Lahat ng Kabanata ng Ang Reyna At Ang Abnoy ( Filipino / TagLish ): Kabanata 11 - Kabanata 20

* Point of View ni Pryce *  ---  "Yeah, goodnight and sweet dreams, Babe," aniya at lumabas ng aking sasakyan. Bakit ba ang babaeng ito ay napakatigas ang ulo?  "Ikaw rin.  And please, stop calling me babe.”  Sinabi ko sa kanya ng pang-isang libong beses na, ngunit ang huling bahagi nito ay isang kasinungalingan pa rin.  Gusto kong tawagan niya ako niyan. Mhmm.  "Aye, Madam!"  Bigkas nito, at nagmaneho na ako palayo habang umiling iling ako at ngumiti sa sarili. Hays, ito na yata ang pinakamagandang gabi sa aking buhay kailanman. Nakakainis na nakakakilig. Makauwi na nga lang.  ---  Humiga ak

* Point of View ni Pryce * --- Nakatayo ako roon, hindi makagalaw, at siguradong namumula ang mga pisngi dahil sa inis, hiya, kilig at marami pang ibang feelings matapos umalis si Blair.  Sa totoo lang, namangha ako at natigilan nang hinubad niya ang helmet nya kanina at nakita ko ang kanyang maganda at kabighabighaning mukha. Nakakainis!  Ano ba kasi ang meron sa babaeng iyon na hindi ako makapag-isip o makapagsalita ng maayos kapag nasa harapan ko siya?  Tinawag niya akong sweetheart ngayon.  Ano ang ibig sabihin nito?  I hope na hindi niya ako pinaglalaruan lang.  Damn it!  She better be not a freaking playgirl. Ngunit hindi pa rin ako maka get over kagabi.  She could be gay, kaya medyo malaki ang tsansa ko sa kanya, di ba?  Shit, t

* Point of View ni Pryce * --- Nandito ako sa canteen habang kumakain ng tanghalian at napansin ko lang na wala pa si Blair kahit saan ako tumingin rito sa paligid. Nang nasa rooftop kami kanina, natutulog lang ang gaga. At, no, hindi ako nadismaya. Naiinis lang ako ng kaunti.  Maaari naman naming pag-usapan ang tungkol sa ilang mga bagay, 'di ba?  Ngunit, ugh!  Hindi bale na.  Sa palagay ko kailangan kong magsinungaling kay Ginang Johnson tungkol sa pagpapadala kay Blair sa Principal’s Office. Sasabihin ko na sumama ako para pagsabihan ang mga mag-aaral na na sangkot sa gulo kaninang umaga. Ang aking mga mata ay patuloy na naghahanap sa freak dito, ngunit bigo ako.  Nagtataka ako kung saan siya maaaring magpunta para kumain ng t

* Point of View ni Blair * --- Miyerkules ngayon, ikatlong araw ng pasukan, at nandito ako sa parking lot.  Well, ipinarada ko na lang ang aking motorbike sa ibang lugar, because she really made sure na pumunta dito ng maaga ngayon. Ayon, naunahan ako. Then nagtungo ako sa locker area para mag-ayos at kumuha ng mga gamit.  Ngayon ko lang napansin na wagas pa rin pala kung tumitig sa akin ang mga estudyante rito.  Ano ba kasi ang problema ng mga taong ito?  Hindi ba sila nagsasawa na titigan ako?  Pangatlong araw ko na dito ah.  Bakit kailangan ninyong maging harsh sa akin, Mga Tao? Nakakainis na kayo ha. Sa wakas ay nakarating na ako sa aking locker, at may naririnig ako mula sa ilan

* Point of View ni Pryce * --- Kinakabahan akong naghihintay dito sa opisina ng punong-guro, at pagkatapos, bumukas ang pinto. Heto na siya.At lumantad ang pinakamagandang babae sa aking panaginip. “Umm, magandang hapon po sa inyong lahat.  May tumawag sa akin para pumunta dito?"  Bati ni Blair habang hawak ang isang strap ng kanyang itim na backpack. “Buti naman at naparito ka na, Ms. Kendall.  Pumasok ka at umupo."  Sabi ni Ron sa kanya, at pumasok na siya. “Ay, salamat, Sir.  At pakiusap, tawagin niyo na lang po akong Blair, Sir.  I don't want to sound like our science teacher,” Blair stated and smiled whil