All Chapters of His Suffered Wife: Chapter 11 - Chapter 20

This is the last day of our outing.Nagising ako ng maaga kita kong tulog pa ang aking asawa sa tabi ko. Nakayakap ito sa akin at humihilik pa.Sa totoo lang, hindi ako nakatulog ng maayos dahil hindi mawala sa aking isipan ang nangyari kagabi. Labis akong nasasaktan sa pagtataksil ng aking asawa sa akin. Gustuhin ko mang magtanong pero ayokong gawin dahil baka magsimula na naman ang hindi pagkakaintindihan namin.Naiiyak ako kaya naman ay pumunta muna ako sa banyo para maghilamos ng mukha at mag-ayos na rin. Ayokong makita ako ng aking asawa na gan'to.Napatingin naman ako sa salamin at napangiti. Kita ko ang isang nakangiwing babae sa salamin. Hindi ko rin kayang ngumiti ng totoo. Napabuntong hininga naman ako. Sana pala ay hindi na ako lumabas ng gabing iyon, sana hindi ko nalang hinanap ang aking asawa nang sa gano'n ay hindi na ako nasasaktan ng ganito."Wife?," tawag naman sa akin ng aking asawa."Y-yes? I'm here. Maliligo lang ako jus

  "Nakakainis ka naman Tristan! Sabi kong mine eh, meaning sa akin iyon! Bakit mo tinira?" sigaw ni Emery sa kaniya.  Kita kong nagpapapadyak si Emery sa inis habang tumatawa naman si Tristan. kasalukuyan kasi kaming naglalaro ng volleyball. Kami ang magkateam ng aking asawa, si Emery naman at si Tristan.  Natatawa nalang ako sa tuwing nagaagawan silang dalawa. Actually, si Emery lang iyong nangaagaw parang hindi nito pinapatiran si Tristan. Kaya naman imbis na matira nila iyong bola ay naiilagan nila ito.  "Mine!" sabi naman ni Emery pero parang tumira lang ito sa hangin dahil hindi lumanding sa kaniya ang bola dahil inagaw ito ni Tristan sa kaniya.  "Tangina naman Tristan! How many times do I have to tell you na if I say mine. Ako 'yong titira at hindi ikaw! Ang pangit mo namang kabonding! " naiinis na sabi ni Emery sa kaniya.  

Nagising ako sa tunog ng shower sa banyo. Napakurap-kurap naman ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha.  Umaga na pala. Naginat-inat naman ako ng aking katawan at napahikab pa.  Rinig ko naman na huminto na ang tunog ng shower sa cr at maya-maya lumabas na ang aking asawa.  "Goodmorning my beautiful wife!" bati nito sa akin.  "Goodmorning," bati ko sa kaniya at napahikab ulit.  Lumapit naman ito sa akin at tinitigan ako. Tiningnan ko naman siya na parang sinasabi kong "Ano ang problema mo?"  "Iyong goodmorning kiss ko," napanguso naman ito sa akin. Napatawa naman ako sa kaniya. Agad ko naman siyang hinalikan pero dampi lang saka tumakbo na papuntang cr.  "Madaya," sabi nito sa akin.  Napadila naman ako sa kaniya bago ko isinara ang pinto. 

Travis POV  Nagising ako sa nalalanghap kong aroma na sa palagay ko'y adobo. Napabalikwas naman ako nang makapa ko na wala na sa tabi ko ang aking asawa.  Agad naman akong napangiti ng mapagtanto kong iyong nalalanghap kong adobo ay luto niya. Ang sarap talaga kapag may asawa ka. Iyong pag-uuwi ka ng bahay ay may naghihintay sa'yo at paghahainan ka ng paborito mong ulam. Kapag ka naman sa pagising sa umaga ay aasikasuhin ka.  Bumaba naman ako para batiin ang aking magandang asawa. Sa pagbaba ko ay kita ko na alas sais palang ng umaga. Napangiti ako ng makita ko siyang nakatalikod na abalang-abala sa pagluto.  Nang magsasandok na siya ng adobo ay lumapit na ako sa kaniya.  "Goodmorning, mahal! Ako na," sabi ko sa kaniya. Ramdam ko ang pagkakagulat niya sa ginawa ko. Kinuha ko naman sa kaniya iyong sandok.  "G-gising ka na pala," s

Labis akong nababahala at natatakot dahil sa nakita ko sa loob ng box. Nanginginig ang aking mga kamay at hindi mapakali.   Agad kong binuksan ang aking laptop at skype app upang matawagan ang aking asawa. Kailangan kong makausap ito.  Nakita ko namang offline ito pero tinawagan ko pa rin siya ng ilang beses. Nang ako'y magsawa ay nagtype nalang ako ng message sa kaniya habang pasulyap-sulyap sa profile niya baka mag appear doon ang green light na nangangahulugang online na siya. Naisend ko na ang aking sasabihin at naghintay pa sa kaniya, nagbabakasaling tumawag siya. Pero ilang oras na rin ako naghintay ay wala pa rin ito. Napabuntong hininga naman ako. Hindi na ako kumain dahil ayokong lumabas ng kwarto, natatakot ako baka may taong sumulpot sa likod ko at bigla nalang akong saktan.  Napapikit naman ako ng mariin para pigilan ang mga masasamang eksenang naiimagine ko sa aking isipan.&n