All Chapters of Midnight Hunters: Chapter 1 - Chapter 10

What are we? Are we good, or bad?Hmm… we hunt evildoers every night, kill them and let them suffer for what they did. We take what they took, by hook or by crook. Every night we attack, now we are being chase by the government. They know we are a threat to their society, but we fear nothing, we bring justice with our hands full of blood. This is our job that we choose. Every night we will roam in the dark, watch them until we caught them off guard. We help, but we also had fun killing, and I meant lots... and lots... of fun.I gonna ask again, are we good or bad?Maybe…Neither?Let me know your judgement, until the end of this story.

***“Kumain kana,” binigyan nila ako ng pagkain, nahihiya ako sakanila pero ramdam ko na talaga ang gutom na hindi na kayang tiisin. Dahan-dahan ko kinuha ang pagkain sa lamesa at kumain na, iniwasan ko nalang ang mga tingin nila sakin. “Maligo kana din pagtapos at magpalit ng damit,” sabi nang tinatawag nilang Boss, tumango ako.Nakapag-tataka, bakit ang bait ata nila?Ine-expect ko kasi na mamamatay ako ngayong araw.“Mukang nagtataka sya kung bakit buhay pa sya ngayon,” sabi ng lalaki na may nakasabit na headset sa leeg. “Ano pang inaasahan mo Hacker, ganon naman tingin satin nang karamihan. We are a bunch of criminals,” natatawang sabi ng babae, yung may motor bike. Hay, hindi ko pa sila kilala.Apat na lalaki at dalawang babae ang nandito sa lugar nato. Yung babae na tinatawag nilang Boss, yung babaeng may motor bike, yung lalaking may dalawang baril na hawak, isa pang lalaking may headset sa leeg, lalaking may

***“She, what?” kunot noong tanong ni Hacker.“Want's to be a part of us,” sagot ni Swordsman. Bumalik kami dito sa hide out nila para pagusapan ang desisyon ko. Wala naman silang masyadong naging reaksyon, mukang pinag iisipan lang nila kung tatanggapin ba nila ako.“She's just an ordinary citizen,” sabi ni Hacker sabay baling ang tingin sakin, nanliliit pa ang mga mata n'ya.Para naman akong nahiya sa sinabi n'ya, kahit wala namang masama sa pagiging ordinaryong mamamayan. “Yun nga ang iniisip ko,” sabi ni Boss. “Wala kang criminal records, hindi katulad namin na may bahid na ng dumi ang pagkatao at sa mata ng mga tao,” baling sakin ni Biker.“Mabuhay ka nalang ulit nang normal—” pinutol ko ang sinasabi ni Silencer.“May tinakasan akong malaking utang na hindi ko kayang bayaran, nakapatay din ako ng tao,” sabi ko. Natahimik sila.Alam kong hindi na'ko makakapag simula ng normal dahil doon. Siguradong dad

Hunter's POVMalakas ang naging pagbagsak n'ya sa sahig. Wala akong nararamdamang kapangyarihan sa lalaking to kaya posibleng wala s'yang hawak na Lacrima.Tatapat sana ng lalaki ang baril n'ya ulit sakin nang binaril sya ni Biker sa kamay, nabitawan ng lalaki ang baril n'ya. Sinunod n'yang binaril ang dalawang binti nito para di na s'ya makatayo. Ramdam ko ang sakit nang naramdaman ng lalaki nang sumigaw ito ng pagka lakas-lakas. “Hanapin mo na ang swimming pool, I need too teach this man a lesson.” Malamig na sabi ni Biker, napalunok ako. Wala akong nagawa kundi tumango at nagmadaling tumakbo paalis. Rinig ko ang sigaw ng lalaki, napapikit ako. Hindi ko ma-imagine kung anong ginagawa ni Biker sakanya. Hindi na'ko lumingon para tignan pa sila. Hingal na hingal na'ko dahil sa pagtakbo, napakalaki naman kasi ng bahay, ang isang katulad ko ay mahihirapan tagalagang maghalughog sa bahay nato. Nang makarating na'ko sa sinasabi ni Hacker agad kong bi

Hunter's POV“Ma'am ano po hinahanap n'yo?” napapitlag ako nang may lumapit sa aking lalaki, na palagay ko ay nag tra-trabaho sa hotel na'to.Naka bantay s'ya kanina sa isang kwarto at hindi na siguro natiis na lapitan ako. Kanina pa kasi ako naghahanap ng cr mga 30 minutes na ata. Hindi talaga ako sanay sa gantong lugar lalo na't laki akong squatter.“Nasaan ang cr?” nakangiwi kong tanong. Pinag dikit nya ang mga labi n'ya na parang nagpipigil ng tawa, kalaunan ay ngumiti s'ya sakin.“Deretso kayo dito Ma'am at kumanan,” turo nya sa hallway na nadaanan ko na kanina pa. Halos matampal ko ang sarili ko. Agad akong nag pasalamat at pumunta na don. Nilinis ko na agad ang sarili ko pagpasok na pagpasok ko palang sa cr, hindi na'ko nagtagal dahil natagalan na nga ako sa paghahanap.Nag-vibrate ang cellphone ko at may natanggap na mensahe. Listahan ng mga target namin. Pasimple akong gumilid sa mga taong nagdadaan bago basahin.Boss- Fathe