Zemira
"Zemira..." nakakakilabot na bulong sa akin ng kung sino.
I slowly opened my eyes and saw myself in the middle of the dark street. Where am I? Inilibot ko ang aking paningin sa lugar, naglakad-lakad ako saglit at nakarating sa tahimik na plaza. Puro mga pasira nang tindahan at walang kahit anong tao akong nakikita. It's so quiet, tanging tunog lang ng malakas na hampas ng hangin at mga pagulong-gulong na bagay ang naririnig ko.
"Zemira..." nakakakilabot muling sambit ng isang boses sa pangalan ko. Lumingon-lingon naman ako sa paligid ngunit wala ni isang tao akong nakita. Lumapit ako sa isang lamp post na patay-bukas ba
"Zemira!" Nagulat ako nang patakbo ako nitong niyakap habang humahagulgol. Oh, my, I made her cry again."Ah, eh, s-stop crying."Dahan-dahan ko namang hinagod ang buhok nito pababa.Lalo pa kong nataranta nang mas lumakas ang hagulgol nito. Now, she's crying like a child na ayaw mahiwalay sa magulang. Dinig ko ang mahinang pagtawa ng dalawa dahil sa sitwasyon ko."I'm sorry... It's my fault—"Pinutol ko naman kaagad ang dapat na sasabihin nito."It's not your fault, okay? So, stop crying."Ilang minuto pa ay tumigil na ito sa pag-iyak at kumalas sa pagkakayakap sa akin. I can't help but laugh h
Zemira "Scottie is in the house! Pila na lang po sa gusto ng aking pasalubong!" Gulat kaming napatingin sa taong sumigaw. "Me! I want!" Sunod naman kaming napatingin kay Amadrya na tumakbo papalapit kay Scottie. "Oh, Amadrya, nakabalik ka na pala! Long time no see," sambit sa kaniya ni Scott nang makalapit. "So that nymph is finally here, huh?" ani ng isang lalaki bago pabirong ipinulupot ang braso sa leeg ni Amadrya. He looks exactly like Callie, I think she's her twin. What is his name again? Callum? Camus? Car-Oh, Cadmus! Yeah, that's his name, I guess. "Hi, I bought a strawberry tart. Do you guys want some?" Nabaling ang atensyon namin kay Avyanna at Haizea na nasa harapan na pala namin. May bitbit silang pareho na box na ipinat
Zemira "Are you done, Zemira?" tanong sa akin ng kakapasok lang na si Avyanna. Katatapos lang namin magbreakfast, and I'm currently busy packing my clothes. I should have done it last night, but I was too lazy. Kakaunti lang naman ang balak kong dalhin, 'yong mga damit lang na nagamit ko na. Sinabi rin naman nila dalhin ko na raw 'yon dahil wala raw akong maisusuot pang-araw-araw. "I'm almost done," I said. Kinuha ko naman ang isang pouch ko at binuksan 'yon. Hinubad ko ang suot-suot kong kwintas at saka iyon inilagay sa loob ng pouch. Mahirap na, baka biglang mawala. Ito na lang ang natirang ala-ala ni Mama sa akin. Matapos mailagay ang kwintas ay isinuksok ko na ito sa pinakailalim ng bag ko. "And... I'm done!" ani ko nang maisara ang bagpack at masiguradong wala na ak
Zemira "W-Wait, Avy!" I said when we finally got out of the building. "Why?" she asked before letting go of my hand that she was holding earlier when she pulled me out of the building. "Naiwan kasi natin sina Haizea at Amadrya sa loob," sagot ko sa kaniya. Humarap ito sa building na nilabasan namin bago ipinag-krus ang mga braso. "Don't mind them. Palabas na rin ang dalawang 'yon." Pagkasabing-pagkasabi ni Avyanna no'n ay iniluwa naman ng building ang dalawa. Lumingon pa ang dalawa sa pwesto namin at saka lumapit. "Bakit niyo kami iniwan do'n?" naiinis na tanong ni Amadrya nang makalapit sila sa amin. "Si Avyanna kasi hinila ako bigla," ani ko bago tumingin sa katabi kong nakatingin lang sa
Zemira "I'm sorry, but my boutique is currently closed," sambit ng babaeng nakasalamin at busy sa pagtatahi nang makapasok kami sa loob ng boutique. "Miss Yumi, it's Avyanna," pagpapakilala ni Avyanna sa babaeng abala sa pagtatahi. The woman stopped with what she's doing and faced us when she heard Avyanna. She even lower her eyeglasses to confirmed if she's really Avyanna. "Ikaw pala. What are you doing here? May klase kayo, ah. And who is this gorgeous lady right here?" baling niya sa akin saka ako nilapitan. "She's Zemira, our friend. She needs a uniform," pagpapakila sa akin ni Haizea at saka sinabi sa babae ang pakay namin dito. Lumapit naman si Miss Yumi sa isang hilera ng mga uniforms at kumuha ng isang pares ng uniform do'n. Inabot naman ni
Zemira Hindi ko maiwasang mapakurap nang lumantad sa akin ang napakaganda at mukhang modernong sala. Napapaligiran ako ng pinaghalong white at gold na kulay ng pader. Mayroon ring kulay ginto na crown molding na nakapaikot sa bawat sulok ng kisame sa buong silid. Ang mga wall lamps, floating shelves, paintings at iba pa ay katulad ng mga nakikita ko sa mga binabasa kong mga istorya at sa mga magasin patungkol sa mga grand hotels sa ibang bansa. Napababa ang tingin ko sa inaapakan at nakita naman doon ang nagkukumintab na marble flooring. Kulay puti rin ito at may mga disenyong kulay gintong mga linya. Nagawi naman ulit ang tingin ko sa L-shaped na sofa na nasa gitna ng sala, kulay puti rin ito at ginto naman ang kulay ng mga paa. May tatlong mini pillows ang nakapatong sa ibabaw nito. Sa tingin ko ay kasya ang walong tao rito. Kaharap nito ang salamin na center table a
Zemira "We're here," wika ni Avyanna. Napatingin ako sa kaniya bago tumingin sa harapan namin. Eh? Where are we? "Nasa'n tayo?" tanong ko habang lumilingon-lingon sa paligid. "We're at the back of the academy. Tara na." Paghila niya sa akin papalapit sa isang maliit na bahay. Nang makarating sa tapat ng pinto ay kumatok si Avyanna. Hindi rin naman nagtagal ay may nagbukas ng pinto. "Tara sa loob," aniya bago pumasok. Sumunod naman ako sa kaniya kahit medyo natatakot ako. The house looks so creepy. Para siyang maliit na horror house na nakikita ko sa mga movies. "Myrtle, where's Doc Veron?" Avyanna asked to someone. "She's in the clinic. D
Zemira"Zemira! Here!" Napatingin ako sa direksyon ng sumigaw at nakita doon si Amadrya. Nakatayo ito sa upuan at may nakapaskil na malaking ngiti sa labi habang kumakaway sa akin.Dali-dali naman akong naglakad papalapit sa pwesto nila. Napaupo kaagad ako nang makarating doon. Why do I suddenly feel so exhausted?"How was your first day?" tanong kaagad ni Haizea.Hindi ko naman alam ang isasagot ko sa naging tanong niya."I suppose it's all right? Although it is arduous because the teachings here are totally different from those in my homeland," alanganing sagot ko.Inilibot ko ang aking mata sa kinauupuan namin at napansing nawawala si Avyanna. Where is she?"You're looking for Avy, 'no?" Napatingin naman ako sa katabi
Zemira Allyson"Zemira..."Dahan-dahan ko iminulat ang mga mata ko nang marinig ang malamyos na boses na 'yon ngunit, kaagad ding napapikit nang masilaw ako sa liwanag na nanggagaling sa kung saan. "You must be Zemira." Napalingon ako sa aking gilid nang marinig muli ang malamyos na boses na 'yon. Medyo nakapikit pa 'ko dahil sa sobrang liwanag kaya hindi ko siya masyadong maaninag. Sino siya?"Sino ka?" tanong ko rito. She just gave me a small smile and turned her back on me. She motioned me to follow her which I did. Nanatili akong nakasunod sa kaniya habang palingon-lingon sa paligid namin. Hindj ko rin siya maiwasang sulyap-sulyapan dahil nahihiwagahan ako kung sino ba ang taong nasa harap ko. I realized that we are currently in a field filled with different and colorful flowers. Sumasabay ang mga ito sa agos ng hangin, pati na rin ang matataas na damo. Mayroon ding mga paru-paro at ibang insektong lumilipad sa p
Zemira Allyson"How's Avyanna?" tanong kaagad ni Haizea nang makapasok sa dorm namin. I called them after I cleaned Avyanna. Hindi ko tuloy maiwasang mamula nang maalala ang nangyari kanina. Why did I did that? Why did I kissed her? How stupid of me. "Zemira? Hey?" ani Haizea na nagpabalik sa akin sa sarili. "O-Oh, sorry. Avy is now fine, Zea. She just needs to rest dahil wala yata siyang tulog at pahinga. Bigla na lang kasi siyang nahimatay kanina nang makapasok kami rito sa dorm," kwento ko sa kaniya. "Thanks, God. Thank you for taking care of her," ani Haizea bago sumilip sa kwarto ni Avy. Hindi siya pumasok at binuksan lang kaunti ang pinto ni Avy at sumilip dito. "How's your investigation, by the way? May nakuha ba kayo?" I asked as soon as we sat on the couch. "Yeah, and Damon is already reporting it to the headmaster since siya ang nakakita at wala pang malay si Avy. Anyway, I called Reina to come here. Did you saw Avy's wound earlier?" she asked. I nodded at her. "Yeah,
Avyanna Louella"I'm so exhausted. I want to slee—" "Avyanna!!!" Natigil ako sa dapat na sasabihin ko nang marinig ang malakas na boses ng taong ilang araw ko na ring hindi nakikita. Oh, gods and goddesses, I missed her voice so much.Parang nawala ang antok na iniinda ko kanina pa dahil sa boses niya. What the hell is wrong with me? Humarap ako sa pwesto niya at nakita siyang tumatakbo papalapit sa amin nila Callie kasama si Amadrya. Parehong may pag-aalalang nakapaskil sa mga mukha nila. They are worrying about us. "Zemira, how are you? It's so nice to see you agai—Ack!" Naputol na naman ang sasabihin ko at nanlaki ang mata sa sobrang gulat nang dambahin niya 'ko ng yakap. Para bang ilang taon kaming nagkita dahil sa pagkakayap niya ng mahigpit sa akin. "Hey, how are you, Zemira? Ayos ka lang ba rito?" I asked to her, but I didn't heard any response from her. I titled my head to her side to see her face, but she suddenly hid it on my shoulder. Maya-maya pa ay naririnig ko na ang
Avyanna Louella"Oh, my gosh," ani Helen nang maibaba ang walang malay at bugbog-sarado na si John sa lupa. Anong meron?Naglakad ako papalapit rito at napasinghap din nang makita ang bali na kaliwang braso ni John. Para itong lantang gulay sa itsura. Nangingitim na rin ito. Shit. Who did these things to them? "Reina!" I yelled her name.Napalingon naman ito sa akin at napatingin kay John na nakahiga sa lupa. Nakita ko ang pagkagulat sa mata niya kaya dali-dali itong lumapit sa pwesto namin. She sat beside me and started to check John. Pinisil niya ang pulsuhan nito sa kanang braso at saka pinakiramdaman din ang pulso niya sa may bandang leeg nito. I saw her sighed in relief, but her expression immediately changed when her eyes went to John's left arm."This is a problem, we need to go back to the academy. We need Doc Veron, and I can't heal his left arm. Sobrang bali na 'to at mukhang kailangan nang tanggalin bago pa magkaroon ng inpeksyon," paliwanag niya. "Is that so? Then, we'l
Zemira Allyson "Zemira!!!" "What!?" I yelled back to Amadrya. "I have some news!" she said. "About what!?" I asked. "About Avy and the others!" she said. Napatigil ako. What is it? About kila Avy? What happened to them?_____Avyanna Louella"What did you found out on the other side of the city?" I asked Damon, who's sitting in front of me while petting the simurgh pup's head. Kararating lang nila mula sa kabilang side ng Levaerûn. Mukhang mayroon silang natagpuan do'n, pero hindi pa rin niya sinasabi sa akin hanggang ngayon. "When are you planning to tell me about what you guys found out on the left side of the town, Damon?" I asked, looking so pissed. "Later," he just said. I rolled my eyes at him. Seriously, mula nang makarating sila rito hindi na nila tinatanan si Allyson. Yes, I named the simurgh pup after Zemira. She's a female, so I guess it's fine.
ZemiraMy eyes widened in shock when the water started to float on top of the sink. Itinaas ko ang kamay ko at sumunod naman ang lumulutang na tubig doon. I glanced at Miss Selene, who's just standing beside me and watching. Her eyes were also wide open, while her mouth was a little parted. She's also shocked as I am.Oh. My. Freaking. Gosh."Wow," I heard Miss Selene mumbled.Napabalik ang tingin ko sa lumulutang na tubig sa harapan ko. Nagsimula kong igalaw ang kamay ko at sumunod naman ang tubig doon. Hindi ko alam pero bigla na lang akong napangiti.I even tried to make a fish out of water but I failed. Bigla na lang kasi itong nalaglag at nawala."Let's go back inside, Miss Rivera," sambit ni Miss Selene.I nodded at her and followed her inside her office. Naupo ulit ako sa mahabang couch habang siya naman, ay doon ulit naupo sa one-seater na couch, kaharap ko.Walang nagsasalita ni isa
AvyannaWhat the... Sinundan niya ba 'ko rito? This cute little creature beside me... followed me?"What the hell!?""Oh, my gosh!""Ang cool ng pakpak niya!""Ang colorful! Parang rainbow!""Woah! Ngayon lang ako nakakita ng ganiyang creature! Ang cute!"Sunod-sunod na komento ng mga kasama ko. Napatingin naman ako kay Haizea na katabi si Cadmus. Nanlalaki at namamangha ang mata nakatingin ito sa amin. Pansin ko rin ang pagningning ng mga mata niya. What's wrong with this woman?"Isn't that a simurgh pup!? Oh, my god! They still exist!?" sigaw ni Haizea, dahilan para mapunta sa kaniya ang atensyon ng mga kasama namin.Napatigil naman silang lahat nang ma-realized ang sinabi ni Haizea. They all slowly looked at our direction with wide eyes and opened mouth. "A simurgh!?" they said in unison.Napabuntong hininga ako at natawa ng mahina. I nodded at them and glanced at the l
AvyannaAfter our fight with a group of beasts and cyclopes inside the forest, we finally made it in front of the gates of Levaerûn. The city that was once inhabited by a group of generous and kind people. The city that was once known for being so lively and vibrant. The only city that accepts you completely, even if you are a witch, a normal human, a hideous creature or a beast. And the city that gives you the freedom to do whatever you want.I glanced at Damon and the others, who are also look so shocked while looking at the abandoned city. Every one of us never came here after it got abandoned or after the people that lives here disappeared one by one. Simply because we are not allowed to and it's dangerous, especially now that there's a rumor in the Hevadale that there are some monsters that is inhabiting this city."Should we go inside?" one of the Imperial army said. I can feel that he's also terrified just like the others.
Avyanna"Shit!" sambit ko nang bigla akong hampasin ng cyclope gamit ang dambuhalang kamay nito.Napakagat na lamang ako sa labi nang tumama ang likuran ko sa malapit na puno. Ouch. That hurts! Pakiramdam ko ay nabali ang buto ko sa likuran."You're gonna give up, Avyanna?" Damon sneered."Ha! Who told you that I'm going to give up? Are you out of your mind, Damon? I won't lose to you. Never," I said.Hindi ko na pinansin ang muling pagkirot ng sugat ko sa braso at ang sumasakit kong likuran na tumama sa puno. Ipinagdikit ko ulit ang ang diamond sword ko at mabilis na inatake ang cyclope.I slashed his hands and then went to his eyes, after. I pierced my sword through his eyes that made him roared in pain. He screams so loudly and it's annoying. I hate noisy things!Inilagay ko ang bigat ko sa hawak kong espada at ipinadausdos ito p