All Chapters of My Boss, My Fiancé: Chapter 11 - Chapter 20

Nang magpaalam ako kay Leon ay dumiretso na ako sa café kung saan naroon si Sir Troy. Pagbukas ko ng pinto ng café ay agad akong kumaway sa kaniya nang bumaling siya sa akin. Walang emosyon ang kaniyang mukha habang nakatingin sa akin.“Galit ka ba?” tanong ko sabay upo sa tabi niya.Sumimangot ako nang hindi pa rin siya kumikibo. Nakatingin lang siya sa akin.“Coffee po.” Sabi ng waitress sabay abot sa akin ng mug ng kape na nakapatong sa maliit na platito.Nakangiting tinanggap ko iyon. Pag-alis ng waitress ay humarap ako kay Sir Troy at kinurot ang kaniyang pisngi.“Galit ka?” Malumanay kong tanong.Nang hindi pa rin siya sumagot ay ngumuso na ako.“Don’t do it again, Richelle. Alam mo naman hindi ba sa sarili mo na hindi ka marunong lumangoy? Tapos hindi ka pa nag-iingat?”Ngumisi ako nang marinig ang sinabi niya. Tinusok ko pa siya sa kaniyang tagiliran at

 As much as I want to rest, hindi kaya ng konsensiya ko na iwan dito sa infirmary ng Hotel ang ina ni Leon dahil ako ang nag-asikaso rito. Ang sabi kasi ni Leon ay parating na ang private doctor ng kaniyang ina kaya mas mabuti raw na naroon ako. Nakaupo ako ngayon sa sofa at napipikit-pikit na. The whole day is tiring enough at gusto ko nang magpahinga. Nasa tabi ko si Leon at panay ang tingin niya sa akin tuwing hihikab ako. Si Hendrix naman ay nakaupo sa monoblock chair at nakahawak sa kamay ng Mama niya.Kanina pa siya sa ganoong posisyon, ilang beses na ring sinabihan ni Leon ang kapatid na puwede na itong umuwi pero talagang makulit ito. Umusod ako para makasandal sa backrest ng sofa nang biglang tumabi sa akin si Leon. Napatingin ako sa kaniya nang marahan niyang tapikin ang kaniyang balikat. May kung anong enerhiya ang nagyayaya sa akin na ihiga ang ulo sa balikat niya. Ang kaso ay nagdadalawang isip ako baka kasi isipin niya sinasamantala ko ang pagkakata

 Napahalakhak siya sa sinabi ko. Ngumuso ako. Seryoso naman ako ah. Did he take it as a joke? Gusto ko talaga ng halaman na ‘yon.“Seryoso ako, Leon.”Tumango-tango naman siya at naglakad papalapit sa halaman at kinuha ito.“I’ll save it for you then.” aniya saka ngumiti.Hindi ko maiwasang mapatitig sa kaniya. He really has mesmerizing eyes. Pati ang kaniyang ngiti ay nakakadala rin. Para siyang isang prinsipe na nababasa ko sa mga fairytales noon. Siya rin yung tipo ng lalaki na alam mong hindi mapapasa’yo. Bumuntong-hininga ako at ibinalik ang atensiyon sa maliit na paso na hawak niya.“Talaga? Ibibigay mo sa akin ‘yan?”He smiled at me and nodded.“Kahit lahat pa ito.” inikot niya ang kaniyang paningin at itinuro ang mga halaman na naroon.“Kung gusto mo, ibibigay ko sa’yo.” aniya saka muling tumingin sa akin.Napal

 “Saan kayo nanggaling?” tanong ni Leon sa amin ng kaniyang Lolo. Lumingon sa akin sandali ang kaniyang Lolo at tipid na ngumiti.I took her on a garden date. Dahil sa sinabi nito ay napangiti na rin ako.“Turned out the the old man is in love with this girl as well. Come on, guys. Hindi naman siya maganda.” naiiling na sambit ni Hendrix habang nakasandal sa counter malapit sa kinaroroonan namin.Narinig ko ang mahinang pagtawa ng matandang Sebastian. Ako naman ay sinamaan nang tingin si Hendrix. Pinagtaasan niya naman ako ng kilay at halatang naghahamon ng away. Walang pasabing dumaan ako sa pagitan ni Leon at ng kaniyang Lolo para makalapit kay Hendrix. Gulat na gulat naman ito nang makita akong naglalakad palapit sa kaniya.“Subukan mong tumakbo.” sambit ko nang makita ko siyang tumalikod. Napahinto naman siya agad at kinakabahang muling humarap sa akin. Ngumiti ako sa kaniya at marahang tumingkayad para

 “Salamat.” sabi ko kay Leon pagkahinto ng sasakyan niya sa labas ng hotel.Ngumiti siya at tumango. Yumuko ako dahil hindi ko na alam ang sasabihin ko.“See you later?”Napaangat ako nang tingin sa kaniya. Later? Pupunta siya sa event?“Pupunta ka sa pre-wedding event?” gulat na tanong ko.He chuckled and gave me a nod. Bakit ko pa nga ba kasi tinanong? Kung invited ang Mommy niya, for sure siya rin. Isa pa, sikat sila rito sa El Nido. Kung ako rin naman ang ikakasal tapos kaibigan ko ang kanilang pamilya, iimbitahin ko rin sila.“Ah siya nga pala, itong damit na pinahiram mo sa akin, lalabhan ko mamaya para maisauli ko sa iyo bukas after ng wedding event nina Richard at Miss Eunice.”Umiling siya at marahang dumukwang palapit sa akin para kalasin ang seatbelt.“Hindi na. Hindi pa naman nasusuot iyan ni Jeanna. Consider that as my gift to you.”Per