Home / Werewolf / Breaking The Rules / Chapter 1 - Chapter 10

All Chapters of Breaking The Rules: Chapter 1 - Chapter 10

149 Chapters

Chapter 1

"Asthad! Yung pasaherong bababa sa bayan ng Asthad! Baba na!" Naalimpungatan ako nang marinig ang malakas na sigaw ng conductor ng bus na sinasakyan ko. Umayos ako ng upo at tumingin sa labas. Kinusot ko ang aking mga mata. Nandito na nga kami. Kinuha ko ang aking mga naglalakihang bagahe at naglakad palabas. Pinagtitinginan ako ng mga kasama kong pasahero. Who wouldn't? It's rare to see someone who visits the town of Asthad. I just ignored them. Pag-apak ng paa ko sa lupa ay mabilis na humarurot papalayo ang bus na sinakyan ko. Nakaharap ako ngayon sa mga nagtatayugang mga puno. In the middle of the trees is a small pathway. Pinulot ko ang sandamakmak kong mga bagahe at nagsimula na itong tahakin. Bawat hakbang ko ay tumutunog ang mga tuyong dahon na aking naaapakan. How many years has it been? I think 10 years had passed since I ran away from home. My family owns the biggest land here in Asthad or maybe half of it. Having tha
last updateLast Updated : 2021-08-27
Read more

Chapter 2

Tahimik akong nakatingin sa labas. We've already entered the private property of Escanor's. It's a 60 hectares hacienda. Ang bahay namin ay nasa pinakadulo nakapwesto. May mga maliliit na kubo kung saan tumutuloy ang mga trabahador kung hindi sila uuwi lalo na pag pagod sila o pag madaming trabaho sa hacienda. Libre naman lahat ng mga pagkain nila dito kaya kampante ang mga pamilya ng mga ito kung sakali mang hindi sila makauwi. I saw some familiar faces and I recognized some of them. May nakita akong mga trabahador na busy sa pagpapagatas ng mga bagong panganak na baka. Cows, chicken, pig, horse, goat. 'Yon ang mga alagang hayop na nandito sa hacienda. Their population got doubled. "Nagdidistribute kayo ng mga itlog?" tanong ko kay Koko nang makita ang maraming itlog na inilalagay sa truck. Bumaling si Koko doon sa tinuro ko. "Kulang kasi noon ang supply ng itlog at sobrang mahal pa. Kaya naisipan ng papa mo na magproduce ng mas maraming itlo
last updateLast Updated : 2021-08-27
Read more

Chapter 3

Tahimik akong sumunod kay Tita Elizabeth. Tanging ang lagutok ng sapatos niya ang maririnig sa pagitan naming dalawa. Gaya pa rin ng dati ay maayos ang postura niya. Maganda pa rin kahit medyo may edad na. Ang mga alahas sa kanyang katawan ay sumisigaw ng karangyaan. "Pasok ka," aniya sa pormal na boses. Mabilis kong iginala ang paningin sa loob. I think this is her office. Itinuro niya ang mahabang sofa. "Maupo ka." Wala akong magawa kundi ang maging sunod-sunuran sa mga utos niya. May kinuha siyang mga papeles at nagsimulang magbasa. Her brows is perfectly shaped while her lips is on red shade, her typical self. Hinyaan ko lang siya sa ginagawa. I didn't dare to break the silence. Matapos ang ilang sandali ay itinabi na niya ang binabasa. Sumandal siya sa upuan at tumingin sa akin. "So, how are you?" Tanong niya na siyang ikinagulat ko. Tumaas ang kilay niya nang hindi agad ako nakasagot. "A-Ahm. I-I'm
last updateLast Updated : 2021-08-27
Read more

Chapter 4

I closed my eyes while tilting my head. I'm so tired. Nakakangalay ang nakaupo maghapon. "Oh magmeryenda ka muna," ani Koko sabay lapag ng juice at lasagna sa maliit na mesa. Nandito kami ngayon sa bahay nila. Naisipan ko munang dumaan muna dito bago umuwi. "Koko, bakit di na lang kaya ikaw ang maging Acting Mayor? Tutal ay ikaw naman ang kasa-kasama ni papa noon." "What?" Tawa niya. "Si Tita Eliza ang Acting Mayor. Salitan lang kayo lalo na pag busy siya sa business niya." "Argh. I can't handle the loads of paperworks. Bakit hindi si Samantha dito sa Capitol tutal Law naman ang tinapos niya." Nakasimangot akong sumandal sa upuan. I can't believe na nagrereklamo ako. Pero mas maganda sana na magpalit kami ni Samantha. Maybe I should ask her pag magkita kami. Sumubo ako bago bumaling kay Koko. Nakakunot ang noo niya at malalim ang iniisip. "May problema ba?" Tumingin siya sa'kin. "It's just that something's off with Sama
last updateLast Updated : 2021-08-27
Read more

Chapter 5

Maingay na lumangitngit ang pintuan nang binuksan ko ito. Sumilip ako sa loob at wala ngang tao. Tuluyan na akong pumasok. Una kong napansin ang madaming boots na nakakalat sa sahig. Yung basta na lang tinanggal at hindi na inayos. Madami ring mga coat at leather jacket na nakasabit sa mga dingding. Ito yung mga damit na hilig isuot ni Samantha noon at mukhang hanggang ngayon. Walang masyadong gamit. Isang upuan, isang lamesa. Liban sa bread toaster at coffee maker machine ay wala ng ibang gamit. Dumako ang tingin ko sa hagdan. Paniguradong kwarto ni Samantha ang nasa itaas. Aakyat na sana ako nang may nahagip ang mata ko. Sa gilid ko ay may mahabang itim na kurtina. Bahagya itong nakalihis at mula doon ay may nakita akong isang makintab na bagay. Hinarap ko ito at hinawakan ang kurtina. Itinabi ko ang kurtina at tumambad sa akin ang mga bagay na tinatago ni Samantha. Spear, bow and arrow, and different kinds of gun. Pero ang nakaagaw ng pansi
last updateLast Updated : 2021-09-26
Read more

Chapter 6

Sa kabilang ruta ako dumaan. Hangga't maaari ay iniwasan ko munang dumaan sa cabin ni Samantha. Walang lumabas na balita tungkol sa nangyari kagabi. Gaya ng sinabi ni Koko noon ay mas mabuting ilihim muna ang tungkol sa mga lobo upang hindi mangamba ang mga mamayan.But what puzzles me is Samantha and her group. They are fighting one on one with wolves. Sa tapang at lakas ng loob nilang humarap sa mga nilalang na iyon ay nagsasabing sanay na sila na makaharap ang mga ito.Do they know the existence of wolves ever since? Samantha is a big mystery to me.Bumagal ang takbo ng kabayo. Sa layo ng linipad ng isip ko ay hindi ko namamalayan na nandito na pala kami sa may border.Merong maliit na bakod na gawa sa semento. Ito ang nagsisilbing senyales sa kung hanggang saan ang lawak ng teritoryo ng Asthad.And now, I am facing the thing that save Samantha and the others. This is the trap that they are saying.A chasm.It's dark, wide, and dee
last updateLast Updated : 2021-09-30
Read more

Chapter 7

Mabilis akong nakarating sa plaza. There's a lot of people here but most of them are couples, young couples to be exact. Umupo ako sa may bleachers habang tumitingin tingin sa paligid. Ilang segundo pa lang akong naghihintay kay Koko pero naiinip na ako. Dumako ang tingin ko sa nagtitinda ng sorbetes. Kinapa ko ang bulsa upang kumuha ng barya at bumili ng isa. Matagal na rin akong hindi nakakatikim ng pagkaing ganito. Mabilis ko itong pinapapak habang ang isang paa ko ay sunod-sunod na tumatapik sa semento. Kanina pa mabilis ang tibok ng aking puso. Matagal akong nawala sa bayan na ito habang si Samantha ay dito na lumaki at kasa-kasama ni Dad noon pa man. Pero bakit sa akin nila ibinigay ang impormasyon na ito gayong kararating ko lang sa bayan na ito. It should be Samantha, not me. Nang mahagip ng mata ko ang sasakyan ni Koko ay madali akong tumayo at lumapit sa kanya, bitbit ang librong bigay ng estrangherong lalaki kanina.
last updateLast Updated : 2021-10-04
Read more

Chapter 8

Pagkapark ko ng sasakyan sa garahe ay agad akong pumunta sa kwadra ng mga kabayo. Maaga pa kaya wala pang masyadong mga trabahador sa hacienda. Pabor ito sa akin dahil hindi nila ako makikitang aalis, baka magsumbong pa sila sa aking ama. I picked a brown horse. I'm about to ride on his back when a black horse nearby suddenly caught my attention. Nasa kabilang kwadra it at nag-iisa at nakatingin sa akin ang itim na itim niyang mga mata. Ibinalik ko ang kinuhang kabayo sa kanyang kwadra at lumapit sa itim na kabayo. The horse started to wagged his tail. He let out a low grunts too as I approached him. Hinaplos ko ang leeg nito. Ito yung kabayo na sinasabi ni Koko noon. Napangisi ako. Mukhang nagkakasundo kami ng isang 'to. Hindi na ako nagdalawang isip pa at agad itong inilabas sa kanyang kwadra. I love horse ever since and as I watched the horse in front of me, I can't help but to mesmerized. This one is way bigger and taller t
last updateLast Updated : 2021-10-06
Read more

Chapter 9

Lumapit ang lobo sa amin at dahan-dahan kaming pinaikutan. Nakatutok ang baril ko dito at pinapakiramdaman ang bawat galaw nito. The rain started to pour. Mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa aking mga armas nang lumakas ang ulan at halos wala na ring makita sa kapal nito. Nanuot ang lamig sa aking katawan pero hindi ko na yun ininda. Nasa tabi ko lang si Brigo na mukhang wala na sa tamang kondisyon. Hindi ko na siya ulit pwede pa na sakyan dahil malubha ang sugat na natamo niya mula sa pagkakatapon at halata na rin na nanghihina na siya sa dami ng mga dugo na nawala sa kanya. Iniisip ko tuloy kung paano ako makakalabas dito sa kagubatan na ganito ang kalagayan ng aking kabayo. Hindi maaatim ng konsensiya ko na basta na lang siyang iwan dito. Kasama ko siyang pumunta dito kaya dapat ay magkasama rin kaming lalabas sa kagubatan na ito. But we need first to defeat the enemy in front of us. Hindi na maaaring tumakbo pa. Wala na ring matatakbuhan
last updateLast Updated : 2021-10-13
Read more

Chapter 10

Me and the brown wolf keeps on staring at each other for how many minutes. Naputol lang iyon nang merong mga sumulpot na apat na naglalakihang mga lobo. Natigilan sila nang makita ako. Lahat ng mga mata nila ay tumingin sa akin. The brown wolf glance at me one more time before he face the newly arrived wolves. Nanatili lang ako sa and kinatatayuan habang nakatingin sa kanila na nagsisimula nang mag-usap gamit ang sariling lengguahe ng mga lobo. From their posture and their expressive eyes, there's no mistaken it that they belong to a pack. Ilang saglit lang ay mabilis na umalis ang apat na lobo sa direksiyon kung saan tumakbo kanina ang tatlong sugatang mga Rogues. I think the brown wolf gave instructions to capture the three. "W-Who are you?" lakas loob kong tanong dito habang nakatingala. Humarap ulit ito sa akin. Tumitig muna ito sandali bago unti-unting nagpalit ng anyo sa harapan ko. Namilog ang mga mata ko nang lu
last updateLast Updated : 2021-10-20
Read more
PREV
123456
...
15
DMCA.com Protection Status