Lahat ng Kabanata ng Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Kabanata 2121 - Kabanata 2130

Halos mawalan ng kontrol si Ryan.Naiiwas na lang niya ang mukha. "Pumasok ka sa kotse. Umuwi na tayo."Habang pauwi ay binuksan ni Freya ang kahon. May isang starry moon necklace sa loob, at ang maliliit na diamante ay nakaembed sa isang maliit na buwan. Nakakasilaw."Napakaganda," puri ni Freya, at nagliwanag ang kanyang mga mata. "Pero... Dapat mahal."“Hindi naman mahal. Ilang libong dolyar lang. Walang maraming diamante dito." Ayaw ni Ryan na mabigatan siya.Ang ilang libong dolyar ay talagang hindi mahal sa isang pamilyang tulad nila.Gayunpaman, bilang taong tumatanggap ng regalo, napahiya si Freya. "Binigyan mo ako ng napakagandang regalo, ngunit wala akong anumang bagay para sayo...""Hindi mo ba ako binigyan ng scarf noong nakaraan?" Walang pakialam na sabi ni Ryan sabay ngiti."Ang scarf na iyon ay higit sa isang daang dolyar lamang...""Kung nahihiya ka, wala akong pakialam na bigyan mo ako ng isa pang maliit na regalo." Tumigil si Ryan sa pagiging magalang. "Gayun

Umaga na noon, at mas maagang nagising si Freya kaysa dati. Narinig niyang nag uusap ang dalawang katulong na naglilinis."Totoo ba lahat ng sinabi mo?"“Hindi ako sigurado, pero baka may posibilidad. Hindi ko pa nakita si Young Master na nakikipag date sa kahit na sinong babae."“...”“Ano ang pinag uusapan ninyong dalawa?” Biglang nagsalita si Freya na ikinagulat ng dalawang kasambahay at nahulog ang kanilang mga walis sa lupa.“Hindi… Wala.” Namutla ang mga mukha ng mga kasambahay.Tiningnan ni Freya ang kanilang kinakabahan na mga ekspresyon at tumingin ng masama. "Sabihin sa akin ang katotohanan. Narinig kong pinag uusapan niyong dalawa ang young master gamit ang dalawang tenga ko. Si Ryan ba?""Miss Lynch, mangyaring huwag mong intindihin." Takot na takot ang mga katulong kaya nanginginig ang kanilang mga katawan. "Hindi namin sinasadya ang tungkol dito. Natakalang kami dahil nakita namin ang balita at nagpalitan ng ilang salita tungkol dito. Hindi na tayo maglalakas loob

“Hi. Maaari ko bang malaman kung kaibigan ka ng may ari ng telepono? Marami siyang nainom sa bar. Ako ang server dito.""Ako ay." Agad namang tumayo si Freya. "Saang bar yan? Darating ako kaagad."Matapos sabihin sa kanya ng server ang address, ipinaalam niya ito sa sitter, kinuha ang susi ng kotse, at nagmamadaling pumunta sa bar.Walang masyadong sasakyan ang nasa kalsada sa kalaliman ng gabi.Dahil dito, nakarating siya doon sa halos kalahating oras na biyahe.Nakahiga si Ryan sa isang sopa sa sulok ng madilim na bar. Ang isang kamay niya ay nakapatong sa kanyang mga mata habang ang isa naman ay may hawak na bote ng alak na mukhang lasing. Wala siyang ginalaw na muscle.Lumapit siya at sinipat ang mga walang laman na bote ng alak sa mesa. Tapos, marahas niyang tinulak si Ryan.Ginalaw niya ang kanyang mga braso. Sa kanyang lasing na mga mata, tumingin siya sa kanya ng may pagkalito at pagkalungkot. Kitang kita pa rin sa kanyang noo ang peklat na natamaan.Ang paningin sa kan

"Hindi na kailangan."Walang choice si Freya kundi ibaba ang test tube at tanggalin ang kanyang gloves. Kinuha niya ang phone niya at pumunta sa open-air garden. "Anong problema?""Balita ko lasing ako kagabi, at ikaw ang nagpauwi sa akin." Ang malinaw at kaaya ayang boses ni Ryan.Nakahinga ng maluwag si Freya. Tila hindi niya maalala ang nangyari kagabi. Gayunpaman, siya ay medyo nabigo at bigo. Nahirapan siyang makatulog dahil sa mapusok na halik na iyon kagabi. Gayunpaman, tuluyan na niyang nakalimutan ang tungkol dito. Siya ang nagsabing malambot ang labi niya.Sa kabila noon, madali niya itong nakakalimutan. Sure enough, isa siyang bakla."Oo."Bumulong siya, "Wala ka bang naaalala?""Masyado akong uminom kahapon." Matapos huminto sandali, idinagdag ni Ryan, "Wala akong ginawa sa iyo, tama?""Ano?" Nagkaroon siya ng brain cramp saglit.“Hindi ako sigurado kung lasing ako at magulo ang ulo o panaginip lang, pero parang… hinalikan kita…”“Hahaha. Paano iyon?" Uminit ang u

Tumayo si Freya ng hindi umiiwas kay Ryan. Kung tutuusin, ganyan ang mga may sakit. Madali silang magagalit at likas na gustong umasa sa isang tao."Sa tingin ko medyo mainit ka." Hindi rin sigurado si Ryan. Gayunpaman, ng tingnan niya kung gaano ito matamlay, lumambot ang kanyang puso na parang espongha."Hayaan mong dalhin kita sa ospital."Inilayo nito ang bag sa balikat nito at ipinulupot ang braso rito na tila magalang na nakahawak sa kanya.Hindi napansin ni Freya na mas matangkad siya sa kanya. Kapag nasa tabi niya siya sa mga oras na ganito, wala na siyang dapat pang alalahanin.Dahil doon, dinala siya ni Ryan sa malapit na ospital.Gabi na kaya hindi matao ang emergency room. Pagkapasok na pagkapasok ni Freya ay umupo siya sa upuan sa corridor habang inaayos ni Ryan ang kanyang medical record at binayaran ang mga bayarin. Pagkatapos, dinala siya nito sa doktor at nagpa check up ng regular na dugo.Tinanggal niya ang kanyang coat at itinaas ang kanyang manggas para sa pa