All Chapters of The Abandoned City Of Levaerûn: Chapter 1 - Chapter 10

In the City of Levaerûn, commonly known as the Free Land, where everyone can do whatever they desire. The city was full of generous and caring people. A city that is fair to everyone. They are unconcerned about your social standing, whether you are a commoner or a noble. Even if you are a beast or another creature, they will accept you with open arms. But a strange thing happened, where the people of Levaerûn started to-- "Uy, Zem!" sigaw ni Alice sa mismong tenga ko na naging dahilan ng aking pagkagulat. "A-Ano? Bakit mo 'ko sinigawan?" nagtatakang tanong ko matapos maka-recover sa pagkagulat. "Duh~ kanina pa kita tinatawag, but you're not answering me. Binabasa mo lang pala ulit yang librong iniwan ng Mama mo sa'yo. Hindi ka ba nagsasawa kakabasa niyan? Paulit-ulit mo na kaya yan binabasa. Anyways, tara na! Ready na 'yung pagka

"Don't touch them," babala ng tao na nasa likuran ko na nagpatalon sa'kin sa gulat. "Oh my gosh!" I exclaimed. "Who.. w-who are you?" tanong ko nang makabawi sa pagkagulat. Hindi ko siya masyadong maaninag dahil masyadong madilim at nakasuot din siya ng kulay brown na hooded cloak. Pero alam kong lalaki ang nasa harapan ko ngayon. "I'm the one who should ask you that question. What is your name? I'm quite sure you're not from around here," the person in front of me asked.  "Are you a spy? An enemy?" he added. "What the hell are you talking abo--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla ako nitong tutukan ng espada sa leeg. Napalunok na lang nang maramdaman ko ang malamig na dulo ng espada sa leeg ko. "I'm asking you a question. Who are you? An

"Ahh! What the hell!?" Nagugulat na sigaw ko kasabay ng paghagis sa taong 'yon ng isang buong sibuyas na babalatan ko palang sana.  "Ouch!" dinig kong daing nito nang matamaan siya sa mukha. "Why did you do that?" tanong niya. Hindi ko masyadong makita ang mukha niya dahil nga natatakpan ito ng kamay niya. "Sino ka? Paano ka nakapasok dito?" tanong ko habang nakatutok sa kaniya ang hawak kong kutsilyo. "N-Nakabukas kaya 'yung pinto!" sigaw nito habang nakahawak sa mukha niyang natamaan ng sibuyas. "Tska kilala rin ako ng may-ari nito 'no! Kaya pwede akong pumasok dito!" dagdag pa nito.

Daphne What did the hell happen? Did she run all the way here while carrying her in her arms? And... Why is Zemira unconscious?  "H-Help, h-help me!" Dali-dali naman kaming lumapit sa kaniya nang humingi ito ng tulong habang humahagulgol na parang bata. "What happened? Why is Zemira unconscious? Bakit ang dami niyang gasgas? And you, why is there a bloodstain on your dress?" sunod-sunod na tanong ni Haizea.  "Hey, stop asking her questions. Bring Zemira in her bedroom, Amadrya. We need to check her first, she looks so pale," utos ni Reina kay Amadrya na kaagad naman nitong sinunod. Sumun

"Zemira!" Nagulat ako nang patakbo ako nitong niyakap habang humahagulgol. Oh, my, I made her cry again."Ah, eh, s-stop crying." Dahan-dahan ko namang hinagod ang buhok nito pababa.Lalo pa kong nataranta nang mas lumakas ang hagulgol nito. Now, she's crying like a child na ayaw mahiwalay sa magulang. Dinig ko ang mahinang pagtawa ng dalawa dahil sa sitwasyon ko."I'm sorry... It's my fault—"Pinutol ko naman kaagad ang dapat na sasabihin nito. "It's not your fault, okay? So, stop crying."Ilang minuto pa ay tumigil na ito sa pag-iyak at kumalas sa pagkakayakap sa akin. I can't help but laugh h