* Point of View ni Pryce *
---
Kinakabahan akong naghihintay dito sa opisina ng punong-guro, at pagkatapos, bumukas ang pinto. Heto na siya.
At lumantad ang pinakamagandang babae sa aking panaginip.
“Umm, magandang hapon po sa inyong lahat. May tumawag sa akin para pumunta dito?" Bati ni Blair habang hawak ang isang strap ng kanyang itim na backpack.
“Buti naman at naparito ka na, Ms. Kendall. Pumasok ka at umupo." Sabi ni Ron sa kanya, at pumasok na siya.
“Ay, salamat, Sir. At pakiusap, tawagin niyo na lang po akong Blair, Sir. I don't want to sound like our science teacher,” Blair stated and smiled whil
* Point of View ni Blair *---“Magandang hapon sa inyong lahat! Pakipasa ang inyong takdang-aralin sa harap."We had our chemistry class with Marge, and luckily, hindi late ang seatmate ko. Panonoorin at pakikinggan ko talaga siyang kumanta kung nagkataon na late siya ulit.Habang nakatuon ang atensyon ko sa klase, hindi ko maiwasang isipin ang nangyari doon sa opisina kanina. At ngayon, napansin ko lang na hindi man lang siya makatingin sa akin.Hindi ko mapigilang mapangiti hanggang sa tinawag ni Marge ang pangalan ko, at nabaling sa harap ang atensyon ko.“Blair, pansinin mo naman ang talakayan dito, o hahayaan kitang
* Point of View ni Blair *---“Hi, Blair! Uuwi ka na ba?" Tanong sa akin ng boses ng isang babae. At sa pagtingin ko sa kaliwa ko, nakita ko ang isang magandang nilalang na nakaponytail ang kanyang blonde na buhok. Pero pamilyar ang mukha niya. Saan ko nga ba siya nakita?Ay, tama, naalala ko na! Ito ang babaeng hinalikan ni Leanne sa CR kaninang umaga. Jowa ito ng team captain ng cheerleaders. Ang ganda niya pala. Pero mas maganda parin si... Alam niyo na.“Umm, yep,” maikling sagot ko, tapos may inabot siya sa akin na parang papel, o di kaya ay letter o kung ano-ano lang. Ito ay isang sobre at scented.Then I looked at her in confusion, and she just smiled wh
* Point of View ni Blair *---"Blair, pwede ba na huwag mong sabihin kahit kanino ang tungkol sa nakita mo kaninang umaga sa may CR? Kasi hindi pa kami handang ipaalam sa lahat ang relasyon namin. Leanne and I have been together for a year now, and in everybody's eyes, we are enemies. Pero ang totoo, mahal namin ang isa't isa. At umaasa kami na maiintindihan mo. Sabihin mo lang sa amin kung may kailangan ka. -From Andrea." Binasa ko yung letter na binigay sakin ni Andrea kanina. And damn, I’m stunned.Okay, so... magkasintahan talaga sila. Ito ay medyo komplikado na maunawaan. Mahirap ang kanilang sitwasyon, ngunit hangga't sila ay nagmamahalan, ang lahat ay magiging posible. Naiintindihan ko sila.Kasalukuyan a
* Point of View ni Pryce *---Tamad akong bumangon sa aking kama, kinuha ang aking telepono, at nagsuot ng manipis na T-shirt at maikling shorts.Kailangan ko ng isang basong tubig. Kaya pumunta ako sa aking maliit na refrigerator sa may gilid. Oo, may refrigerator ako sa loob ng kwarto ko. Mayroon pa nga akong maliit na kusina dito at may sala pa. Mayroon akong isang maliit na bahay sa loob ng aking malaking bahay. Ano ang masasabi ko? Tinatamad akong gumala sa mansyon na ito. Bakit nga ba ako nagpatayo ng malaking mansion gayong maliit na espasyo lang ang kailangan ko para manirahan? Sabihin na lang natin na maaari itong maging investment.Habang umiinom ako ng baso ng tubig, binuksan ko ang phone ko, at doon, dalaw
* Point of View ni Pryce *---Hindi ako makapaniwala!Paano siya naging malapit sa tunay na queenb*tch ng academy ko na si Andrea Montgomery? Sabay pa silang kumain nitong lunch break, huh? I so damn hate them. Ugh!Sh*t, I swear pinaglalaruan talaga ng abnoy na ‘yon ang emosyon ko.Wala ako sa mood ngayong araw na makipag-usap sa kanya. At ngayon, nandito siya sa parking lot at nakatayo sa harap ng kotse ko.So, I told her to move along kasi nakaharang siya sa daan. Like, hello? Ano, babanggain ko siya? Ayoko naman ‘no.Tinitigan niya ako saglit, siguro sa gulat na baki
* Point of View ni Blair * --- Nagising ako dahil sa nakakasilaw na liwanag kaya napapikit ulit ako. Fudge! Kailan ko ba binuksan ang aking bintana? Muli kong iminulat ang mga mata ko para tingnan ang paligid at napansin kong wala ako sa kwarto ko. Pero parang pamilyar ang kwarto na ito. Tapos lumingon ako sa left side ko at... Sandali. Bakit may babaeng blonde ang buhok sa tabi ko? Oh, no, nasaan ako? Napatingin ako sa babaeng katabi ko, at napansin kong parang wala siyang suot na damit at kumot lang ang tanging nakatakip sa katawan habang nakaharap sa akin ang likod niya. Damn, that's one hella sexy back. Tumingin
* Point of View ni Pryce *---Nagmamadali kong tinahak ang daan papunta sa classroom dahil halos malelate na ako ngayon, at dahil iyon sa magandang panaginip ko kanina. Ito rin ang dahilan kung bakit ako nakangiti na parang tanga ngayon.Binabaliw talaga ako ng abnoy na yun. Sana ay makita ko siya ngayon at subukang makipag-usap sa kanya tungkol sa dinner namin mamayang gabi.Nandito na ako sa loob ng classroom namin, at binati ako ng ilan sa mga kaklase ko. And as usual, lahat sila nag behave. Ganun ba talaga ako na nakakatakot o ano?Inilapag ko ang notebook ko sa mesa at inilabas ang ballpen mula sa aking bag. Then napansin kong malapit ng magri-ring na ang bell dahil tatlong minut
* Point of View ni Blair *---Thank goodness at nakatakas ako sa lugar na iyon.Whew! Muntik na akong ma-double dead ah. Pero hindi, hinding-hindi niya ako papatayin. Alam ko iyan. Hindi pa. Though she really looks so funny with her expression, she's like... pffft… no, I don't want to laugh again. Awat na.Kasalukuyan akong nandito sa rooftop just to kill time matapos tumakbo palabas ng classroom na may nagngangalit na Pryce. Maaari ko ring i-skip na lang ang aking mga klase sa umaga. Aattend na lang ako ng afternoon classes ko mamaya at baka mag-fade na ng kaunti ang pagkasuklam niya sa akin.Iniisip ko lang yung dinner date namin mamaya. Anong damit kaya ang dapat