Matapos sumuka si Freya, nagsimula siyang manginig sa buong katawan at pawis na pawis. Para siyang nakadapa.Ipinikit niya ang kanyang mga mata at narinig niya ang abalang yabag sa silid. Maya maya ay bumaba na si Ryan at maya maya ay umakyat ulit. Ipinulupot niya ang braso nito sa kanya at pinainom ng antipyretic.Kahit papaano, sa huli ay nakatulog siya.Sa oras na siya ay nagising, ang langit ay maliwanag, at ang heater sa bahay ay nakabukas.Dahan dahan siyang umupo, nakaramdam ng pagod. Gayunpaman, mas nakakarelaks at komportable siya kaysa dati.Si Ryan ay natutulog sa chaise lounge sa tabi niya. May manipis na kumot na nakatakip sa kanya sa itaas ng kanyang baywang. Naka green pajama shirt siya na parang pamilyar kay Freya. Maya maya lang ay naalala niyang suot ito ni Rodney.Ang sikat ng araw ay bumuhos sa manipis na bintana at tumama sa kanyang pagod at natutulog na mukha. Mahimbing ang tulog niya. Ang pino at magulo niyang buhok ay bumagsak sa kanyang mga kilay, na lalo
Namula si Freya. Sumigaw siya, "Hindi mo ba alam kung paano gamitin ang iyong mga kamay upang suriin ang temperatura?"“Puno ang mga kamay ko. Kahit na libre ang mga kamay ko, hindi sila malinis." Ngumiti si Ryan at nagkibit balikat. “Anong mali?”"... Wala."Gulat na pinandilatan ni Freya si Ryan.“Ano bang nagawa kong mali?” Inosente ang ekspresyon ni Ryan.“... Sa susunod, pwede bang huwag mong tingnan ang temperatura ko... sa ganoong paraan?” Nauutal na sabi ni Freya pagkatapos ng ilang sandali sa dilemma. “... Iyan... kadalasang ginagawa... sa pagitan lang ng mga mag asawa... Masyadong intimate.""Sinasabi mo na sinuri na ni Rodney ang temperatura mo noon?" Tumaas ang kilay ni Ryan."Hindi…""Ginawa din ba sayo ng dati mong kasintahan?"“... Hindi din niya ginawa.” Biglang nanlumo si Freya pagkatapos sumagot."Paano mo masasabi na ito ay maaari lamang gawin sa pagitan ng mga mag asawa, kung gayon? Ni hindi mo ginawa ito sa iyong dating asawa at dating kasintahan." Tumawa
Nanginginig ang anit ni Freya. “I… hindi ko alam. Pero gusto mo ba talagang makasama ang isang lalaki? Diba sabi mo nanaginip kang makahalik ng isang tao at babae ang taong iyon? Naramdaman mo pa na hindi ito masama. Parang... hindi mo gaanong ayaw sa mga babae. Bakit hindi mo subukan ito ng higit pa? Kung hindi ito gagana sa huli, sa palagay ko susuportahan pa rin kita. Gayunpaman, kung minsan, hindi lamang natin maaaring unahin ang ating mga damdamin. Kailangan din nating isipin ang ating mga magulang."Pagkautal, gusto niyang kagatin ang dila.Gosh, bakit niya nabanggit ulit ang halik na iyon?Natatakot ba siya na hindi niya ito maalala?Habang siya ay lubos na bigo, isang mahinang ngiti ang sumilay sa mga mata ni Ryan. “Iyon ay isang pakiramdam lamang sa aking mga panaginip. Hindi ko alam kung magiging maganda ba ito sa totoong buhay.""Siguro maaari kang maghanap ng isang tao upang subukan ito," sabi ni Freya nang hindi nag iisip."SINO?" Seryosong tanong ni Ryan.Natigilan
Nakangiting binuksan ni Ryan ang pinto. Bago siya umalis ay inikot niya ang ulo niya at pinaalalahanan si Freya. "Hihintayin kitang gumaling sa trangkaso."Pagkatapos niyang magsalita, sinara ang pinto.Ginulo ni Freya ang buhok dahil sa kalituhan.Pumayag lang ba siyang halikan si Ryan?Paano naging ganoon ang mga bagay?Nabaliw ba siya?Gayunpaman, kailangan ba niyang kabahan?Isang halik lang sana. Isa na siyang hiwalay na babae. Anong mahihirap na bagay ang hindi pa niya nararanasan? Bakit siya naging ganito sa isang halik?Halikan lang siya ni Ryan.Bakit siya matatakot doon?Maaaring ganoon ang iniisip ni Freya, ngunit hindi matahimik ang kanyang isip.Para pigilan ang sarili sa pag iisip ng kalokohan, binuksan niya ang telebisyon sa sala. Ng gusto niyang manood ng bagong palabas sa TV, tumunog ang kanyang phone. Si Rodney ang tumatawag.Ayaw man lang kunin ni Freya ang tawag, ngunit napakuyom pa rin ang panga niya at kinuha iyon ng maisip niya si Dani. "Binibigyan ki
Sa opisyal na tirahan.Nang buhatin ni Rodney si Dani mula sa mga kamay ng sitter, nagsimulang umiyak ang sanggol hindi nagtagal.Naiinis siya. Pagdating niya sa umaga, umiyak kaagad si Dani pagkabuhat niya. Paulit ulit niyang sinasabi sa kanya na siya ang kanyang ama, ngunit hindi niya ito naiintindihan.Para kay Dani, naging hindi pamilyar ang pabango ni Rodney. Hindi niya gusto ang mga estranghero na nagdadala sa kanya. Pagkatapos ay pinaglalaruan siya ni Rodney pagkatapos niyang magising mula sa kanyang pagtulog sa gabi. Nakalapit sila ng kaunti, ngunit ayaw pa rin ni Dani na buhatin siya nito.“Dani, ako si Dad. Hindi mo ba ako nakikilala?" Nadurog ang puso ni Rodney. “Noong ipinanganak ka pa lang, gusto mo na akong karga karga. Ako ang nagpapatulog sayo tuwing gabi.”Walang pakialam si Dani. Patuloy siya sa ngumuso at pag iyak. Ang lumuluha niyang mga mata ay napatingin sa nakaupo sa gilid.Napabuntong hininga ang nakaupo habang nanonood.Sumakit ang puso ni Heidi sa pakik
Ng nasa yakap ni Ryan si Dani ay agad itong tumigil sa pag iyak. She even pouted na parang ang dami niyang pinagdaanan ngayon lang."Baby Dani, tumigil ka na sa pag iyak, okay?" Marahang pinunasan ni Ryan ang mga luha sa kanyang mukha. “Makikipaglaro si tito mamaya, okay?”Patuloy siyang gumawa ng mga nakakatawang mukha, at si Dani ay mabilis na humagalpak sa tawa.Nalulunod sa selos si Rodney habang nanonood. Lubos niyang hinamak si Ryan. Dahil kay Ryan kaya pumayag ang mga miyembro ng pamilya Snow sa hiwalayan nila ni Freya. Nakatingin si Ryan kay Freya, at inagaw pa niya ang atensyon ng kanyang anak.Ang mga bagay na ito ay dapat na kay Rodney.Nagkaroon siya ng kagustuhan na basagin ang lahat ng nasa paligid niya.Gayunpaman, alam niyang ito ang opisyal na tirahan. Si Ryan ay anak ni Nathan. Ito ay hindi isang lugar kung saan siya ay maaaring gumawa ng isang kaguluhan.Naikuyom ni Rodney ang kanyang mga kamao at pinigilan ang sarili.Sa sandaling iyon, tumunog ang kanyang p
“Mm.” Hindi pinatuloy ni Nathan si Rodney.Hindi rin umimik si Freya. Ibinaba niya ang kanyang ulo at pumunta sa gilid ni Ryan, sinusuyo ang kanyang anak sa kanya.Ang eksenang iyon ay hindi kapani paniwalang hindi nasisiyahan kay Rodney. Hindi niya napigilang magsalita, “Freya, narinig kitang umuubo noong kausap kita sa phone sa maghapon. Layuan mo si Dani. Huwag mo siyang mahawaan."Pagkatapos niyang magsalita ay mabilis siyang umalis.Galit na galit si Freya.Nababaliw na siguro si Rodney. Hindi ba niya nakitang nakasuot ito ng maskara at hindi man lang ito umimik sa kanyang anak?"Huwag mo siyang pansinin." Hindi rin kinaya ni Heidi. "Anong karapatan niyang sabihin sayo? Alam kong si Sarah ang tumawag sa kanya kanina lang. Dito na daw siya magdi dinner pero umalis na siya kaagad pagkatapos tawag lang ng babaeng iyon. May pananagutan ba siya kay Dani?”"Ang aking ina ay may matalas na mata." Ngumisi si Ryan. “Pero sa tingin ko, hindi rin maganda ang takbo ng mga araw niya. Hi
Sabi ni Heidi, “Kahit hindi magpakasal si Ryan, maganda rin na makipag date siya. Hindi bababa sa ilang mga alingawngaw ay maaaring circulated. Sabi ng tatay niya, dapat ay ipapakasal na namin si Ryan sa susunod na taon. Ang kasal lang ang makakapigil sa mga tsismis sa labas. Kung hindi niya susundin ang mga kaayusan at gagawin ang mga bagay sa kanyang sariling paraan, sa susunod na taon... Mapapaatras lang namin si Ryan sa kanyang kasalukuyang posisyon."Sandaling natigilan si Freya. She asked probingly, "Ano ang sinabi ni Ryan?"“Pinagalitan siya ng papa niya kahapon. Sabi niya pag iisipan niya ng seryoso." Tinapik ni Heidi ang likod ng kamay ni Freya at bumuntong hininga. "Pero hindi pa rin ako mapakali."“Godmother, papayuhan ko si Ryan. Sana magkaroon din siya ng magandang kinabukasan."Alam ni Freya na iba ang blind date ni Ryan sa huli. Siguradong seryoso si Nathan.Kung ikakasal si Ryan sa susunod na taon, hindi na niya ito makakasama kapag nilalamig siya in the future, di
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging