Kabanata 33 DAYS had passed, and Clea couldn't help but get irritated. It's been three days since she last saw him, Lev Lawson. At ito rin ang huling paramdam sa kaniya ng lalaki. Ano na kaya ang nangyari kay Lawson? Bakit hindi na ito nagpaparamdam o nagpapakita sa kaniya? May nangyari kaya sa kaniya? No, that's too impossible! She can still remember the first time she saw him. Bodyguards surrounded him, so he was unlikely to be in danger. He must be safe and breathing right now. At ano rin ba ang pakialam niya? Eh, ano naman kung hindi magparamdam sa kaniya si Lawson? Hindi naman kawalan ang lalaking iyon. At saka, isa pa, alam rin naman niyang pinaglalaruan lang siya nito kaya mas mabuti na rin sigurong hindi na magpakita pa sa kaniya ang lalaki na iyon para tuluyan nang mawala ang kakaibang nararamdaman niya sa tuwing nasa malapitan lang ito. She sighed and rolled her eyes inwardly. Napaayos siya ng upo sa ibabaw ng kaniyang kama nang makarinig ng katok mula sa labas ng pint
Kabanata 34 Humahalaklak na tinalikuran si Clea nina Lucas at Ruby saka pabalibag na isinara ang pinto ang private room. Akmang tatayo na siya nang biglang hinawakan siya ni Mr. Romano sa braso at hinila siya papalapit dito saka itinulak sa sofa. Napakuyom siya nang kamao, galit na galit siya pero wala siyang magawa. Sinamaan niya nang tingin ang matanda saka itinulak ito pero maagap si Mr. Romano, pumulupot ang braso nito sa bewang niya. “Ah!” Nagpumiglas siya, “Bitawan mo ako! Hayop ka!”Marahas nitong hinawaka ang baba niya at mahigpit iyong pinisil kaya napaigik siya, “D-demonyo kayo! Wala akong kasalanan sa inyo!” “Maaaring sa akin ay wala pero ng dahil sa’yo nakulong ang numero unong investor ng aking negosyo, si Alfonso.” Matalim ang mata na tumingin ito sa gawi niya. “Bitawan mo ako sabi e!” Sinampal niya ang matandang nakahawak sa kaniya, si Mr. Romano. Napahawak ito sa sariling pisngi at dinilaan ang pang-ibabang labi na ikinangiwi niya, nakakadiri. Sinampal siya nito
Kabanata 35 “L-lawson…” Hindi binuksan ni Clea ang kanyang mga mata, bagkus ay nag-aalangan niyang tinawag ang pangalan ng lalaki.Sa pag-aakala niya na nanaginip lang siya. Ang huling beses na iniligtas siya nito ay talagang nagpa-antig sa kaniyang damdamin. Gayunpaman, sa susunod na sandali, narinig niyang muli ang pamilyar na boses ng lalaki, "Well, it's me. “You’re not dreaming… it’s me, Clementine.”Ang malalim na boses ng lalaki ay talagang kaakit-akit sa pandinig niya na naging dahilan nang muling pagtulo ng luha niya. Humihikbi siyang napakapit sa braso nito. Madamdaming tumingin si Lawson sa babaeng nasa bisig niya. Pinaglandas niya ang daliri sa pisngi nito at pinalis ang luha. Hindi niya maiwasang ang pagtaas nang sulok ng kanyang labi upang itago ang ngiti. Napata gang loob n iya, ilang minuto na lang siguro ay baka kung anong nangyari na sa babae. Hinalikan niya ang noo nito at bahagyang napapikit. Tila naalala niya nang husto ang amoy nito. Bumilis ang tibok ng kani
Kabanata 36 Isang linggo na ang nakaraan. Kasalukuyan siyang nasa Coastline Resort kasama ang kaniyang pinsan na si Greta, naimbintahan itong mag-abay sa isang kasal. Hindi kasama ang kaniyang tiya Amelia dahil busy ito sa kumpaya. Marahan niyang pinaglalaruan ang mango juice na nasa kaniyang harapan habang pasimpleng inilibot ang tingin sa paligid. Wala siyang kakilala maliban sa pinsan na si Greta. Pakiramdam niya kasi ay may nagmamasid sa kaniya, nagka-anxiety na yata siya kaya siya ganito ka-paranoid sa tuwing wala siya sa bahay nila. Marahas siyang napabuntonghininga, hindi na siya mabilang kung ilang beses niya itong ginawa. Ayaw man niyang mag-assume ulit, pero nagbabakasakali lamang siyang makita rito ang kaisa-isang lalaking ilang araw ng gumugulo sa kaniyang isipan. “Kanina ka pa lingon nang lingon sa paligid. Mukhang may hinahanap ka yata?" mataray na tanong ni Greta sa kaniya. Mabilis ang naging pag-iling niya. “W-wala akong hinahanap. Tinitingnan ko lang kung may..
Kabanata 37 “Sorry, matagal ko kasi bago nahanap iyong banyo," paghihingi niya ng tawad sa pinsan. Ngumiwi lang si Greta at pinagmasdan siya. “Akala ko natabunan ka ng banyo,” pagmamaldita nito. “Bakit kasi hindi ka nagtatanong.” Mabilis siyang nag-iwas ng tingin. Alangan naman na i-kwento niya sa pinsan na nakilala niya ang congressman at ito pa ang nagturo ng banyo sa kaniya. Mas nakakahiya iyon kaya tumahimik na lang siya. Kinain ng konsensiya ang puso niya nang bumalik sa alaala niya ang pakikitungo sa lalaki. Sana ay hindi na muling magtagpo pa ang landas nilang dalawa. “S-sorry…” muli niyang paghingi ng paumanhin.Umiling lang ito at ibinalik ang tingin sa cellphone na hawak. Hindi niya akalain na may pagka anti-social pala ang pinsan. Sa tuwing may kumakausap dito ay tipid na sagot lang ang ibinibigay. Itinuon ang sariling paningin sa ibang direksyon. Ngunit, mukhang kaagad rin niyang pinagsisihan iyon nang aksidente na namang mapunta sa gawi ni Lawson ang kaniyang paningi
Kabanata 38 "WHY did you call in a sudden, Mom?" walang emosyon ang mga mata ni Lawson nang humarap ito sa kaniyang ina. Prente itong nakaupo sa isang mahabang sofa ng kanilang living room, at seryoso itong nakatingin sa kaniya. Namana ng binata ang pagiging seryoso nito, pati ang mga matang kahit na sa isang tingin mo pa lang ay makakaramdam ka agad ng pagka-ilang. Sa edad na forty-five ay nakakamangha pa rin ang kagandahang taglay nito.Tumiim ang bagang ni Lawson. Pigil na pigil ang kaniyang inis na nararamdaman. Para siyang pinagkaitan ng kasiyahan sa mundo. Kung hindi lamang sana tumawag ang kaniyang ina'y 'di sana naangkin niyang muli ang dalaga. His mother eyed him suspiciously. Tila ay sinusuri siya nito ng maigi at hinahanapan ng kahina-hinalang bagay. Mahigit isang oras kasi siyang nakatunganga sa loob ng kaniyang sasakyan bago siya tuluyang umuwi sa kanilang mansion. Ang ina nito ang tumawag sa kaniya sa kalagitnaan ng kababalaghan na ginawa nila ni Clementine kanina sa
"GOOD to know at nagkakamabutihan na kayo ni Arthur, Clementine." Matamis na ngiti ng kaniyang tiyahin ang bumungad sa kaniya nang makapasok siya sa loob ng pamamahay nito. Ngumiti rin siya pabalik dito, hindi pinapahalatang napipilitan lamang siya sa pagtugon sa mga ngiti ng kaniyang Tiyahin. "Uhm... mabuti nga po, Tiya, e," napipilitang usal niya. Hangga't maaari ay ayaw na niyang pag-usapan na naman nilang dalawa ng kaniyang Tiyahin ang tungkol sa kanilang dalawa ni Arthur. Dahil natitiyak niya na mas lalo lang siyang ipagpipilitan sa binata. "Oh, bakit pala hindi mo pinapasok si Arthur?" tanong pa nito at dumungaw sa labas. "Ikaw talaga! Sana'y pinapasok mo muna dito," kunot-noong saad nito sa kaniya. Kinagat niya ang kaniyang pang-ibabang labi upang mapigilan ang sariling makapagsalita ng bagay na ikakapawi ng ngiti ng kaniyang Tiya Amelia. "Uhm, ano po kasi... Nagmamadali na siyang umuwi dahil tumawag ang mama niya. And we're having a good time naman po sa naging lakad namin.
SA PAGDILAT nang mga mata ni Clea ay kaniyang napagtanto na isang buwan na pala ang nakalilipas magmula noong ipinatapon siya ng kaniyang sariling mga magulang sa isang probinsya na tinitirhan ng kaniyang tiyahin, ang kapatid ng kaniyang ina. Hindi maiwasang maglakbay ng kaniyang isipan. Kumusta na kaya ang mga taong naiwan niya sa lugar na kaniyang pinagmulan? Kumusta na kaya ang kaniyang ex-fiancé? Hindi niya pa rin malubos maisip kung totoo ba ang sinabi ni Arthur sa kaniya tungkol kay Sampson. Sana'y balang araw ay mapapatawad siya nito sa kaniyang nagawang pagkakamali. Hindi niya naman sana iyon sinasadya ngunit ang nakakapagtaka'y walang mababahid sa kaniya na kahit katiting na pagsisisi. Napahinto si Clea sa kaniyang malalim na pag-iisip nang may tumikhim mula sa kaniyang likuran. Kasalukuyan siyang nakaupo sa garden ng bahay ng kaniyang tiyahin. Wala na siyang magawa pa sa buhay dahil wala naman siyang ibang bagay na maaaring gawin. Wala siyang trabaho, at hindi niya alam k
Kabanata 115NAGISING si Clea na parang may kakaiba sa tiyan niya kaya mabilis siyang bumangon at hinanap ang banyo. Nang makita, pumasok siya at tamang-tama namang nagsuka siya.Nasapo niya ang tiyan ng nagduwal na naman siya. Ang isang kamay niya ay nakahawak sa gilid ng lababo habang sumusuka siya.Nang kumalma na ang tiyan niya, nagmumog siya saka hinang-hinang bumalik sa kama at naupo sa gilid niyon. Hapong-hapo siya dahil sa pagduduwal na hindi niya alam kung bakit.Clea stilled when she realized that she's not in her room. Mabilis niyang pinalibot ang tingin kapagkuwan ay napakagat-labi ng ma-realize niyang nasa kuwarto siya ng mansion.After she fell asleep in the chopper last night ay wala na siyang maalala pang iba.Naglakad siya patungo sa pinto at bubuksan na 'yon ng mapansin niya ang may kalakihang post it note na nakadikit sa pinto. At may nakasulat doon na kaagad niyang binasa."Hey, Wife. Kapag nabasa mo 'to, nasa office na siguro ako. I have a busy day ahead so I won’
Kabanata 114Inayos ni Lawson ang pagkakabalot sa kaniya ng bathrobe. Then he fixed her hair."You should get change before you caught cold." Hinila siya nito sa braso paalis. “Where’s your room?”Napabuntonghininga na lang siya ska itinuro ang kwarto kung nasaan ang mga gamit niya. Hindi nga nag-alborotoa ng asaawa niya pero gumawa naman ng eksena. Sumenyas lang ito kay Pionella at Escobar na mauna na sa sasakyan.Nang makapasok sila sa dressing room niya ay kumuha siya ng face wipes at inalis ang make up niya saka humarap siya kay Lawson na nahuli niyang matamang nakatitig sa kaniya.Tumuon ang nagtatanong niyang mga mata sa asawa. "Anong ginagawa mo rito? How did you know my schedule? How did you know abou—”"You don't actually think that I would let another man act as your husband, did you?" Tumalim ang mga mata nito saka mas humigpit pa lalo ang pagkakayakap ng isang braso nito sa beywang niya. "You’re my wife and you're mine." He possessively whisphered. “Wala akong pakialam kun
Kabanata 113 PAGOD na pagod na umupo si Clea sa swivel chair niya. Katatapos lang ng meeting niya sa lahat ng Directors ng Lecaroz General Hospital. Sobrang saya ng puso niya kapag naiisip niya ang laki na ng pinagbago ng kompanya nila. Ilang linggo na pa lang siyang nakaupo ay nakikita niya ang improvement dito lalo na at nagingmalaki ang impact ni Lawson sa business nila. Of course, who wouldn’t be intrigue by her and choose to trust them again if she now holds a Valdemar as her last name. Masaya siya na sa wakas ay nakabangon silang muli pero parang may kulang. There's a hole in her heart and she doesn't know the reason why. Two weeks na siyang hindi umuuwi sa bahay nila Lawson dahil mas pnili niyang mag-stay muna sa parents niya. “I didn’t you’re good at handling your business,” papuri ni Pionella. “Hanggang ngayon nagugulat pa rin ako. Parang kelan lang napakagulo ng lahat.” “Hindi rin sumagi sa isip ko na gugustuhin kong i-take over ang LGH.” Nginitian niya ito at napatingin
Kabanata 112 KAKAHIGA pa lang ni Clea sa kwarto nang biglang tumunog ang cellphone niya. Mabilis siyang bumangon sa pagkakahiga at umupo sa ibabaw nang kama saka nanghihina na inabot ang cellphone sa ibabaw ng lamesa. Kumunot ang noo niya nang makita kung sino ang caller, it was her mom. "Hello, Mom. Good evening!” masiglang bati niya sa ina. “Napatawag ho kayo?” "Clea! Your father!" anang boses ng ina niya na nagpa-panic. "Your father…” Mas lalong kumunot ang noo niya habang narinig ang mahinang pagsinghot ng ina sa cellphone. Sa sobrang bilis ng pagsasalita nito ay ang tanging naiintindihan lang niya ay ‘inatke’, Dad at ‘ICU’. Kahit naman iyon lang ang naririnig niya sa napakahabang speech ng ina niya ay alam na niya ang sinasabi nito. "Mom, take a deep breath, okay?" putol niya sa sinasabi ng ina niya. “I’m on my way,” aniya saka mabilis na hinagilap ang bag at tumayo. Hindi na niya hinintay na makasagot ang nasa kabilang linya. Kaagad na pinatay niya ang tawag. Bumangon nama
Kabanata 111Malakas na napabuntong-hininga si Lawson at tumingin sa kaniya. "Sinaktan ka ba nila?” malambing nitong tanong.Itinikom ni Clementine ang kanyang mga labi at umiling. “I’m fine. Salamat nga pala.”“You don’t have to thank me everytime I saved you. I’m your husband and you’re my wife. It is my duty to protect you.” Seryoso nitong sambit."Pasensiya na." Hingi niya ng paumanhin rito.Natahamik siya bigla sa sinabi nito na kaagad namang napansin ni Lawson. Napabuntonghininga na lang ito at hindi na muling nagsalita. She guesses na galit pa rin ito dahil muntik nanaman siyang mapahamak.Pasimple nitong hinilot ang sentido ng makaramdam ng sakit do'n.“I-ikaw… nasaktan ka ba? May mga patalim silang dala, nasugatan ka ba?” maingat na nagtanong ni Clea. “Ahmm… I mean kanina…”Lumingon ito sa kaniya panandalian saka ibinalik ang tingin sa kalsada.Huminga ito ng malalim. “Oo," mahinang sagot ni Lawson.Kinabahan siya. nang marinig ito at agad na nanlaki ang mga mata ni Clementi
Kabanata 110ISANG linggo na ang nakakaraan simula nang makauwi sina Clea at Lawson. Kasalukuyang nasa supermarket si Clea at namimili. Biglang pumasok sa isip niya ang naging usapan kaninang umaga bago ito umalis at napailing habang nakatingin sa credit card ng asawa."So…" Clementine smiled at Lawosn, "Napansin kong wala na masyadong pagkain dito sa kusina. Gusto ko sanang mag-grocery."Tumingin ito sa kaniya at tumango. “Isama mo si Manang.”Umiling si Clea, “Hindi na. Kaya ko naman na iyon mag-isa.”Uncertainty and dread flash through his eyes. Pero kaagad rin iyong nawala ng kumurap ito. Bakit natatakot itong lumabas siya? Ano ba ang nangyari rito?“No. Hindi kita papayagan umalisn g mag-isa at walang kasama.” Umiling ito habang may kaunting takot sa mga mata nito.She bit her lower lip. “Pleaseee?”Umigting ang bagang nito. “No.”“Pleaseee? Pretty please?” Pinagdaop nito ang dalawang kamay saka ipinakita ang puppy eyes pero pilit na lumilihis nang tingin ang lalaki. “Hmm… mamaya
Kabanata 109They were silent for a couple of seconds and then Lawson broke the silence."Kung hindi mo ako nakilala nong gabing iyon, sa tingin mo ba kasal ka na sa ex-fiancée mo?" biglang tanong nito.Clea was startled at Lawson's question and then she blushed profusely. "Bakit
KINAGABIHAN ay sobrang saya ni Clea. Enjoy na enjoy niya ang undersea restaurant. Sobrang sarap ring nang mga pagkain. Nang matapos silang magtanghalian ay kaagad na nag-aya si Clea na maligo. She's so excited to swim. Ang tagal na rin mula ng huli siyang maglangoy kaya naman excited siya. Mabuti na lang at may pool area ang resto na ito. “Here,” ani Lawson pagkalapit sa kaniya. Inabot niya isang paper bag na binigay nito, “Ano ito?” “Alam kong gusto mong maglangoy kaya bumili ako ng swimsuit kahapon.” Kumindat ito sa kaniya. Her face reddened. Oh my God, is this Lawson? He’s one hell of a romantic man. “I’m glad I married you.” Tumatawa niyang sambit saka kinuha ang paper bag at dumeretso sa banyo para magpalit. She wore the red bikini Lawson’s bought and pout. Then covers her body with a robe. That brute really planned all this. Well, nagustuhan naman niya. Pagkatapos ay nagtungo siya sa pool area kung saan naroon na si Lawson at hinihintay siya. Nanuyo ang kanyang lalamunan
Kabanata 107KINAUMAGAHAN ay nagpalit si Clea ng damit, naligo, at kinuha ang libro sa bedside table para magbasa. Huminga siya ng malalim nang kumalam ang kaniyang sikmura. Biglang kumilos si Lawson sa kaniyang tabi nang biglang may pumasok sa kaniyang isipan at hindi niya napigilan ang mapatanong."Lawson, be honest with me…” mahina niyang usal. “Kasangkapan lang ba talaga ako para sa’yo?”Natigilan si Lawson, at kinuha ang damit sa tabi nito para isuot niya. Habang isinusuot ang damit ay nakasimangot ang lalaki. "Kung talagang kasangkapan ka lang, guguluhin ba kita para pakasalan ako?"“I mean…” She hardly bit her lower lip for her to stop the words she wants to say."Clementine, tumingin ka sa aking mga mata." Biglang naging malambing ang boses nito.Bahagyang itinaas ni Clementine ang kanyang ulo, kinagat ang kanyang labi at walang sinabi. Nang makita ang malaamlam nitong mga mata ay agad siyang natigilan. "Makinig ka sa akin, okay? I want you to be my wife and it’s not just a