Semua Bab Surrendering to the Billionaire's Seduction: Bab 31 - Bab 40

Kabanata 31 Walang nagawa si Lawson kung ‘di bumalik sa opisina matapos siyang paalisin ni Clementine. Gusto lang naman niya itong bisitahin, akala niya ay magiging maayos sila ngunit mas lalo itong nagalit sa kaniya. Napahilot sa sintido si Lawson nang makita ang babaeng nakaupo mismo sa ibabaw ng kaniyang office table. “Anong ginagawa mo rito, Rashida?” Mariing wika niya. Magka-krus ang magkabilang hita nito't taas kilay na nakatingin sa halos perpektong mga kuko na kasing pula ng dugo. Naka-itim na tube dress lang si Rashida kung kaya'y lantad sa paningin ni Lawson ang mayayaman nitong dibdib, ngunit hindi man lang iyon binigyan ng pansin ni Lawson at deretso lamang ang tingin nito sa mismong mukha ng dalaga. “Nice to see you too,” sarkastikong bati nito. “Kararating ko lang ng Romblon para magbakasyon, nagpaalam rin ako kay Rhum. Akala ko ba pa susunduin mo ako sa pantalan?” reklamo nito. “Sinabi kong susunduin ka sa pantalan pero sa isang araw pa.” He glared at her. “Ano b

Kabanata 33 DAYS had passed, and Clea couldn't help but get irritated. It's been three days since she last saw him, Lev Lawson. At ito rin ang huling paramdam sa kaniya ng lalaki. Ano na kaya ang nangyari kay Lawson? Bakit hindi na ito nagpaparamdam o nagpapakita sa kaniya? May nangyari kaya sa kaniya? No, that's too impossible! She can still remember the first time she saw him. Bodyguards surrounded him, so he was unlikely to be in danger. He must be safe and breathing right now. At ano rin ba ang pakialam niya? Eh, ano naman kung hindi magparamdam sa kaniya si Lawson? Hindi naman kawalan ang lalaking iyon. At saka, isa pa, alam rin naman niyang pinaglalaruan lang siya nito kaya mas mabuti na rin sigurong hindi na magpakita pa sa kaniya ang lalaki na iyon para tuluyan nang mawala ang kakaibang nararamdaman niya sa tuwing nasa malapitan lang ito. She sighed and rolled her eyes inwardly. Napaayos siya ng upo sa ibabaw ng kaniyang kama nang makarinig ng katok mula sa labas ng pint

Kabanata 35 “L-lawson…” Hindi binuksan ni Clea ang kanyang mga mata, bagkus ay nag-aalangan niyang tinawag ang pangalan ng lalaki.Sa pag-aakala niya na nanaginip lang siya. Ang huling beses na iniligtas siya nito ay talagang nagpa-antig sa kaniyang damdamin. Gayunpaman, sa susunod na sandali, narinig niyang muli ang pamilyar na boses ng lalaki, "Well, it's me. “You’re not dreaming… it’s me, Clementine.”Ang malalim na boses ng lalaki ay talagang kaakit-akit sa pandinig niya na naging dahilan nang muling pagtulo ng luha niya. Humihikbi siyang napakapit sa braso nito. Madamdaming tumingin si Lawson sa babaeng nasa bisig niya. Pinaglandas niya ang daliri sa pisngi nito at pinalis ang luha. Hindi niya maiwasang ang pagtaas nang sulok ng kanyang labi upang itago ang ngiti. Napata gang loob n iya, ilang minuto na lang siguro ay baka kung anong nangyari na sa babae. Hinalikan niya ang noo nito at bahagyang napapikit. Tila naalala niya nang husto ang amoy nito. Bumilis ang tibok ng kani

Kabanata 37 “Sorry, matagal ko kasi bago nahanap iyong banyo," paghihingi niya ng tawad sa pinsan. Ngumiwi lang si Greta at pinagmasdan siya. “Akala ko natabunan ka ng banyo,” pagmamaldita nito. “Bakit kasi hindi ka nagtatanong.” Mabilis siyang nag-iwas ng tingin. Alangan naman na i-kwento niya sa pinsan na nakilala niya ang congressman at ito pa ang nagturo ng banyo sa kaniya. Mas nakakahiya iyon kaya tumahimik na lang siya. Kinain ng konsensiya ang puso niya nang bumalik sa alaala niya ang pakikitungo sa lalaki. Sana ay hindi na muling magtagpo pa ang landas nilang dalawa. “S-sorry…” muli niyang paghingi ng paumanhin.Umiling lang ito at ibinalik ang tingin sa cellphone na hawak. Hindi niya akalain na may pagka anti-social pala ang pinsan. Sa tuwing may kumakausap dito ay tipid na sagot lang ang ibinibigay. Itinuon ang sariling paningin sa ibang direksyon. Ngunit, mukhang kaagad rin niyang pinagsisihan iyon nang aksidente na namang mapunta sa gawi ni Lawson ang kaniyang paningi

"GOOD to know at nagkakamabutihan na kayo ni Arthur, Clementine." Matamis na ngiti ng kaniyang tiyahin ang bumungad sa kaniya nang makapasok siya sa loob ng pamamahay nito. Ngumiti rin siya pabalik dito, hindi pinapahalatang napipilitan lamang siya sa pagtugon sa mga ngiti ng kaniyang Tiyahin. "Uhm... mabuti nga po, Tiya, e," napipilitang usal niya. Hangga't maaari ay ayaw na niyang pag-usapan na naman nilang dalawa ng kaniyang Tiyahin ang tungkol sa kanilang dalawa ni Arthur. Dahil natitiyak niya na mas lalo lang siyang ipagpipilitan sa binata. "Oh, bakit pala hindi mo pinapasok si Arthur?" tanong pa nito at dumungaw sa labas. "Ikaw talaga! Sana'y pinapasok mo muna dito," kunot-noong saad nito sa kaniya. Kinagat niya ang kaniyang pang-ibabang labi upang mapigilan ang sariling makapagsalita ng bagay na ikakapawi ng ngiti ng kaniyang Tiya Amelia. "Uhm, ano po kasi... Nagmamadali na siyang umuwi dahil tumawag ang mama niya. And we're having a good time naman po sa naging lakad namin.