LOGINShare
Chapter 7
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Mabilis akong nakarating sa plaza. There's a lot of people here but most of them are couples, young couples to be exact.
Umupo ako sa may bleachers habang tumitingin tingin sa paligid.
Ilang segundo pa lang akong naghihintay kay Koko pero naiinip na ako. Dumako ang tingin ko sa nagtitinda ng sorbetes. Kinapa ko ang bulsa upang kumuha ng barya at bumili ng isa. Matagal na rin akong hindi nakakatikim ng pagkaing ganito.
Mabilis ko itong pinapapak habang ang isang paa ko ay sunod-sunod na tumatapik sa semento.
Kanina pa mabilis ang tibok ng aking puso.
Matagal akong nawala sa bayan na ito habang si Samantha ay dito na lumaki at kasa-kasama ni Dad noon pa man. Pero bakit sa akin nila ibinigay ang impormasyon na ito gayong kararating ko lang sa bayan na ito.
It should be Samantha, not me.
Nang mahagip ng mata ko ang sasakyan ni Koko ay madali akong tumayo at lumapit sa kanya, bitbit ang librong bigay ng estrangherong lalaki kanina.<
Related chapters
Breaking The Rules Chapter 8
Pagkapark ko ng sasakyan sa garahe ay agad akong pumunta sa kwadra ng mga kabayo. Maaga pa kaya wala pang masyadong mga trabahador sa hacienda. Pabor ito sa akin dahil hindi nila ako makikitang aalis, baka magsumbong pa sila sa aking ama. I picked a brown horse. I'm about to ride on his back when a black horse nearby suddenly caught my attention. Nasa kabilang kwadra it at nag-iisa at nakatingin sa akin ang itim na itim niyang mga mata. Ibinalik ko ang kinuhang kabayo sa kanyang kwadra at lumapit sa itim na kabayo. The horse started to wagged his tail. He let out a low grunts too as I approached him. Hinaplos ko ang leeg nito. Ito yung kabayo na sinasabi ni Koko noon. Napangisi ako. Mukhang nagkakasundo kami ng isang 'to. Hindi na ako nagdalawang isip pa at agad itong inilabas sa kanyang kwadra. I love horse ever since and as I watched the horse in front of me, I can't help but to mesmerized. This one is way bigger and taller t
Breaking The Rules Chapter 9
Lumapit ang lobo sa amin at dahan-dahan kaming pinaikutan. Nakatutok ang baril ko dito at pinapakiramdaman ang bawat galaw nito. The rain started to pour. Mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa aking mga armas nang lumakas ang ulan at halos wala na ring makita sa kapal nito. Nanuot ang lamig sa aking katawan pero hindi ko na yun ininda. Nasa tabi ko lang si Brigo na mukhang wala na sa tamang kondisyon. Hindi ko na siya ulit pwede pa na sakyan dahil malubha ang sugat na natamo niya mula sa pagkakatapon at halata na rin na nanghihina na siya sa dami ng mga dugo na nawala sa kanya. Iniisip ko tuloy kung paano ako makakalabas dito sa kagubatan na ganito ang kalagayan ng aking kabayo. Hindi maaatim ng konsensiya ko na basta na lang siyang iwan dito. Kasama ko siyang pumunta dito kaya dapat ay magkasama rin kaming lalabas sa kagubatan na ito. But we need first to defeat the enemy in front of us. Hindi na maaaring tumakbo pa. Wala na ring matatakbuhan
Breaking The Rules Chapter 10
Me and the brown wolf keeps on staring at each other for how many minutes. Naputol lang iyon nang merong mga sumulpot na apat na naglalakihang mga lobo. Natigilan sila nang makita ako. Lahat ng mga mata nila ay tumingin sa akin. The brown wolf glance at me one more time before he face the newly arrived wolves. Nanatili lang ako sa and kinatatayuan habang nakatingin sa kanila na nagsisimula nang mag-usap gamit ang sariling lengguahe ng mga lobo. From their posture and their expressive eyes, there's no mistaken it that they belong to a pack. Ilang saglit lang ay mabilis na umalis ang apat na lobo sa direksiyon kung saan tumakbo kanina ang tatlong sugatang mga Rogues. I think the brown wolf gave instructions to capture the three. "W-Who are you?" lakas loob kong tanong dito habang nakatingala. Humarap ulit ito sa akin. Tumitig muna ito sandali bago unti-unting nagpalit ng anyo sa harapan ko. Namilog ang mga mata ko nang lu
Breaking The Rules Chapter 11
Mga 30 minutes din ang tinakbo namin bago kami makarating sa bahay ng mangkukulam. Maingat akong ibinaba ni Jacob sa lupa. "Ito na ba yun?" tanong ko sa kanya habang nakatingin sa maliit na bahay sa harap namin. "Yeah," sagot ni Jacob. Pinag-aralan ko ito. Ang bahay ay gawa sa purong kahoy, maliit lang ito pero mukhang matibay. Sa likod ng bahay ay isang napakalaking bato na natatabunan ng makapal na lumot. Sa paligid naman ng bahay ay isang maliit na ilog at ang asul na tubig ay kumikinang at mabilis ang ragasa ng tubig. Ang maliit na ilog ay nakapaikot lang sa bahay kaya ang tubig ay paikot-ikot lang, without no direct source of water. There's no doubt that this is a house of a Witch. Tumikhim ako. "T-Tao po?" wika ko sa medyo malakas na boses. Narinig ko na lang na umalingawngaw ang tawa nina Jacob at Sebastian. Naguguluhan ko silang tiningnan. What? Am I doing it wrong? "Lauren, you wouldn't see a Witch if y
Breaking The Rules Chapter 12
Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata nang makaramdam ako ng pagkauhaw. Pagmulat ko ng mga mata ay matagal muna akong tumitig sa kisame at inaalala kong ganito ba ang kulay ng kisame sa aking kwarto. Nang mapagtantong hindi ganito ang tamang kulay ay napabalingkwas ako ng bangon mula sa pagkakahiga. "Shit," mura ko at nasapo ang noo dahil sa naramdamang pagkahilo dahil sa biglaan kong pagbangon. Dumako ang tingin ko sa mesa na nasa malapit at mabilis kong dinampot ang nakitang baso at isang pitsel ng tubig na nakalagay sa ibabaw nito. Halos saidin ko ang laman ng pitsel dahil sa matinding pagkauhaw. Nang mahimasmasan ako ay inilibot ko ang aking paningin sa loob ng kwarto. A combination of grey and white color. Sobrang elegante ng kwarto at kakaunti lang ang mga gamit, sobrang linis din. Ang kamang kinalalagyan ko ay sobrang laki at lawak, sobrang puti rin ng mga kumot at bedsheet. Saka ko lang napansin na iba na ang suot kong damit. Maluwag
Breaking The Rules Chapter 13
Tuluyan na akong iniwan ni Jacob mag-isa dito sa sasakyan. Susubukan daw niyang maghanap ng tsinelas na sakto sa paa ko. Gumawi ang tingin ko sa may harapan ng sasakyan. Agad kong dinampot ang isang itim na baseball cap at madaling isinuot ito sa aking ulo. Nasisiguro kong kay Jacob ito dahil amoy vanilla. Medyo hinila ko pa pababa sa may harapan upang takpan ang aking mukha. Dinilaan ko ang aking pang-ibabang labi saka nagtaas ng tingin. Kahit na medyo kinakabahan ako ay hindi ko maiwasan na ilibot ang aking mga mata sa buong paligid. Kung sa amin sa Centro ay parang Spanish ang itsura ng mga gusali, dito ay European at gawa sa maiitim na bricks ang mga gusali. Ang mga kagamitan din ay mas luma. At ang namumukod tangi sa lahat ay ang mga halaman sa bawat pamilihan. Hindi ako mahilig sa mga bulaklak pero masasabi kong ngayon lang ako nakakita ng mga ganong klaseng halaman. "Oh bili na kayo ng gulay mga suki! Murang-mura lang at bagong ani pa a
Breaking The Rules Chapter 14
Akala ko ay tuluyan ng hindi magsasalita si Jacob. Pero maya-maya lang ay nagsalita siya. "Do you know the word 'mates' at kung gaano kaimportante sa amin ang bagay na iyon?" umpisa niya matapos ang mahabang katahimikan. Mates. "They are your lifetime partner right? Like soulmates?" wika ko. Marahan na tumango si Jacob. "Something like that but there's more to that. Supposedly, Leon should find his mate last year but the whole year had passed without any single trace from his mate." So maybe that's the reason kung bakit ganun si Leon. "Most of the population of wolves finds their mate at a young age. Ang pinakamababa ay edad kinse but most of the time ay sa pagitan ng edad disi-otso hanggang bente at wala pang lumalagpas dun pag normal na lobo ka." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Ang sabi niya kanina ay dapat ay noong nakaraang taon sana matatagpuan ni Leon ang kanyang kapareha. Jacob mentioned that Leon's already 24 now so
Breaking The Rules Chapter 15
Am I being selfish again? Kanina habang kausap ko si Jacob ay nakagawa na ako ng desisyon. Mananatili muna ako dito sa Magnuth tutal at nandito naman na ako. I can't risk going back in Asthad without an answer or cure dahil wala ng kasiguraduhan pa kung makababalik ulit ako dito, lalo na at wanted ako sa mga Rogues. Pwede naman akong bumalik pero hindi na ako makakasiguro kung papalarin ako sa ikalawang pagkakataon na pagpunta ko rito. Mawawalan ako ng contact kay Jacob once na bumalik ako sa Asthad. Higit pa doon, ayaw ko na siyang abalahin pa dahil mukhang inaabala ko talaga siya. He is supposed to be patrolling around gaya ng sinabi ni Leon kanina pero heto siya ngayon at inaalagaan ako. Kaya hindi muna ako pwedeng bumalik. Saka lang ako babalik pag meron ng gamot sa sakit ng aking ama. At sisiguraduhin kong aabot ako bago pa mahuli ang lahat. "Pa, I promise. This will be the last time. Pagkatapos nito ay hindi na ako ulit aalis. Ju
Latest chapter
Breaking The Rules Chapter 149
The aftermath scent of rain lingers in my nose as I drove the Wrangle full of goods from the market. I was covered with thick clothes from head to toe to avoid the freezing temperature but it's not enough that some spike of chills still enter between my skin pores.This is the coldest time of this season where you really need a tons of clothing before going out or even inside your house. The temperature drops incoherently than last year.Ngumiti ako nang may bumati sa akin sa gilid ng daan. Bumuka ang bibig ko upang batiin din ito at nakita ko pa kung paano lumabas ang usok galing sa bibig ko sa sobrang lamig, kulang na lang talaga ay magyelo ang paligid.Palapit na ako sa palasyo nang mapansin ko si Zeke na nakatayo sa bukana ng pintuan at kunot na kunot ang noo habang diretso na nakatingin sa akin.Hindi pa ako nakakababa ng sasakyan nang magsimula na siyang putaktihin ako ng mga tanong.Huminga ako ng malalim. "Zeke—""Lauren naman. Ilang beses ko bang dapat sabihin sa iyo na magpa
Breaking The Rules Chapter 148
Hindi ko alam kung ilang oras na ang nakakalipas simula nang magsimula ang matinding lababanan sa pagitan ng mga Vaughan laban sa mga malalakas na Alpha sa Timog at Kanluran na Distrito.At kahit na sabihin pa na malalakas ang mga Vaughan, hindi pa rin maipagkakaila ang katotohanan na iba talaga ang lakas ng isang Alpha, kaya nga nilang makipagsabayan sa mga ito pero kita ko sa kanilang mga mata kung paano sila nahihirapan na talunin ang mga ito.Bukod pa doon ay sobrang dami ng mga kalaban na nakapalibot sa amin at nahihirapan din ako na bantayan ang bawat likod ng lahat. Pero hindi ako pwedeng manghina sa mga oras na ito. Nandito sila upang tulungan kami sa laban na ito na wala naman silang kinalaman. Kaya hangga't may lakas pa akong natitira, hinding-hindi ako papayag na may mangyaring masama sa kanila, hindi iyon kakayanin ng aking konsensya.While fighting, my eyes quickly diverted to where Christy is fighting. She's busy fighting to an Alpha and all her focus and attention is on
Breaking The Rules Chapter 147
"They are so cool!" hindi na rin napigilan na bulalas nitong mga kasamahan ko habang pinapanuod sila Tyrone sa kanilang mga kalokohan na pinaggagagawa."Ikaw ang tumawag sa kanila dito diba Ate Lauren?" baling ni Ivee sa akin. "Paano yun nangyari? Bakit mo sila nagawang papuntahin dito?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.Lahat ng kanilang mga mata ay nabaling sa akin. Punong-puno iyon ng mga katanungan at hindi ko alam kung saan uumpisahan ang pagkukwento sa kanila."Charrggggee!!"Nabaling ang lahat ng atensyon namin sa sigaw na iyon.It's Alpha Wilson together with other Alphas from West District.At mula sa border naman ay ang sangkaterbang mga lobo galing sa Timog na Distrito."How.. How come that they still have that number?!" bulalas ng mga kasama ko.Pati ako ay nabigla. Ang dami nang nalagas sa kanila mula pa kanina pero sa bilang ng mga sumusugod ngayon ay parang wala man lang nabawas sa pwersa nila.If they're
Breaking The Rules Chapter 146
"Hindi niyo pwedeng kunin sa akin si Da Silva! He is mine! You can't take him away you bastards!" malakas na sigaw ni Alpha Wilson na parang nababaliw na."Go now Dalton," ani Falcon sa kapatid at humanda na sa pakikipaglaban."Noooo! Putangina niyo! Ibigay niyo siya sa akin!" nanlalaki ang mga mata niyang sigaw nang makitang pumapasok na si Dalton sa portal kasama si Dean. Alpha Wilson's face is disoriented, kulang na lang ay magwala siya sa matinding inis at galit.Sa mabilis na galaw ay natawid niya ang distansya sa kinaroroonan nila Falcon.Lahat ng mga tauhan niya ay napawi at nagtilamsikan nang nadaanan niya. Galit na galit any mukha niya na parang inagawan ng sobrang importanteng laruan."Akin siyaaaaa!"Bago pa niya malapitan si Dalton at mahawakan ay biglang sumulpot si Tyrone sa harapan niya. Tyrone grabs Alpha Wilson's neck and slam him forcefully on the ground.Tyrone's face is serious and dark as his golden eyes are looki
Breaking The Rules Chapter 145
Biglang akong napaiyak. Sa sobrang saya at galak na nararamdaman ko ay umiyak na ako na parang bata. I can't contain my tears. I can't contain my emotions.Akala ko ay hindi na sila darating pa, at kung dumating man sila ay baka nahuli na ang lahat.But thank goodness, they came in time, they made it out here before I lost everything.Malakas na humalakhak si Tyrone saka ako pinatayo at niyakap habang umiiyak ako."Hahaha! Para kang bata. Ganun ka ba kasaya na makita ulit ako?" tumatawa niyang wika habang hinahaplos ang buhok ko.Hindi ako sumagot at umiyak lang sa balikat niya. Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat dahil sa pagdating nila."Uwaahh! Ate Lauren!" atungal din ni Enzo saka yumakap sa likod ko."Akala ko kung ano na ang nangyari sa iyo! Buti na lang at dumating ako! Hindi kita papabayaan na masaktan ulit!" iyak niya habang nakayakap din sa akin.Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti sa sinabi niya. Enz
Breaking The Rules Chapter 144
I closed my eyes. They say that the world is cruel without realizing that it's us, the people are the one who is cruel.The greediness for power, not being satisfied of what you have, wanting more even though you already have enough, jealousy and envy, those are the reason why this world is full of violence and non-stop killing.If we only learn to be contented, if we appreciate the blessings and the things that we have, then the world Peace is not imposible to achieve.Hinablot ni Alpha Wilson ang buhok ni Dean saka pinaluhod sa lupa. Itinapat nito ang espada sa leeg ni Dean.Umapaw palabas ang mga mga luha ko habang pinagmamasdan ang nakapikit na mukha ni Dean.Para akong mamamatay sa matinding sakit na nararamdaman sa mga oras na ito. Bakit kailangang niyang mapunta sa kalagayan na yan?Hindi ko na napigilan ang aking nararamdaman at napasigaw na ako habang umiiyak ng malakas. Wala na akong pakialam kung pinagtatawanan nila ako dahil sa n
Breaking The Rules Chapter 143
Tahimik kong pinanuod ang pag-alis nilang lahat. Akala ko ay sama-sama kaming pabalik sa palasyo pero heto na naman at naiwan ulit ako. Pera ayos lang. Ang importante ay makaalis sila dito.Kung totoo man ang sinabi ni Reid sa kanila ay hindi ko na kailangan pang alalahanin ang kaligtasan ko. Hindi ko nga lang alam kung ano ba ang kailangan niya sa akin at pilit niya akong kinukuha.Nang dumaan sa amin ang sangkaterba nilang mga kasamahan ay tumigil si Levis at sinapak si Reid sa braso."Hindi ko alam kung kanino ka ba talaga kakampi," aniya saka umiling pa na parang dismayado kay Reid."Alam mo kung ano ang sagot ko diyan," bale wala naman na sagot ni Reid.Hindi na muling nagsalita si Levis at pumunta sa harap ko. Hinawakan niya ang baba ko at tinitigan ako.His eyes glint mischievously."Man, who would thought that you have a Vaughan blood," aniya habang pinagmamasdan akong mabuti."How did you know?" tanong ni Reid.
Breaking The Rules Chapter 142
Jacob's POVSome of us change to their wolf form while the others like me stayed in our human form.Damien, the remaining Captains of 10th Division and some suicidal men have joined us to save the Alpha.Karamihan sa mga hindi sumama ay ang mga pamilyado na gusto pang makita ang mga mahal nila sa buhay sa huling pagkakataon. Habang ang iba naman na sumama sa amin ay iyong mga tulad naming nakahanda na upang ialay ang mga buhay.All of us here has nothing to loose anymore.Kung hindi ako nagkakamali ay halos nasa singkwenta ang aming mga bilang.Fifty brave souls. If we get lucky, that's enough number to save the Alpha. We can still take him before the enemies from South will arrive here."Don't make any unnecessary actions! Our top priority is to rescue the Alpha and Lauren!" imporma ni Liam na siyang nangunguna sa amin.Hindi na namin naabutan pa si Leon dahil sa nangyaring pakikipag-usap namin sa mga nanggaling sa border kani
Breaking The Rules Chapter 141
My vision started to get glitchy as I watched the terrifying scene in the midair.Leon...Mukhang hindi pa nakuntento ang lalaki sa ginawa kay Leon at lalo pang idiniin ang kanyang kamay sa sikmura ni Leon, kulang na lang ay ipasok na nito ang kanyang braso doon.Bumulwak ang masaganang dugo palabas sa bibig ni Leon nang lumusot palabas ang kamay ng lalaki sa kanyang katawan.Hinugot ng lalaki ang kanyang duguang kamay kasabay nun ang pagbagsak ni Leon sa lupa.My body started to tremble uncontrollably. Pakiramdam ko ay tumaas ang lahat ng dugo ko sa aking ulo dahil sa kahindik hindik na pangyayari."LEOONNN!!" I shouted in horror and fear.Masaganang bumuhos ang luha ko. Sunod-sunod ito at hindi ko alam kung paano ito patitigilin.Dahil sa nangyaring iyon ay natigagal ang lahat. Si Reid ay mukhang nabigla rin samantalang ang mga lobong tumatakbo ay biglang tumigil at pinanuod ang nangyari.Mahinahon na bumaba at tumapak
