บททั้งหมดของ คลั่งรักสุดใจของนายCEO: บทที่ 51 - บทที่ 60

แซคคารีตอบกลับ “ฉันอยากจะลงโทษเธอ”‘อะไรนะ?!’ ก่อนที่ชาร์ล็อตจะตอบโต้ แซคคารีก็จู่โจมเธออีกครั้งด้วยรูปร่างที่สูงโปร่งและมีกล้างของเขาไฟยังคงเปิดอยู่ ดังนั้นทุกอย่างยังคงสว่างจ้าเธอดูเหมือนจะถูกกลืนกินโดยคลื่นและถูกลากไปยังก้นทะเลอีกครั้ง เธอรู้สึกหายใจไม่ออก แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลับเมามันอย่างบอกไม่ถูก…เมามันงั้นเหรอ? เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา แซคคารีกำลังสวมเสื้อ อวดรูปร่างที่สง่าผ่าเผยของเขาภายใต้แสงของโคมระย้าชาร์ล็อตนอนตะแคงอยู่บนพรมพร้อมกับโอบแขนกอดเข่าของเธอไว้ หลังของเธอติดกับผนังที่เย็นเฉียบ และน้ำตาก็ไหลรินลงมาด้านข้างดวงตาและแก้มที่แดงระเรื่อของเธอเหมือนกับไข่มุกที่กำลังกลิ้งลงมาจากเนินเขาที่เปื้อนเลือดแซคคารีอดไม่ได้ที่มองไปที่เธออีกครั้งเขาไม่เคยเป็นคนขี้สงสารเลย แต่เมื่อเขาเห็นชาร์ล็อตร้องไห้ ใจที่เย็นชาของเขาดูเหมือนจะหลอมละลายอย่างอธิบายไม่ได้ เขารู้สึกเจ็บแปลบราวกับเข็มหลายสิบเล่มกำลังทิ่มแทงใจของเขา ขณะที่น้ำตาของเธอยังคงไหลรินต่อไป“อย่าร้อง” เสียงของแซคคารีทั้งเย็นชาและทุ้มคาดไม่ถึงว่า น้ำตาของชาร์ล็อตพรั่งพรูออกมามากกว่าเดิมอย่างร

‘อย่าซื่อไปหน่อยเลย ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ เธอคิดเหรอว่าเขาจะพัฒนาความรู้สึกกับเธอแค่เพราะว่าเธอกลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายน่ะ? อย่าลืมสิว่าเขาคือแซคคารี คอนเนอร์ เขาเป็นที่รู้จักที่สุดแค่ในเรื่องความเย็นชาและโหดเหี้ยม ไม่มีเคมีเข้ากันได้เลยในตอนที่เขาดันเธอติดกำแพง น่าอัปยศซะจริง!’“นายท่านรอง ในที่สุดคุณก็มา ผมเพิ่งจากฝ่านรกเพื่อตามหาคุณ!” เสียงของลูคัสดูประหลาดใจเป็นอย่างมากขณะที่เขาวิ่งผ่านเข้าไปในประตูโรงจอดรถพร้อมแววตาเป็นประกาย“คุณไม่อยู่ที่นั่นแล้วตอนที่ผมกลับจากห้องน้ำมายังโต๊ะอาหาร ท่านประธานคอลลินส์บอกว่าคุณเมาและกลับไปยังห้องสวีทเพื่อพักผ่อน ผมมีลางสังหรณ์ว่าบางอย่างไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย เพราะงั้น ผมจึงติดแหง็กอยู่กับพวกจิ้งจอกแก่เจ้าเล่ห์นั่นและล้วงข้อมูลให้มากขึ้น กลายเป็นว่า หลานสาวของเขา ซาร่าห์ กำลังรอคุณอยู่ที่ห้องสวีท”ชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่ามีใครบางคนอยู่เบื้องหลังแผนครั้งนี้一นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแซคคารีถึงทำกับเธอแบบนั้น“ฮี่ฮี่...นายท่านรอง ดูท่าทางที่แสนสดชื่นของคุณสิ! แม้ว่าซาร่าห์ คอลลินส์จะมีชื่อเสียงที่แย่ เธอยังเป็นถึงซุปเปอร์โมเดลแนวหน้าในรอธเซย์ ผมสาบ

“นายท่านรอง คุณอยากให้ผมขับรถไปส่งคุณและนายหญิงคอนเนอร์กลับบ้านไหม?”สีหน้าของแซคคารีเย็นชาและแววตาของเขามืดมน “พาเราไปที่โรงพยาบาลประชาชนรอธเซย์”“หา?! ทำไมคุณถึงต้องไปที่โรงพยาบาลล่ะครับ?”“มิมี่ถูกทำร้าย” แต่ละพยางค์ที่แสนเยือกเย็นหลุดออกมาจากปากที่กำลังกัดฟันลูคัสดูกังวลน้องสาวของแซคคารีมักเป็นคนอวดดีอยู่เสมอ เขาตามใจเธอมากจนเธอก่อความเดือดร้อนไปทั่วเมืองโดยไม่ต้องรับผิดใด ๆ เธอเป็นคนที่หลงตัวเองมากจนแม้แต่ลูคัสก็เข้ากับเธอไม่ได้ ดังนั้น ลูคัสไม่ห่วงเรื่องอาการบาดเจ็บของเธอรุนแรงขนาดไหน แต่ห่วงคนที่ทำร้ายเธอจะลงเอยอย่างไรมากกว่ายัยนั่นไม่ได้ดูว่ามิแรนด้าเป็นน้องสาวของใครกับที่จะทำร้ายเธอเลยเหรอ?ณ โรงพยาบาลแซคคารีเคาะประตูห้องผู้ป่วยพิเศษพยาบาลเปิดประตูอย่างรวดเร็วภายในห้องผู้ป่วยดูหรูหรา เตียงสั่งทำเองสุดหรูอยู่ในมุมระบายอากาศ และผู้หญิงผมหยักสีแดงเหมือนไฟกำลังนอนอยู่บนนั้น ผู้หญิงอีกคนที่หน้าตาขี้เหร่เล็กน้อยกำลังยืนอยู่ด้านหน้าเตียง ดูท่าทางอ่อนแอเสียจนแม่แต่ลมพัดแผ่วเบาก็ทำให้เธอหนาวสั่นได้ ชาร์ล็อตจำผู้หญิงคนนี้ได้เพียงแค่แวบเดียว一หล่อนคือทิฟฟานี่“พี่ ทำไมถ

แซคคารีรับรายงานและเปิดซองชาร์ล็อตชูคอมองที่รายงานด้วยเช่นกัน และคำที่เขียนในบรรทัดด้วยสีแดงระบุว่า “กระดูกขาส่วนล่างหัก ระดับความพิการ: รุนแรง” คำเหล่านั้นแทงเข้าไปในตาเธอเธอนึกถึงตอนที่โครอลไลน์ผลักมิแรนด้า และเธอสงสัยว่าโครอลไลน์ได้ผลักเธอแรงขนาดนั้นจริง ๆ ท่าทีของแซคคารีเคร่งขรึมกว่าเดิมขณะที่เขาอ่านรายงาน แม้ว่าชาร์ล็อตยืนอยู่ห่างจากเขาครึ่งเมตร เธอก็รู้ได้ว่าเขาโกรธแล้วตอนนี้“หมอบอกว่าฉันจะออกจากเตียงนี้ไม่ได้อย่างน้อยสามเดือน แม้ว่าฉันจะลุกขึ้นได้จริง ๆ หลังจากสามเดือนนี้ ฉันจะต้องอยู่ในวีลแชร์ และมันจะใช่เวลาอย่างน้อยหนึ่งปีก่อนที่ฉันจะเดินได้ ยังไงก็เถอะ ฉันจะไม่ยืดหยุ่นเท่ากับที่เป็นก่อนหน้านี้” หลังจากนั้นมิแรนด้ากล่าวด้วยเสียงสะอื้นขณะที่น้ำตาเริ่มไหลนองหน้าของเธอ “ทิฟบอกพี่แล้วว่าใครเป็นคนทำนะแแซค เพราะงั้นพี่...พี่ต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อฉันนะ”แซคคารีนั่งอยู่ด้านข้างเตียงและใช่มือขวาเช็ดน้ำตาของเธอออก ในตอนนั้น แววตาที่ไร้ความรู้สึกอยู่เสมอแสดงให้เห็นถึงสัญญานของความอบอุ่นและความรักขณะที่เขาถามว่า “งั้นเธออยากให้พี่ทำอะไรกับหล่อนดีล่ะ?”นี่เป็นครั้งแรกที่ชาร์ล็อ

“อย่าทำอีกล่ะ”แซคคารีต่อสายอื่นขณะที่เขาพูดชาร์ล็อตรู้ว่าเธอโชคดีขนาดไหนที่แซคคารีปล่อยเธอ ไม่ว่าเธอจะมีความกล้ามาแค่ไหน เธอก็ไม่กล้าที่จะยั่วโมโหมังกรอันเลื่องชื่อ อย่างไรก็ตาม ความคิดที่ขาของโครอลไลน์จะถูกหักได้จากการโทรเพียงครั้งเดียวของแซคคารี มันทำให้แววตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความว่างเปล่า“แกมันก็แค่ตัวตลก ไม่ว่าแกจะพยายามขนาดไหน ผลลัพธ์ก็ยังคงเหมือนเดิม รอก่อนเถอะ แกจะได้เห็นเพื่อนรักของแกทรมาน” มิแรนด้าเย้ยหยันอย่างอิ่มเอมใจชาร์ล็อตจ้องไปที่หน้าที่อิ่มเอมใจของมิแรนด้าและนึกถึงทุก ๆ รายละเอียดของเหตุการณ์นั้น เธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เธอรีบเข้าไปที่เตียงผู้ป่วย รวบรวมแรงทั้งหมดของเธอและตบไปที่หน้าของมิแรนด้าเพี๊ยะ!เสียงตบดังจนได้ยินจากระยะไกลเธอไม่คิดว่าชาร์ล็อตจะบ้าพอที่จะตบเธอต่อหน้าแซคคารี มิแรนด้าจ้องชาร์ล็อตด้วยความงุนงง แต่เธอก็อ้าปากช้า ๆ ในสองวินาทีต่อมา “แ-แก..แกเป็นบ้าอะไร? แกตบฉันทำไม?”เหตุการณ์พลิกผันอย่างกะทันหันทำให้แซคคารีหยุดเดิน“คุณคอนเนอร์ มีอะไรให้ผมรับใช้เหรอครับ?” คนที่อยู่อีกฝั่งของสายถาม อย่างไรก็ตาม แซคคารีปิดปากเงียบและไม่ตอบกลับชาร์ล็