บททั้งหมดของ คลั่งรักสุดใจของนายCEO: บทที่ 11 - บทที่ 20

ชาร์ล็อตขี่รถมอเตอร์ไซด์สีทองกลับไปยังที่จอดรถด้านนอกเดอะเพิร์ล ซาร่าห์เดินไปหาเธอ ทำท่าทาง และสีหน้าประชดประชัน “ฉันชื่นชมเธอนะ ผู้หญิงอย่างเราจะหมดคุณค่าเพราะผ่านการแต่งงานหรือมีลูกมาแล้ว ไม่ว่าเราจะหน้าตาดีขนาดไหน มันก็เป็นไปได้ยากนะ ที่จะแต่งงานครั้งที่สอง แล้วหาได้ดีกว่าครั้งที่ผ่านมา "เธอช่างแตกต่าง ถึงเธอจะถูกไบรสันไล่ออกจากบ้าน แต่เธอก็ยังไปหาแซคคารีที่เก่งกว่าได้ เฮ้อ! ในที่สุดฉันก็คิดอะไรออกวันนี้ ตราบใดที่รองเท้าคู่หนึ่งดูดี แม้ว่ามันจะเป็นรองเท้ามือสองก็เถอะนะ แต่คนบางคนก็ยังหยิบมันขึ้นมาสวม โดยไม่คิดว่ามันจะสกปรก” กล่าวอีกนัยหนึ่ง เธอเรียกชาร์ล็อตว่าเป็นรองเท้าคู่หนึ่งที่ไบรสันเคยสวมใส่มาแล้ว... ซาร่าห์อิจฉาชาร์ล็อตเป็นผู้หญิงที่เป็นที่ต้องการตัวของสังคมมากที่สุดในรอธเซย์ สมัยก่อนซาร่าห์มักจะชอบเยาะเย้ยชาร์ล็อต ดังนั้นชาร์ล็อตจึงไม่แปลกใจเลย เธอเม้มริมฝีปากอย่างสงบ “ซาร่าห์ ฉันได้ยินคนนินทาเธอ ว่าเธอมันจอมเสแสร้ง” “นี่เธอ… พูดอะไรเหลวไหล! ฉันจริงใจมาตลอด ใครบอกว่าฉันเสแสร้ง? พวกเขาไม่มีหลักฐาน ทำไมพวกเขาใส่ร้ายฉันแบบนั้น? พวกเขา... พวกเขา… พวกเขา… พวกเขาต่างห

"พาราไดซ์หมายเลข 3" ชาร์ล็อตและไบรสันอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้กับพ่อของเธอก่อนจะแต่งงานกัน เมื่อเธอมองภาพของเธอกับไบรสันบนผนังห้องนอน เธอก็คิดถึงไบรสันอีกครั้ง ชาร์ล็อตสวยและโดดเด่น เธอเป็นที่หมายปองของผู้ชายที่ยอดเยี่ยมมากมาย ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย แต่เธอมีความรู้สึกให้กับไบรสันเท่านั้น หลังจากพบกับไบรสัน เธอกำจัดสมาชิกที่เป็นเพศตรงข้ามทุกคนออกจากชีวิตของเธอ และเต็มใจที่จะเติมเต็มโลกของเธอด้วยไบรสันเท่านั้น เธอติดภาพตัวเองและไบรสันบนผนังห้อง... มีรองเท้าสำหรับไบรสันสองสามคู่อยู่ในตู้รองตลอด... และมีเสื้อผ้าสั่งตัดสำหรับเขาอยู่ในตู้เสื้อผ้าเสมอ... “คุณหนูครับ พัสดุของคุณมาถึงแล้ว” ทอม เบ็นสัน เป็นพ่อบ้านของตระกูลซิมม่อนส์ เขาวางพัสดุของเธอไว้บนโซฟา ชาร์ล็อตเปิดดูและมองไปที่สนับเข่าสีเงินที่อยู่ในห่อ น้ำตาเริ่มไหลอาบใบหน้าของเธอ ในเดือนก่อนหน้าที่ชาร์ล็อตและไบรสันจะแต่งงานกัน ไบรสันขี่มอเตอร์ไซด์วิบากเพื่อพาเธอไปปีนเขาที่ชานเมือง ระหว่างทางพวกเขาได้ประสบอุบัติเหตุ ชาร์ล็อตมีเลือดออกและรถก็ดันเสีย ไบรสันอุ้มเธอและวิ่งไปที่โรงพยาบาล ซึ่งอยู่ห่างออกไป 3 กิโลเมตร

แกร๊ก!ด้วยเสียงโลหะที่ดังชัดเจน ไฟแช็คก็ติดขึ้นอัลเฟรดกำลังจะโยนไฟแช็คไปยังกระเป๋าเสื้อผ้า แต่ชาร์ล็อตหยุดเขาไว้ “เดี๋ยวก่อนค่ะ!”อัลเฟรดพูดว่า “คุณชาร์ล็อต คุณยังมีอะไรให้รำลึกถึงความหลัง…”แววตาของชาร์ล็อตทั้งมุ่งมั่นและเย้ยหยันขณะที่เธอตอบกลับว่า “ฉันจะทำมันเองค่ะ!”จากนั้นเธอจับไฟแช็คและโยนมันไปบนกระเป๋าเสื้อผ้ากระเป๋าเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยของมากมาย ประกอบไปด้วย รูปภาพของไบรสัน เสื้อผ้า นาฬิกา รองเท้า แผ่นรองเข่าหนึ่งคู่ที่ชาร์ล็อตได้เตรียมให้เขา ทั้งหมดเปียกชุ่มไปด้วยน้ำมัน ในตอนที่พวกมันเผยออกมายังเปลวไฟ พวกมันจึงเริ่มลุกไหม้อย่างรุนแรงในทันทีทุกอย่างที่ไบรสันได้เคยให้กับชาร์ล็อตก็อยู่ในนั้นเช่นกันของแต่ละอย่างเหล่านั้นบรรจุความทรงจำอันล้ำค่าไว้ แต่หลังจากที่ถูกเผาแล้ว ทุกอย่างก็กลายเป็นเถ้าถ่านนี่ยังเป็นสัญลักษณ์ว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อไบรสันได้กลายเป็นเถ้าถ่านไปเรียบร้อยแล้วขณะที่ชาร์ล็อตมองไปที่เปลวไฟ เธอผิดหวังในตัวเอง พร้อมกันกับน้ำตาที่พรั่งพรูลงบนใบหน้าโดยไม่รู้ตัวอย่างไรก็ตาม มันจะไม่เกิดขึ้นอีก!นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอร้องไห้ให้กับไบรสันในอีกห

ท่าทีของแซคคารีเฉยเมย คิ้วของเขาที่ดูเหมือนกับภาพวาดน้ำหมึกยกขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดว่า “ฉันรู้”ชาร์ล็อตได้ยินเสียงสั่นในใจของเธอ“ในเมื่อนายรู้แล้ว ทำไมนายถึงทำแบบนี้กับฉันล่ะ?”แซคคารีพูดอย่างเฉยเมยว่า “ก็เพราะข้อแรกของสัญญาไง อ่านมันสิ”ลูคัสได้ให้สัญญากับชาร์ล็อตไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงหยิบมันขึ้นมา หาข้อแรกและอ่านมันออกมาเสียงดังว่า “ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตาม เธอได้รับอนุญาตให้เจอกับแฟนเก่า ถ้าเธอต้องเจอ เธอต้องได้รับคำอนุญาตจากแซคคารี คอนเนอร์”“อ่านสามคำแรกอีกครั้งสิ ทีละคำเลย”แซคคารีสั่งเธออย่างเมินเฉย เหมือนกับโองการจากราชาที่มิอาจขัดขืนได้ชาร์ล็อตรู้สึกเหมือนกับถูกเขาควบคุม “ไม่ว่า กรณี ใด ๆ ก็ตาม!”จากนั้นแซคคารีพูดว่า “แล้ว ทำไมเธอถึงถามฉันอีกว่าทำไม?”ชาร์ล็อตพูดไม่ออกไปชั่วครู่แซคคารีพูดถูก และเธอเถียงเขาไม่ได้ในตอนนั้น แซคคารียื่นร่มสีขาวให้กับเธอชาร์ล็อตจับคันร่มอย่างไม่ตั้งใจและมองไปที่เขาอย่างงุนงง “นายกำลังพยายามจะทำอะไร?”“ฉันกำลังปกป้องผิวของเธอไง” ขณะที่แซคคารีก้มลงมองไปที่ใบหน้าที่สวยและเรียบเนียนของเธอ ปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายอย่างเจ้าเล่

ฮาธาเวย์ กรุ๊ปคือ องค์กรขนาดใหญ่พร้อมด้วย 321 สาขาภายใต้การดูแล มันยังเป็นตำนานบทหนึ่งในโลกของธุรกิจของรอธเซย์ซีอีโอของฮาธาเวย์ กรุ๊ปคือ แซคคารี คอนเนอร์ตึกสำนักใหญ่ 100 ชั้นของกรุ๊ปตั้งอยู่ที่ใจกลางของเมืองรอธเซย์ ชาร์ล็อตถูกหยุดไว้โดยพนักงานรักษาความปลอดภัยทันทีที่เธอมาประตู “ได้โปรดแสดงบัตรผ่านของคุณด้วยครับ”ชาร์ล็อตเงยหน้าขึ้น “ฉันเป็นเพื่อนของแซคคารีค่ะ ถ้าคุณไม่อยากมีปัญหา ก็อย่าหยุดฉันไว้จะดีกว่านะ”ชาร์ล็อตทำให้พนักงานรักษาความปลอดภัยกลัวจนตัวสั่นผู้หญิงคนนี้กล้าเรียกคุณคอนเนอร์ด้วยชื่อต้น ดังนั้นพื้นเพของหล่อนคงจะไม่ธรรมดาแม้ว่าคุณคอนเนอร์มักจะเย็นชาและไม่สนใจผู้หญิง หญิงคนนี้ทั้งมีเสน่ห์และงดงาม เธออาจจะเป็นคนรักที่คุณคอนเนอร์เจออย่างลับ ๆ เขาจะมีปัญหาไหมถ้าหากเผลอไปขัดใจเธอเข้า?พนักงานรักษาความปลอดภัยลังเลที่จะปล่อยเธอเข้าไปในตอนนั้น พนักงานรักษาความปลอดภัยอีกคนก็พูดว่า “ผมก็สงสัยอยู่ว่าใครกัน ที่ไหนได้คุณชาร์ล็อต ซิมม่อนส์นี่เอง”ชาร์ล็อตรู้สึกเขินอายเล็กน้อย “คุณรู้จักฉันงั้นเหรอ?”“ใช่ครับ แน่นอนอยู่แล้วว่าผมรู้จัก คุณซิมม่อนส์ คุณเป็นที่รู้จักทั่วทั้งฮ