บททั้งหมดของ คลั่งรักสุดใจของนายCEO: บทที่ 111 - บทที่ 120

แซคคารีที่กำลังนั่งบนที่นั่งผู้โดยสารมองไปที่ชาร์ล็อตผู้ซึ่งเห็นได้บนเวทีจากระยะไกล เขายิ้มที่มุมปากด้วยความรู้สึกทึ่ง“เธอคงจะไม่ได้เป็นภรรยาของฉันถ้าไม่ทำแบบนี้”‘อะไรนะ?’ลูคัสตาค้างเป็นรูปทรงเหมือนกับหลอดไฟ “แต่...ท่านครับ แล้วถ้านายหญิงคอนเนอร์กลายเป็นข่าวดังล่ะครับ? ใครจะเป็นคนจัดการกับ…”“เธอมีฉันอยู่” ใบหน้าอันหล่อเหลาของแซคคารีดูสงบ และน้ำเสียงของเขาก็ดูสง่าแต่ก็ยังเอื่อยเฉื่อย“ปล่อยให้เธอทำอย่างที่ต้องการ ฉันยังไม่สนว่าเธอจะลงเลยด้วยการกลายเป็นไวรัลรึเปล่าด้วยซ้ำ แล้วนายจะสนไปทำไม?”‘เอ่อ…’ลูกคัสอ้าปากค้างดังนั้น ไม่เพียงแค่แซคคารีจะหึงเมื่อเป็นเรื่องภรรยาของเขาเท่านั้น แต่เขาก็ยังสนุกกับการสะสางเรื่องวุ่นวายของเธออีกด้วย‘ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นด้านนั้นของเขามาก่อนนะ?’ตอนแรก พนักงานรักษาความปลอดภัยหลังเวทีมีแผนที่จะไล่ชาร์ล็อต แฟนคลับบ้าระห่ำ ออกจากเวที อย่างไรก็ตาม เมื่อทิฟฟานี่ยินยอมพร้อมใจที่จะร้องเพลงกับชาร์ล็อต พวกเขาก็เปลี่ยนใจชาร์ล็อตและทิฟฟานี่กำลังจะร้องเพลงที่เรียกว่า “โอดิสซีแห่งยุคกลาง”ทิฟฟานี่ส่งสายตาให้กับสมาชิกทีม และโหมโรงเพื่อให้เพลงเริ่มบรรเล

ท่วงทำนองที่แสนไพเราะของเพลงเริ่มเล่นในฮอลล์คอนเสิร์ตอีกครั้งแน่นอนว่า ทิฟฟานี่ เจ้าภาพ คือคนแรกที่จะร้องมันเป็นเวอร์ชั่นที่งดงามอย่างมีศาสตร์ศิลป์ของ “โอดิสซีแห่งยุคกลาง” หลังจากที่ทิฟฟานี่ร้องจบ ระบบปัญญาประดิษฐ์ให้คะแนนผลงานของเธอ 97% เสียงปรบมือดังสนั่น ทิฟฟานี่แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกด้วยเช่นกันเธออาจจะเป็นนักร้องต้นฉบับของเพลงโอดิสซีแห่งยุคกลาง แต่การร้องในสตูดิโอบันทึกเสียงและคอนเสิร์ตแสดงสดคือสองอย่างที่แตกต่างกัน ในสตูดิโอบันทึกเสียง เธอสามารถบันทึกเพลงใหม่ได้เสมอถ้าเธอร้องผิด และพวกเขาสามารถแก้เสียงได้เช่นกัน ในคอนเสิร์ต เธอมีโอกาสแค่ครั้งเดียว ผิดพลาดก็คือผิดพลาดดังนั้น คะแนนสูงสุดของทิฟฟานี่ในระบบ เธอเคยร้องเพลงนี้ในเลาจ์คาราโอเกะได้ 96% เธอทำคะแนนได้เหนือกว่าคะแนนเดิมนั้นอย่างน่าประหลาดใจ‘เอิ่ม มันก็แค่โชคร้ายของชาร์ล็อต! 97%! นั่นเป็นคะแนนที่ไม่มีใครเทียบได้!’ชาร์ล็อต คนนอกที่ไร้ประสบการณ์ที่ไม่เคยผ่านการฝึกซ้อมแม้แต่วันเดียว กำลังท้าทายตัวเองที่เป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างแท้จริง‘น่าขำซะจริง!’ในขณะเดียวกัน แซคคารีได้มาถึงขอบด้านนอกของเวทีพนักงานรักษาความปลอดภ

“ฉันจะไม่คืนคำค่ะ ถามมาได้เลย”ทิฟฟานี่ผลักความแค้นออกไป เธอทำหน้านิ่ง และจริงใจ เธอดูเหมือนจะไม่หวั่นไหวกับการพ่ายแพ้จากการแข่งขันเลยชาร์ล็อตเขาสู่ประเด็นโดยไม่ลังเล “คำถามแรกคือ ห้าปีก่อน คุณอาศัยอยู่กับครอบครัวอย่างสงบสุขในบูเรเซีย ทำไมจู่ ๆ ถึงกลับมายังรอธเซย์เมื่อสิบเดือนก่อนล่ะคะ?”“หา? เรื่องจริงใช่ไหม? ทิฟฟารี่เพิ่งกลับมาในประเทศนี้เมื่อสิบเดินก่อนเองเหรอ?”“เอ...เดี๋ยวก่อนนะ! แม้แต่สุดยอดแฟนคลับอย่างเราก็ไม่รู้ความลับนี้เลย แล้วผู้หญิงคนนี้รู้เรื่องนี้ได้ยังไง? เธอมาที่นี่เพื่อแฉความลับของทิฟฟานี่งั้นเหรอ?”นี่เป็นเพียงแค่คำถามแรกของชาร์ล็อตเท่านั้น แต่มันได้สร้างความโกลาหลอย่างใหญ่หลวงท่ามกลางเหล่าผู้ชม“อดีตของฉันใสสะอาดค่ะ ไม่จำเป็นต้องคิดไปต่าง ๆ นา ๆ หรอก” ทิฟฟานี่รีบตอบกลับ “ใช่ค่ะ มันคือความจริง ฉันย้ายไปที่บูเรเซียกับครอบครัวเมื่อห้าปีก่อน แต่สัญชาติของฉันยังคงเป็นเหมือนเดิม นี่คือแผ่นดินเกิดของฉันค่ะ มันเป็นที่ที่ฉันมา ระหว่างช่วงเวลาที่ฉันห่างจากประเทศนี้ไป ฉันก็เหมือนผีพเนจร ฉันคิดถึงบ้านเกิดของฉันค่ะ เพราะงั้นฉันจึงกลับมาเมื่อสิบเดือนต่อมา ฉันสาบานว่าฉันจะแก

‘แต่ไบรซ์อยู่ไหนล่ะ?’เธอต้องการให้เขาแสดงและยืนขึ้นให้กับเธอตอนนี้มากกว่าที่เคย ทำไมเขาถึงไม่มาที่เวทีล่ะ?มากไปกว่านั้น พนักงานรักษาความปลอดภัยควรจะรีบขึ้นมาบนเวทีและบังคับให้ชาร์ล็อตออกไปในตอนที่เธอถามคำถามแรกที่อุกอาจนั้น‘ทำไมถึงไม่มีใครช่วยฉันเลย? ผู้ติดตามของฉันทำอะไรอยู่นะ?’เหล่าแฟนคลับของทิฟฟานี่กำลังจ้องเธอและรอให้ไบรซ์โผล่มาและยืนยันว่าเธอบริสุทธิ์อย่างไรก็ตาม ไบรสันไม่ปรากฎตัวบนเวทีในขณะเดียวกัน ไบรสันกำลังเสียขวัญ และเม็ดเหงื่อก็ก่อตัวขึ้นบนหน้าผากของเขาเขาได้ยินเรื่องที่การเปิดโปงของชาร์ล็อตจากไมเคิล แม้ว่าเขาเชื่อในความบริสุทธิ์ของทิฟฟานี่ เขาได้บินไปที่บูเรเซียเพื่อสืบเพียงเพื่อจะปิดปากไมเคิลด้วยตัวเอง…ในท้ายที่สุด บรรดาคนที่รู้จักทิฟฟานี่ต่างยกย่องชมเชยเธอ ไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องใด ๆ เกี่ยวกับข้อกล่าวหาของไมเคิลเลย…ไมเคิลชอบชาร์ล็อตมาก และข้อกล่าวหาของเขาพอให้อภัยได้ อย่างไรก็ตาม อะไรที่ทำให้เขากระตือรือร้นขนาดนี้? ทำไมถึงต้องโกหกชาร์ล็อตด้วยอีกคน?ไบรสันอยากที่จะโผล่ขึ้นบนเวที ปฏิเสธคำโกหกของชาร์ล็อต และบอกกับทั้งโลกว่าทิฟฟานี่ของเขาบริสุทธิ์และงดงามจริง

“เธอ…”ไบรสันโพล่งออกมาด้วยความโกรธ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาในตอนนี้บิดเบี้ยวมาจนดูไม่เหมือนเขาอีกต่อไป“ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! จำเรื่องนี้ไว้ซะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ฉันจะทำให้เธอชดใช้”“โอ้ จริงเหรอ?”หัวใจของชาร์ล็อตเริ่มเย็นชาขึ้นเรื่อย ๆ เธอยังคงบังคับตัวเองให้แน่วแน่ต่อไป“นายกลัวฉันจริงสินะ ไบรสัน นายได้ตายไปจากฉันตั้งนานแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องจองเวรใด ๆระหว่างเรา ถ้านายไม่ว่าอะไร นายช่วยอธิบายเรื่องหนึ่งให้ฉันฟังได้ไหม? นายวางแผนที่จะทำให้ฉันชดใช้ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับทิฟฟานี่ยังไง?”“ถ้าทิฟฟานี่ตาย ฉันจะทำให้แน่ใจว่าเธอตายด้วยเหมือนกัน เธอ นังฆาตกร” ชายคนนั้นที่ถูกกลืนกินด้วยความเศร้า ความโกรธ และความแค้นกำลังเปล่งเสียงออกมาทุกคำเหมือนคำสาป‘เฮะ…’ครั้งนี้ ชาร์ล็อตรู้สึกไม่เจ็บปวด ที่จริงแล้ว มุมปากของเธอม้วนเป็นการเย้ยหยัน “มันแปลกนะฉันไม่เคยรู้ตัวว่านายโง่มากแค่ไหน นายไม่มีความรู้เรื่องกฎหมายทั่วไปเลยใช่ไหม? แม้ว่าเธอตายจริง อย่างมากสุด ฉันคงจะถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมและถูกส่งตัวเข้าคุก ฉันคงไม่ได้รับโทษถึงตายอย่างแน่นอน”ไบรสันจ้องเธอด้วยสายตาที่เย็นชาที่คมเหมือนกับมีดและเยือกเย