Magaling. Napaisip si Catherine na isa ito sa mga lalaking nakilala ni Freya sa isang blind date.Gayunpaman, ang mga lalaking iyon ay kakilakilabot. Sa nakikita kung gaano kahusay si Ryan sa pagsasamantala, paano magiging interesado si Freya sa ibang mga lalaki?Bagama't may mga balita kahapon tungkol sa paglabas ni Ryan sa aparador, hindi ito pinaniwalaan ni Catherine.Kung iisipin, kapag nalaman ng pamilya Snow na interesado si Ryan sa mga lalaki, mag panic sila at mas gugustuhin nilang pakasalan si Freya kaysa hayaan siyang makasama ang isang lalaking walang anak.Tsk. Oo naman, may lihim na motibo si Ryan.Kalimutan mo na. Kung tama siya, nangangahulugan ito na hindi tututol si Ryan na mawala ang kanyang reputasyon alang-alang kay Freya. Iyon ay isang indikasyon ng tunay na pag ibig.Kung ganoon, hindi niya hihiwalayan sina Ryan at Freya.“Inumin mo ang sabaw ng manok. Hindi ka ba nagreklamo tungkol sa iyong lalamunan? Ang sabaw ay baka mapawi ng kaunti ang iyong lalamunan.
Tumayo si Freya ng hindi umiiwas kay Ryan. Kung tutuusin, ganyan ang mga may sakit. Madali silang magagalit at likas na gustong umasa sa isang tao."Sa tingin ko medyo mainit ka." Hindi rin sigurado si Ryan. Gayunpaman, ng tingnan niya kung gaano ito matamlay, lumambot ang kanyang puso na parang espongha."Hayaan mong dalhin kita sa ospital."Inilayo nito ang bag sa balikat nito at ipinulupot ang braso rito na tila magalang na nakahawak sa kanya.Hindi napansin ni Freya na mas matangkad siya sa kanya. Kapag nasa tabi niya siya sa mga oras na ganito, wala na siyang dapat pang alalahanin.Dahil doon, dinala siya ni Ryan sa malapit na ospital.Gabi na kaya hindi matao ang emergency room. Pagkapasok na pagkapasok ni Freya ay umupo siya sa upuan sa corridor habang inaayos ni Ryan ang kanyang medical record at binayaran ang mga bayarin. Pagkatapos, dinala siya nito sa doktor at nagpa check up ng regular na dugo.Tinanggal niya ang kanyang coat at itinaas ang kanyang manggas para sa pa
Namula ang mukha ni Freya, at mabilis niyang binitawan ang kamay ni Ryan. Pagkatapos, palihim siyang nasulyapan.Parang hindi niya namalayan ang tingin niya, hinawakan niya ang kamay niya at tinungo ang elevator.Ang kusang pagpapalagayang loob ay nagpakawala sa kanyang mga daliri mula sa kanyang kamay nang awkwardly.“Anong mali?” Lumingon si Ryan at nagtanong habang hinihigpitan ang hawak sa kamay niya."Hindi. Kami…” awkward na itinaas ni Freya ang kanyang braso sa pagtatangkang paalalahanan siya.“Diba sabi mo nahihilo ka? Natatakot akong mahulog ka." Prangka si Ryan, at natural ang ekspresyon niya. Iyon ang nagbigay ng impresyon kay Freya na siya ay may labis na pag iisip ng mga bagay.Magkaholding hands lang sila. Kanina lang, natulog pa siya habang nakayakap sa kanya.Gayunpaman…Hindi pa siya naging masyadong matalik sa kanyang biyolohikal na kapatid na si Forrest.Sa kasamaang palad, siya ay groggy. Habang iniisip niya iyon ay lalong bumibigat ang kanyang ulo.Pagdat
Nag walk out si Ryan at nakatalikod si Freya.Normal na makakita ng lalaking may bitbit na babae sa isang lugar na parang ospital.Nakadapa si Freya. Nang dumaan ang malamig na hangin sa kanya ay nagtaka lang siya kung kailan siya sinimulan ni Ryan.Masyado ba siyang madrama? Kailanman ay hindi siya nadala ng sinuman, kahit na dati ay nanghihina siya dahil sa lagnat.Gayunpaman, ang paghiga sa isang malawak na likod ay nagpapahinga sa kanya. Mukhang nakahanap na siya ng maaasahan at ayaw niyang bumaba.Marahil kahit gaano katanda ang isa, lagi nilang hilingin na may maasahan kapag sila ay may sakit.Pagkababa ni Ryan sa sasakyan ay bumulong siya, “Pagod ka na ba? Medyo mabigat ba ako?"“Mabigat? Hindi ganoon ang pakiramdam."Yumuko si Ryan para ikabit ang seat belt para sa kanya.Naka closeup si Freya sa kanyang gwapong mukha at maganda at mahahabang kilay. Biglang lumambot ang puso niya. Sa isang punto, siya ay nagkaroon ng pagnanais na iunat ang kanyang mga kamay at ibalot i
Pumasok si Ryan at nakita niya ang babae sa kwarto na basa ang buhok. Nakasuot siya ng purong puting pajama shirt sa itaas ng kanyang balakang, at sa ibaba ay mapusyaw na dilaw na panty, na may dalawang patas at tuwid na mga binti na nakalabas.Higit pa rito, hindi naka button ang mga unang butones ng kanyang pajama shirt, na nagpapakita ng kalahati ng kanyang itaas na katawan.Muntik ng mabitawan ni Ryan ang lugaw. Ang mga apoy ng pagsinta ay nagsimulang umanib sa kanyang katawan, at nagsimula siyang huminga ng mabilis sa kabila ng kanyang sarili.“Ah…”Nagtama ang mga mata niya kay Freya. Nang matauhan si Freya, napasigaw siya sa sobrang takot at nalungkot sa ilalim ng kumot. Pagkatapos noon, namula ang mukha niya, at nabaliw siya. "Ryan Snow, bakit nandito ka pa?"“Saan pa kaya ako? Nasa ibaba ako."Pinigilan ni Ryan ang kanyang discomfort at huminga ng malalim. Pagkatapos ay inilagay niya ang mangkok sa tabi ng kanyang kama bago sinilip ang babae sa ilalim ng kumot.Muling s
Pumasok si Ryan at nakita niya ang babae sa kwarto na basa ang buhok. Nakasuot siya ng purong puting pajama shirt sa itaas ng kanyang balakang, at sa ibaba ay mapusyaw na dilaw na panty, na may dalawang patas at tuwid na mga binti na nakalabas.Higit pa rito, hindi naka button ang mga unang butones ng kanyang pajama shirt, na nagpapakita ng bahagi ng kanyang itaas na katawan.Muntik ng mabitaw ni Ryan ang lugaw. Ang mga apoy ng pagsinta ay nagsimulang umanib sa kanyang katawan, at nagsimula siyang huminga ng mabilis sa kabila ng kanyang sarili.“Ah…”Nagtama ang mga mata niya kay Freya. Nang matauhan si Freya, napasigaw siya sa sobrang takot at nalungkot sa ilalim ng kumot. Pagkatapos noon, namula ang mukha niya, at nabaliw siya. "Ryan Snow, bakit nandito ka pa?"“Saan pa kaya ako? Nasa ibaba ako."Pinigilan ni Ryan ang kanyang discomfort at huminga ng malalim. Pagkatapos ay inilagay niya ang mangkok sa tabi ng kanyang kama habang sinilip ang babae sa ilalim ng kumot.Muling sum
Matapos sumuka si Freya, nagsimula siyang manginig sa buong katawan at pawis na pawis. Para siyang nakadapa.Ipinikit niya ang kanyang mga mata at narinig niya ang abalang yabag sa silid. Maya maya ay bumaba na si Ryan at maya maya ay umakyat ulit. Ipinulupot niya ang braso nito sa kanya at pinainom ng antipyretic.Kahit papaano, sa huli ay nakatulog siya.Sa oras na siya ay nagising, ang langit ay maliwanag, at ang heater sa bahay ay nakabukas.Dahan dahan siyang umupo, nakaramdam ng pagod. Gayunpaman, mas nakakarelaks at komportable siya kaysa dati.Si Ryan ay natutulog sa chaise lounge sa tabi niya. May manipis na kumot na nakatakip sa kanya sa itaas ng kanyang baywang. Naka green pajama shirt siya na parang pamilyar kay Freya. Maya maya lang ay naalala niyang suot ito ni Rodney.Ang sikat ng araw ay bumuhos sa manipis na bintana at tumama sa kanyang pagod at natutulog na mukha. Mahimbing ang tulog niya. Ang pino at magulo niyang buhok ay bumagsak sa kanyang mga kilay, na lalo
Namula si Freya. Sumigaw siya, "Hindi mo ba alam kung paano gamitin ang iyong mga kamay upang suriin ang temperatura?"“Puno ang mga kamay ko. Kahit na libre ang mga kamay ko, hindi sila malinis." Ngumiti si Ryan at nagkibit balikat. “Anong mali?”"... Wala."Gulat na pinandilatan ni Freya si Ryan.“Ano bang nagawa kong mali?” Inosente ang ekspresyon ni Ryan.“... Sa susunod, pwede bang huwag mong tingnan ang temperatura ko... sa ganoong paraan?” Nauutal na sabi ni Freya pagkatapos ng ilang sandali sa dilemma. “... Iyan... kadalasang ginagawa... sa pagitan lang ng mga mag asawa... Masyadong intimate.""Sinasabi mo na sinuri na ni Rodney ang temperatura mo noon?" Tumaas ang kilay ni Ryan."Hindi…""Ginawa din ba sayo ng dati mong kasintahan?"“... Hindi din niya ginawa.” Biglang nanlumo si Freya pagkatapos sumagot."Paano mo masasabi na ito ay maaari lamang gawin sa pagitan ng mga mag asawa, kung gayon? Ni hindi mo ginawa ito sa iyong dating asawa at dating kasintahan." Tumawa
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging