ba’t ang tagal niyo?” tanong naman nito nang makalapit kami sa kaniya.
“Nag ayos pa kasi kami ng aming mga damit,” paliwanag ko naman sa kaniya.
Napabuntong hininga naman ito.
“Okay. Let’s eat na kanina pa ako nagugutom,” sabi niya at nagsimulang kumain.
Kami naman ni Travis ay kumain na rin.
“Swimming na tayo mamaya ah,” pagbasag ng katahimikan ni Emery.
“Sige ba! Let’s enjoy our outing! Minsan lang ito,” sabi ko naman sa kaniya.
“Love oh.” Napalingon naman ako kay Travis at nakita kong nakatapat ang kutsara niya sa akin na parang susubuan niya ako. Napangiti naman ako roon. Namiss ko ang kasweetan ng aking asawa.
Dahlia POVKasalukuyang buhat-buhat ng aking asawa si Emery papunta sa kaniyang kwarto. Kita ko ang higpit ng yakap niya sa leeg ng aking asawa. Isiniksik pa niya ang kaniyang mukha sa leeg nito.Hanggang sa nakarating kami sa kwarto ni Emery at ibinaba naman ng aking asawa siya sa kaniyang kama.“Okay ka na ba Bes?” tanong ko sa kaniya. Tumango naman ito sa akin at napapikit.Lumapit naman sa akin ang aking asawa.“Maiwan ka na muna namin Bes, pahinga ka na muna riyan. Tawagan mo nalang ako kapag may kailangan ka,” sabi ko sa kaniya at inakay na ang aking asawa palabas.“S-sige,” sabi niya sa akin.Nang makalabas na kami ng kwarto ni Emery ay pumasok naman kami ng aming kwarto. Napaupo naman ako sa aming kama at napabuntong hininga naman ako.“May problema ba ang aking asawa?” tanong naman ni Travis sa akin at umupo rin sa tabi ko.“W-wala naman. Nagtataka lang ako.
Dahlia POV "Nagenjoy ka ba?" tanong ng aking asawa. "Super! Thank you, love." Binigyan ko naman siya ng isang matamis na halik. Magkahawak kamay kaming naglalakad sa dalampasigan. Kita ko rin ang papalubog na araw. Kumulas naman ako sa pagkakahawak niya at tumakbo sa papuntang duyan. Umupo ako roon at pinanuod ang sunset. Umupo rin ang aking asawa sa tabi ko. Pinulupot naman niya ang kaniyang kamay sa aking baywang. Napangiti naman ako roon. Sana ay dito nalang kami. Sana pagbalik namin sa Manila ay magkaka-anak na kami. Sana hindi na magbago ang lahat. Nawala naman ang aking ngiti ng may naalala ko ang nagpapabagabag sa akin. "Love," tawag ko sa kaniya. "Hm," "May itatanong sana ako. Huwag ka sanang magagalit." Tiningnan ko siya at napuyoko agad. Hindi ko kayang tingnan ang mga mata niya. "K-kung, kung sakali na wala pa rin tayong mabuo pag-uwi natin sa Manila sana ay kaya mo pa ring maghintay. Sana ay hindi na ulit mangyari iyong malamig na trato mo sa akin." Napapikit
Kasalukuyan akong nagbibihis ng isusuot papunta sa bar. Magbibikini pa rin sana ako at knitted blazer kaso hindi ako pinayagan ng aking asawa. Imbis na ako ang pumili ng aking maisusuot eh siya na ang nagdesisyon.I am wearing a dark turquiose high-neck linen dress. May Mahaba itong slit sa kanang hita at backless."So hot misis," sabi naman niya sa akin.He's wearing an open shirt with shorts. Ang gwapo niya sa outfit niya. Pareho rin kami ng color ng damit kaya matchy-matchy kami."Thank you. Ikaw rin, mister."Napangiti naman ako ng malapad sa kaniya."Come here. Let me hug you."Lumapit naman ako sa kaniya at binigyan siya ng napakahigpit na yakap.Maya-maya ay may kumatok sa aming kwarto. Baka si Emery na iyon. Kumalas naman ako sa pagkakayakap niya at pinagbuksan n
This is the last day of our outing.Nagising ako ng maaga kita kong tulog pa ang aking asawa sa tabi ko. Nakayakap ito sa akin at humihilik pa.Sa totoo lang, hindi ako nakatulog ng maayos dahil hindi mawala sa aking isipan ang nangyari kagabi. Labis akong nasasaktan sa pagtataksil ng aking asawa sa akin. Gustuhin ko mang magtanong pero ayokong gawin dahil baka magsimula na naman ang hindi pagkakaintindihan namin.Naiiyak ako kaya naman ay pumunta muna ako sa banyo para maghilamos ng mukha at mag-ayos na rin. Ayokong makita ako ng aking asawa na gan'to.Napatingin naman ako sa salamin at napangiti. Kita ko ang isang nakangiwing babae sa salamin. Hindi ko rin kayang ngumiti ng totoo. Napabuntong hininga naman ako. Sana pala ay hindi na ako lumabas ng gabing iyon, sana hindi ko nalang hinanap ang aking asawa nang sa gano'n ay hindi na ako nasasaktan ng ganito."Wife?," tawag naman sa akin ng aking asawa."Y-yes? I'm here. Maliligo lang ako jus
Dahlia POVIsang napakagandang gate ang bumungad sa amin. Binuksan naman ito ni Tristan para makapasok kami."This is our secret place, exclusive lang ito sa mga taong pumupunta rito like the VIP's. Ayaw naming ipakita sa lahat dahil iniingatan namin ito," sabi niya habang binubuksan ang gate.Halata ngang iniingatan nila ito dahil lahat ay pulido at malinis. Isang napakalaking garden park ang nakikita ko. It was like a greenhouse.Pumasok kami at kita ko ang isang mataas na puno sa gitna."What'sh the name of that tree?" tanong naman ni Emery.The tree was stunning, it was like a glorious evening sky with dashes of pink and purple."Old Wisteria," sabi naman ni Travis."Yes. Its an Old Wisteria," sabi naman ni TristanNapangiti naman si Trista
"Nakakainis ka naman Tristan! Sabi kong mine eh, meaning sa akin iyon! Bakit mo tinira?" sigaw ni Emery sa kaniya.Kita kong nagpapapadyak si Emery sa inis habang tumatawa naman si Tristan. kasalukuyan kasi kaming naglalaro ng volleyball. Kami ang magkateam ng aking asawa, si Emery naman at si Tristan.Natatawa nalang ako sa tuwing nagaagawan silang dalawa. Actually, si Emery lang iyong nangaagaw parang hindi nito pinapatiran si Tristan. Kaya naman imbis na matira nila iyong bola ay naiilagan nila ito."Mine!" sabi naman ni Emery pero parang tumira lang ito sa hangin dahil hindi lumanding sa kaniya ang bola dahil inagaw ito ni Tristan sa kaniya."Tangina naman Tristan! How many times do I have to tell you na if I say mine. Ako 'yong titira at hindi ikaw! Ang pangit mo namang kabonding! " naiinis na sabi ni Emery sa kaniya.
Pinilit kong kumawala sa pagkakasabunot ni Emery pero nahihirapan ako. Nakakalmot na rin niya ang aking mukha."Stop it Emery. Bakit ka ba nagkakaganiyan!" sigaw ko sa kaniya"Sa akin lang si Travis! Akin lang siya!" sigaw nito"Emery! Anong ginagawa mo?Napalingon naman ako at si Travis pala iyon kasama si TristanAgad na lumapit si Travis sa amin at hinila si Emery paalis sa akin. Nang makalaya na ako ay iniwan niya ito at ako naman ay niyakap."Tristan, awatin mo muna si Emery, please." sabi ni Travis. Lumapit naman si Tristan kay Emery at inawat siya"Travis sa akin ka nalang! May gusto ko naman sa akin 'di ba? Naghalikan pa nga tayo sa bar eh! Alam naman na ni Dahlia kaya wala na tayong dapat itago pa," sabi nito sa akinNapalingon naman si Travis sa akin at napaiwas ako ng tingi"Stop it Emery
Nagising ako sa tunog ng shower sa banyo. Napakurap-kurap naman ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha.Umaga na pala. Naginat-inat naman ako ng aking katawan at napahikab pa.Rinig ko naman na huminto na ang tunog ng shower sa cr at maya-maya lumabas na ang aking asawa."Goodmorning my beautiful wife!" bati nito sa akin."Goodmorning," bati ko sa kaniya at napahikab ulit.Lumapit naman ito sa akin at tinitigan ako. Tiningnan ko naman siya na parang sinasabi kong "Ano ang problema mo?""Iyong goodmorning kiss ko," napanguso naman ito sa akin.Napatawa naman ako sa kaniya. Agad ko naman siyang hinalikan pero dampi lang saka tumakbo na papuntang cr."Madaya," sabi nito sa akin.Napadila naman ako sa kaniya bago ko isinara ang pinto.
Princess Dahlia SofiaNapabuntong hininga akong napatitig sa isang malaking salamin, tinitingnan ang aking repleksiyon. Napangiti ako nang makitang nasa likod ko ang isang pigurang nakangiti. Sobrang ganda nito sa suot niyang puting gown.“Kumusta ang aming Bride? Mukhang kinakabahan ka, ah,” ngiting wika nito sa akin na ikinailing ko.“Kaya nga eh. Para bang first time kong ikasal.” Napailing ako. Hinawakan niya ang aking braso at pinagpantay ang aming tingin.“Relax lang, Bestfriend, okay? This is your special day kaya enjoy-in mo. Sobrang ganda mo ngayon, kabog na kabog mo na ako,” natatawang saad ni Emery sa akin.Ilang linggo na ang nakalipas nang gumaling
Sinamahan ko muna palabas sina Dahlia at ang mga bata para makasigurong ligtas sila. Iyong mga babae naman ay binigyan namin ng tuwalya at kumot para kahit papaano ay matakpan ang kanilang katawang hubo’t-hubad.Nang makalabas sila ay siyang dating naman ng mga pulis at NBI. Mabilis akong bumalik doon sa bahay at hinanap si Emery. Rinig ko ang iyak sa di kalayuan kaya sinundan ko iyon.Nanlalaki ang aking mga matang makitang hinahalik-halikan ng isang lalaki ang babae. Nakapatong na ito ngunit may saplot pa naman ito. Mabilis kong hinila ang lalaking iyon palayo sa babae. Damn!Ang baboy at sama ng taong ito! Hindi ko napansing iba pala ang lalaking iyon. Akala ko si Mr. Ronaldo ngunit iba pala. Nakaramdam ako ng pagtutok sa aking ulo kaya agad akong huminto sa pagsuntok sa lalaki. 
TravisExcited akong pumunta sa bahay ng aking asawa na si Dahlia, ngayon kasi ang aming bonding time. Saturday ngayon at ngayon ang bonding time naming magpamilya. Sabi rin sa akin ni Dahlia ay may importanteng sasabihin siya sa akin. Hindi ko alam pero sobrang na-e-excite ako, siguro ay sasagutin na niya ako. Minsan lang mangarap lulubos-lubusin ko na.Kung tutuusin, gusto ko ngang sa iisang bahay na lamang kami ngunit ayaw ko namang pangunahan ang desisyon ng aking asawa. Hangga’t maari ay siya ang masusunod, baka kasi masamain niya ang pag-aaya ko sa kaniya na sa iisang bubong na lamang kaming tumira. Sabihin niyang masiyado akong excited, hindi pa naman nga niya ako sinasagot. Hangga’t maari ay careful ako sa aking sasabihin at gusto. Ayaw kong ma-turn off siya at makagawa ulit ng kasalanan o hindi kaaya-aya sa paningin niya. Ganiya
“Love, hinahanap ka ni Mommy, gusto ka raw makita, okay lang ba na kunin ko ang mga bata sa mansion at iuwi sa bahay? Daanan mo na lang sila since hinahanap ka naman ni Mommy, miss ka na raw kasi,” saad ni Travis sa kabilang linya. Kasalukuyan akong nasa trabaho nang mapatawag siya sa akin. Ilang araw na ang lumipas nang makarating kami sa Pilipinas.“Okay, may balita ka na ba kay Emery?” tanong ko sa kaniya. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya nang tanungin ko iyon.“Wala pa nga, love eh. Hindi ko rin siya ma-contact. Nag-aalala ako para sa kaniya at para sa kaniyang anak,” saad niya sa akin.Ilang araw na kasing hindi umuuwi si Emery sa kaniyang condo kaya as a friend ay nag-aalala rin kami sa kaniya. Inaasikaso na rin namin ang mga ebedinsiyang nakalap namin
Napahinga ako ng malalim at napangiti. Okay na kami nila Nanay at Isabella. Ayaw kong magtanim ng galit sa kanila dahil ako lamang ang ma-i-stress. Isa pa, mahal na mahal ko sila at sila na lamang ang aking pamilya kaya hindi ko rin naman sila matiis. Oo, nasaktan ako pero mas pina-mature ako ng panahon. Natuto akong magpatawad at intindihin ang mga tao sa paligid ko.Kanina ko pa hinahanap si Travis dahil kaninang umaga pa siya hindi nagpapakita sa akin. Nasaan na kaya ang asungot na iyon, kailangan ko rin siyang makausap para pag-uwi namin ay okay na kaming dalawa. Handa na akong harapin siya at handa na rin akong lumaban lalong-lalo na sa taong sumira sa aming dalawa.Nilibot ko na ang palasyo ngunit wala pa rin, napakunot ako ng noo nang makitang kausap pala ni Nanay si Travis. Bigla akong kinabahan, hindi ko inaasahang magkakakausap sila. Sana
“Mommy, uuwi na ba tayo sa Philippines? Sabi kasi ni Daddy, uuwi na po tayo,” malungkot na tanong ni Mathilda sa akin.“ Yes baby, uuwi na tayo dahil marami pang aasikasuhing work si Mommy roon sa Philippines. Doon na rin tayo maninirahan kasama si Daddy,” saad ko sa kanila. Hindi ko alam kung nasaan si Travis bigla na lang itong nawala sa kwarto ng kambal. Dito kasi siya natulog at ako naman ay dati kong kwarto.Naging matiwasay ang gabi ko dahil naging okay kami ni Tristan. Hindi ko nga alam kung bakit ang dali kong mapatawad ito. Siguro hindi pa ganoon kalala ang nararamdaman ko sa kaniya.“ Matthew, nakita mo ba ang Daddy mo?” tanong ko sa aking anak na kasalukuyang naglalaro sa kaniyang tablet.
Narito kami sa loob ng dining table kasama sina Travis, Tristan, Isabella, Nanay at ang magulang ni Tristan. Natatawa na lamang ako sa sobra kong kaplastikan. Hindi ko alam kung paano ko nga ba nagawang ngumiti at makihalubilo sa kanila gayong nasasaktan ako. Awkward din ang mukha ni Isabella, ni hindi ito makatingin sa akin.“Anak, bakit hindi mo sinabi sa amin na uuwi ka?” tanong ni Nanay sa akin kaya napalingon ako.“I want to surprise you all, pero ako pala ang na-surprise,” natatawang saad ko sa kaniya. Alam kong nakakaintindi ng Tagalog ang mga magulang ni Tristan dahil ang alam ko, nanirahan daw ang ina nito sa Pilipinas ng ilang taon. Hindi man lang sila natawa sa aking sinabi kaya napa-ubo ako.“ The wedding is on Sunday, are you going to attend, Princess Sofi
Nang makarating kami sa Spain ay agad kaming pumara ng taxi, kaagad akong nagsuot ng cap at sunglass baka kasi ay may makakilala sa akin. Nang makapasok kami ay agad na nagdadada si Mathilda napailing na lamang ako dahil sa katabilan niya. Hindi ko nga alam kung kanino ito nagmana, hindi naman kami ni Travis madaldal. "Mommy, can we tell to Abuela and Tita Isabella that we are already here in Spain?" tanong ni Mathilda sa akin na ikinailing ko naman. "No, honey. We will surprise your Abuela, you want that, right? You like surprises.".Napatango ito sa akin at pumalakpak. "I can't wait to finally introduce my Daddy to them, right 'Tus?" tanong ni Mathilda sa kaniyang kapatid . Tumango lamang ito sa kaniya as a sign of agreement. Palagi na lamang tango ng tango si Matthew sa kaniyang kapatid. Nakakatawa rin minsan itong anak ko. Palaging ini-spoil ang kaniyang kapatid na babae, kahit siguro hindi gusto niya ay gagawin pa rin nito hindi lang ma-
Hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala sa isip ko ang sinabi sa akin ni Travis. Kasal pa raw kaming dalawa? Pinagloloko niya lang ba ako o ano? Nakakainis din minsan itong lalaking ito, dahil tinatanong ko siya hindi naman nasagot. Sabi niya pag-uwi na lang daw namin sa Pilipinas pag-usapan. Kating-kati na nga akong malaman kung bakit hanggang ngayon ay kasal pa kaming dalawa. Akala ko ba malaya na ako sa kaniya? Hindi pa pala. Mapapamura ka na lang talaga sa inis. Kung hindi lang kami nasa loob ng eroplano ay kanina ko pa siya sinagawan.“Mas mabuting matulog ka na muna, ipagpahinga mo na muna iyang isip mo.”Napalingon ako sa kaniya at inarapan siya. “Hindi ako makatulog, kasalanan mo ito! Paano kasing kasal pa tayo? Pinagloloko mo na naman ba a