Semua Bab When Heart Forgets ( TagLish ): Bab 1 - Bab 7

7 Bab

Kabanata 1: Congratulations!

"Miss Gabrini?"Isang kalabit mula sa katabi kong si Lari ang siyang gumising sa aking diwa. Taka akong bumaling sa kanya."Kanina ka pa tinatawag ni Prof. lutang ka na naman." Bulong nito.Doon ko lamang napagtanto na nasa paaralan pa nga pala kami at kasalukuyang nagkaklase."Miss Gabrini, are you okay?" malumanay na tanong ni Prof. Degracia sa harapan."Yes Prof. I'm sorry, ano nga po ulit 'yong tanong n'yo?" tugon ko sa nahihiyang boses dahil pinagtitinginan na pala ako ng mga kaklase ko."What DNA stands for? And give at least five importance." Tumayo ako at sumagot sa tanong niya. Nasagot ko naman ng tama. Mabuti na lang at nag-advance reading na ako kagabi pa."Bakit ba tulala ka na naman sa klase kanina ha, Alex?" ani Lari sa nagtatakang boses habang kumakain ng sandwich na binili namin.Kasalukuyan kaming nakaupo sa may damuhan sa gilid ng soccer field. Bago ko sagutin ang tanong niya, uminon muna ako ng tubig.
last updateTerakhir Diperbarui : 2021-07-19
Baca selengkapnya

Kabanata 2: Pakiusap...

Tulala ako sa kawalan habang nasa tabi ng boyfriend kong si Trevor, na ngayon ay mahimbing nang natutulog.Malungkot ko siyang tinitigan. Dahan-dahan kong hinaplos ang pisngi niya, mapait akong ngumiti.Bakas sa mukha ni Trevor ang lungkot at pagod kahit pa mahimbing na siyang natutulog, tila bang sa himbing ng tulog ay parang ngayon lamang siya nakapagpahinga ulit nang maayos.Halos dalawang linggo na ang nakakalipas magmula nang lumabas ang resulta ng bar exam, halos dalawang linggo na rin akong abala sa intern ngayon.Ngayong araw ang isa sa mga pinakamasakit na pangyayari sa buhay ni Trevor.Sa halos isang buwan na pabalik-balik sa ospital at pagpapagamot ay tuluyan nang bumigay ang puso ni Tito Terrence, Daddy ni Trevor.Alam ko kung gaano kamahal ni Trevor ang mga magulang niya, lalo na ang Daddy niya, kaya labis din talaga akong nasasaktan para sa kanya.I know exactly what it feels like when losing your father. I've been in th
last updateTerakhir Diperbarui : 2021-07-19
Baca selengkapnya

Kabanata 3: Break up

"T-Tita… ano po ang ibig niyong sabihin?" mahinang sambit ko..Bahagya akong umatras nang kaonti mula sa kanya, alam ko ang ibig niyang sabihin. Malinaw sa akin ang gusto niyang gawin ko, pero ayaw itong tanggapin ng sistema ko.Hindi ko yata kayang pakawalan si Trevor… Sa halos limang taon na palagi kaming magkasama, nakadepende na ang buhay ko sa kanya. Hindi ko kayang isipin na mabuhay nang wala siya.Kaya kong tiisin ang mga panahong hindi kami magkasama, lubos ko 'yong nauunawaan. Ang mahalaga, kahit na sobrang abala kami sa pag-aaral ay nananatili ang matatag naming komunikasyon sa isa't-isa.Iniyak ko lahat ng sama ng loob ko sa loob ng kuwarto pagka-alis ni Tita Andrea sa bahay.Hindi ko lubos maintindihan kung bakit niya hinihiling na hiwalayan ko si Trevor, hindi ko naman ikinukulong si Trevor sa buhay ko. Kaya 'kong umintindi sa abot ng makakaya ko. I can compromise.Kung kinakailangan naming mag long distance re
last updateTerakhir Diperbarui : 2021-07-19
Baca selengkapnya

Kabanata 4: Accident

"Oh, shit!" Halos mabuwal si Lari sa kanyang kinauupuan sa labis na gulat nang bigla akong tumayo.Maging ako ay nagulat din nang makita ko si Trevor na papasok sa cafeteria kung saan kami pansamantalang nagpapahinga ni Lari.Ang bilis at lakas ng kabog ng puso ko. Suot ni Trevor ang hindi ko maipaliwanag na emosyon."Lari, mauuna na pala ako." Agad kong kinuha ang bag ko mula sa mesa. Hindi ko na hinintay pang sumagot ito. Nagsimula na akong maglakad palabas. Sa kabilang pinto ako dumaan.My heart keeps on pounding so loudly that I could almost hear it."Oy, Alex! Hindi mo pa oras ah?" tanong pa nito na hindi ko na pinansin at nagpatuloy na lang sa paglalakad.Hindi pa niya nakikita si Trevor dahil nakatalikod siya rito."Trevor, nandito ka pala. Alex, nandito si Trevor oh!" malakas na sambit ni Lari na may halong pang-aasar pa.'Shit… 'yon na nga Lari, e!'Mas binilisan ko pa ang paglalakad. Eksaktong pagkalabas
last updateTerakhir Diperbarui : 2021-11-01
Baca selengkapnya

Kabanata 5: Lost

Natigilan ako sa ginawang pag sampal sa'kin ni tita. Minuto na ang lumipas ngunit nanatili sa pisngi ko ang pakiramdam, parang nakalapat pa rin sa pisngi ko ang mainit niyang palad. Sa sobrang lakas no'n, sigurado akong namumula na ito ngayon.Masakit, oo. Pero doble ang sakit sa puso ko dahil ramdam ko ang galit niya.Para akong nalagutan ng hininga. Nakatitig lang ako kay tita Andrea. Masama pa rin ang tingin sa akin, bakas sa mukha ang pagkamuhi sa'kin. Ngunit sa kanyang mga mata ay kita pa rin ang pag-aalala, siguro ay para kay Trevor.Gamit ang nanginginig na kamay ay sinubukan ko siyang hawakan. "Tita…"Bumagsak ang mga luha ko nang tinabig niya ang kamay ko at umatras siya ng kaonti na para bang nandidiri, na para bang hindi kami nagturingang pamilya."Kasalanan mo 'to!" sigaw niya."Tita, sorry… hindi ko naman po-""Ang sinabi ko pakawalan mo muna ang anak ko, hindi ko sinabing ipagpalit mo siya!" bulyaw niya.
last updateTerakhir Diperbarui : 2021-11-03
Baca selengkapnya

Kabanata 6: Without

"Hmm…" daing ko nang maramdaman ko ang isang banayad at marahang halik sa aking labi na siyang tuluyang gumising sa akin.Hindi pa man ako nagmumulat ng mga mata ay kumurba na ang labi ko para sa isang malawak na ngiti. I slowly opened my eyes. My smile grew wider when my eyes met Trevor's handsome face."Good morning, babe," he said with his husky voice. Ang kanyang mga mata ay namumungay na nakatitig sa akin."Morning…" pagbati ko sa mahinang tinig na halos hindi ko rin narinig ang sarili ko.Trevor laughed huskily and then he pinch my  nose. I pouted.A ghost of a smile is hiding on his red lips as he stares at me intently. I pouted more because of that.He grinned. Pinatakan niya ako ng isang mabilis na halik sa labi bago siya tuluyang ngumiti."I love you, Alex, " aniya sa mababang boses. Ang kaninang masayang ngiti sa labi ay unti-unting naglaho at napalitan ng malungkot na ngiti. Kumunot ang noo ko.Ku
last updateTerakhir Diperbarui : 2021-11-06
Baca selengkapnya

Kabanata 7: Nakita

Umiyak lang ako ng umiyak pagkatapos kong balikan muli ang mga masasakit na ala-alang 'yon nang nakaraan.Hinayaan at dinamayan ako ni Lari hanggang sa hindi ko namalayang nakatulog na pala ako, marahil ay dala na rin nang pagod sa pag-iyak, pati na rin nang hindi magandang pakiramdam.Nang mga sumunuod na mga araw ay naging maayos naman na ang pakiramdam ko. May mga gabi pa rin na dumadalaw si Trevor sa panaginip ko, siguro ay dahil madalas ko na naman siyang iniisip. Hindi ko na lang ipinaalam kay Lari ang tungkol dito dahil alam kong ayaw din naman niyang pag-usapan pa namin ito.Lari:Sa'n ka na, Alex? Hindi pa tapos shift mo? Nandito na kami sa cafeteria. Bilisan mo at gutom na ang mga bulate ko sa tiyan.Napailing na lang ako pagkabasa ko sa text message ng aking kaibigan. Napakagat ako ng labi para pigilin ang tawa nang ma-imagine ko kung ano ang itsura niya habang tinitipa ang mensahe'ng 'yon para sa akin.Lari talaga...Agad
last updateTerakhir Diperbarui : 2021-11-29
Baca selengkapnya
DMCA.com Protection Status