Home / Mystery/Thriller / Virginian High School / Chapter 71 - Chapter 80

All Chapters of Virginian High School: Chapter 71 - Chapter 80

184 Chapters

Chapter 64: When She's Back (Part 1)

Krizelle Encarlight"You okay now?" Zenre asked me.I heaved a sigh and said, "yes. Ayoko lang talaga na nagtatago ka pa ng sekreto sa'kin. So please, Zenre, sana huli na 'to."Niyakap ako nito mula sa likuran at saka ipinatong ang baba nito sa balikat ko. "I will. Sorry..."Marahan kong kinurot yung tenga nito. "Tsk! Basta sinasabi ko sa'yo, ah!"Hindi ito sumagot. Nakiliti ako sa ginawa nitong pagkagat sa leeg ko."Tumigil ka nga." Natatawang anas ko."Galit ka na niyan?"Umirap na lang ako sa kan'ya."We can stay here if you want. Wala namang klase ngayong hapon, 'di ba? May announcement si Ms. Sylvia sa Social Hall mamaya."Ah, yeah. Yung pinag-usapan pala namin kanina sa office niya. Ibabalik na pala niya si Leppy sa Student Council. "Hindi mo pa rin ba nakausap si Kirsten o si Zero man lang?
Read more

Chapter 64: When She's Back (Part 2)

KRIZELLE ENCARLIGHT'S P.o.V."Good afternoon, Ma'am." A group of boys greeted me as we went to Social Hall.Maraming estudyante ngayon dito gaya ng dami ng estudyante na dumalo rin noong ihalal si Kirsten sa pagiging Vice President ng eskwelahan."Kirsten wants to suffer Leppy Aragon. Alam ni Kirsten kung gaano kagusto ni Leppy ang posisyong iyon. Kaya kahit hindi siya interesado sa bagay na yun, ay pipilitin niyang makuha iyon." Zero said.Tatlo kami nina Zenre at Zero ang narito ngayon at nag-aabang sa paglabas ni Ms. Sylvia sa backstage. Anong oras na at ang usapan ay alas tres ng hapon ngunit mag a-alas tres y media na ngunit wala parin ito. Napansin ko na din sa gilid si Leppy na kung todo kung mag-ayos sa sarili.Ewan ko ba sa bwisit na 'yan, sa t'wing nakikita ko siya ay literal na tumataas ang dugo ko sa kan'ya. Nakakahigh-blood ang pagmumukha niya."Kung
Read more

Chapter 64: When She's Back (Last Part)

Kirsten Encarlight"Tapos ka na ba sa kadramahan mo? Ako naman." Marahas kong inagaw yung mikropono kay Leppy. Isang matinis na tinig na nanggagaling sa mikropono ang narinig ng lahat ng narito. Sinadya kong tagalan pa iyon hanggang sa ma-satisfy ang pakiramdam ko. Nang makita kong tinakpan na ng karamihan ang mga tenga nila ay pinatay ko muna yung mikropono.Tinignan ko silang lahat isa-isa. At lahat ng mga taong inasahan kong narito, ay narito nga.Nasa sulok si Trixie habang nakatanaw sa'kin. Hinanap ko sa tabi niya si Jacob ngunit wala akong nakita. Hindi rin nakaligtas si Yvankovv sa paningin ko. Nasa gilid lang ito at mayroon itong mga kasamang kalalakihan. Kung hindi ako nagkakamali ay sila yung kasa-kasama ni Leppy kanina no'ng nakaharap niya si Krizelle. Kanina ko pa sila tinitignan mula sa malayo at wala akong balak lumapit.Napansin ko ring magkakasama sila Zenre, Zero at Krizelle. Pans
Read more

Chapter 65: The Three Brothers

Kirsten Encarlight"Ano bang problema mo?!"Natigilan ako sa paglapit sa kanila. Kinorner ni Zero si Raijin sa pader at todo awat sina Krizelle at Zenre sa kanila."Ikaw ang problema ko!" Sinigawan ni Zero si Raijin."Pwede bang tumigil na kayo? Ganito na nga ang sitwasyon ni Ms. Sylvia, nag-aaway pa kayo!" Habol ang hiningang suway ni Krizelle sa dalawa."Mas binigyan mo ko ng dahilan para wag kang tanggapin sa pamilya!" Idinikdik pa lalo ni Zero si Raijin sa pader. Akma sana nitong susuntukin si Raijin nang marahas na hinila ni Zenre si Zero.Naguluhan ako sa sinabi ni Zero. Itatakwil? Saan? Sa pamilya nila?Nanindig ang balahibo ko nang maisip kong mayroon nga palang kapatid si Zero. Ang bunso sa kanila. Hindi kaya—"Tumigil ka, Zero!" Noon ko lang nakitang ganoon kagalit si Zenre. Itinulak nito si Zero at napaupo ito sa
Read more

Chapter 66: Baited

Kirsten Encarlight I looked at them. Jacob looked so pale. He's thin already not unlike the last time I saw him and even the first time I've met him. It is far now from who he really is before. Madilim man dito sa pwesto namin ngunit kitang-kita ko sa mukha nito na marami itong rashes at mayroon ding maliliit na sugat. "Please..." Lumapit si Trixie sa'kin. Nabigla ako ng lumuhod ito at nagsimulang mag-iiiyak. Ganoon lang ang posisyon namin ng ilang segundo. Pinatatag ko ang sarili kong wag maluha sa sitwasyon. They're begging me to do something for them. And in return, they will help us. Umupo ako at saka ko inalalayan si Trixie sa pagtayo. "Tumahan ka na..." I smiled a bit at her and looked at Jacob after. "Deal. Tutulungan ko kayo sa paraang kaya ko. Pero—" I should make a condition. Hindi naging madali sa'kin na pagkatiwalaan pang muli si Jacob sa kabila
Read more

Chapter 67: I am not weak anymore

Kirsten EncarlightNarinig ko na minsan ang mga boses nila. Kaya kahit madilim sa paligid, batid ko kung sino sila.Sinubukan kong bumangon mula sa pagkakalugmok sa sahig ngunit sinipa ako ng isa sa kanila. Mahigpit kong ikinuyom ang mga kamao ko.Hindi pwedeng mauwi sa lahat ang mga pinag-aralan ko kay Zero. Bagaman ang puso ko ay unti-unti na namang kumakabog dahil sa kaba at takot, ngunit nilabanan ko iyon.Hindi ibig sabihin na babae ako, wala na akong laban!'Kung sa dilim ka nila lalabanan, tandaan mo parehas lang kayong walang nakikita. Lakas ng pakiramdam ang kailangan mong gamitin. Pakinggan mo ng mabuti yung mga kilos ng paa nila, maging ang mga maliliit na tunog na nagagawa nila. Talasan mo lang yung pakiramdam mo at mag-focus ka. Iwasan mo ang kabahan.'Pumasok sa isip ko yung mga sinabi ni Zero nang mga panahong nasa headquarters ako at nagsasanay.
Read more

Chapter 68: The Dark Room's Cell

Kirsten EncarlightNaramdaman ko ang bigat ng ulo ko. Nanakit din maging ang ibang parte ng katawan ko. Nang imulat ko ang mga mata ko ay dilim pa rin ang tanging nasilayan ko. Masangsang ang amoy sa paligid at nakakasuka ang amoy.Tumayo ako mula sa kinahihigaan ko. Nang humakbang ako ay may natamaan ang paa kong isang bagay. Dahil nga sa madilim ang paligid rito ay sinubukan kong kapain iyon.Nanlamig ang pakiramdam ko nang mahawakan ko kung ano iyon. Hindi ito bagay kundi tao. Bahagya itong gumalaw."Gising ka na pala." aniya. Isa itong lalaki."Sino ka?" tanong ko rito. Bahagya pa akong napaatras."Hindi mo na ba ako matandaan?"Pamilyar ang boses nito. Parang narinig ko na minsan ang boses nito ngunit hindi ko matandaan kung saan banda."Hindi ako nakapagkilala sa'yo nang araw na makita ka namin dito. Ikaw si Kirsten, tama? I
Read more

Chapter 69: I Will Save Her

Kirsten Encarlight"Let's start!" Pumalakpak ang putang*nang mastermind ng dark room sa lahat ng narito. Hindi ko alam ang ibig sabihin ng tinuran nito ngunit mayamaya ay may dalawang lalaking malalaki ang katawan ang siyang humawak sa'kin sa magkabilang kamay."Bitawan niyo 'ko!" Sinamaan ko sila ng tingin dahil sa sakit ng pagkakahawak nila sa braso at balikat ko.Kapwa hindi nagsalita ang dalawa at pinakitang hindi interesado sa sinabi ko. Hindi nila ako pinansin bagkus ay hinila nila ako palapit sa isang stretcher.Ibinigay ko qng buong lakas ko upang pumiglas sa pagkakahawak nila at nagtagumpay ako ngunit mabilis din nila akong ibinalik sa stretcher."Ano ba?! Babae lang 'yan, nahihirapan pa kayo?!" Sinigawan sila nung Master. "Saktan niyo kung kinakailangan!"Pilit akong nagpumiglas sa kanila ngunit huli na nang maitali na nila ako sa stretcher. Napakahigpit
Read more

Chapter 70: TenTen and Kyle

Kirsten Encarlight"Tenten de sarapen de kutsilyo ni almasen~," Kyle sang my name and laugh after.Umismid ako sa ginawa nito pero patuloy parin ito sa pagtawa."Isa pa. I will tell you to my mom." Nakapamewang kong sabi."Okay, I'm sorry...""Bakit 'yan? Parang nag-aaway kayo." Napalingon ako kay ate Krizelle. She's holding a tray with juice and cookies in it. I ran towards her and get some of my favorite food which is cookies that our Mom made. "Oop! Teka lang. Mamaya matapon." Inilayo ni ate Krizelle sakin yung hawak nitong tray. Sumunod ako sa kanya. Inilapag nito ang tray sa mesa na malapit lang dito sa pool ng bahay."Kyle, halika rito. Kumain muna kayo." Napatingin ako kay Kyle na naglalakad palapit sa'min. He's blind and I can see that he's not familiar with the ground he's walking. Pumunta ako sa kan'ya para tulungan siya."Sorry." He sai
Read more

Chapter 71

Zero's P.o.V."Zero..."Napakunot-noo ako nang marinig ko ang tumatawag sa pangalan ko. Ano'ng oras pa lang at inaantok pa ako."Zero..."Iminulat ko ang mga mata ko. At napansin ko ang mga kamay ni Kirsten na nakalapat sa kamay ko. Sinundan ko ang kamay nito hanggang sa madako ang tingin ko sa mukha nito."Kirsten!" Hindi ko maitago ang saya ko nang makita kong gising na ito ngunit tila nanghihina parin.Dadalawa lang kami ngayon dito sa clinic at hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako sa tabi nito habang nakaupo ako."May gusto ka ba?" I asked her.Bahagya itong ngumiti. Mukhang nahihirapan pa rin itong magsalita."Hintayin mo ako saglit ah? Tatawagin ko lang yung doktor."Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin nito at agad na akong lumabas mula sa kwarto. Nagtungo ako sa kinaroonan ng dokt
Read more
PREV
1
...
678910
...
19
DMCA.com Protection Status