Lahat ng Kabanata ng Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Kabanata 2131 - Kabanata 2140

Namula ang mukha ni Freya, at mabilis niyang binitawan ang kamay ni Ryan. Pagkatapos, palihim siyang nasulyapan.Parang hindi niya namalayan ang tingin niya, hinawakan niya ang kamay niya at tinungo ang elevator.Ang kusang pagpapalagayang loob ay nagpakawala sa kanyang mga daliri mula sa kanyang kamay nang awkwardly.“Anong mali?” Lumingon si Ryan at nagtanong habang hinihigpitan ang hawak sa kamay niya."Hindi. Kami…” awkward na itinaas ni Freya ang kanyang braso sa pagtatangkang paalalahanan siya.“Diba sabi mo nahihilo ka? Natatakot akong mahulog ka." Prangka si Ryan, at natural ang ekspresyon niya. Iyon ang nagbigay ng impresyon kay Freya na siya ay may labis na pag iisip ng mga bagay.Magkaholding hands lang sila. Kanina lang, natulog pa siya habang nakayakap sa kanya.Gayunpaman…Hindi pa siya naging masyadong matalik sa kanyang biyolohikal na kapatid na si Forrest.Sa kasamaang palad, siya ay groggy. Habang iniisip niya iyon ay lalong bumibigat ang kanyang ulo.Pagdat

Pumasok si Ryan at nakita niya ang babae sa kwarto na basa ang buhok. Nakasuot siya ng purong puting pajama shirt sa itaas ng kanyang balakang, at sa ibaba ay mapusyaw na dilaw na panty, na may dalawang patas at tuwid na mga binti na nakalabas.Higit pa rito, hindi naka button ang mga unang butones ng kanyang pajama shirt, na nagpapakita ng kalahati ng kanyang itaas na katawan.Muntik ng mabitawan ni Ryan ang lugaw. Ang mga apoy ng pagsinta ay nagsimulang umanib sa kanyang katawan, at nagsimula siyang huminga ng mabilis sa kabila ng kanyang sarili.“Ah…”Nagtama ang mga mata niya kay Freya. Nang matauhan si Freya, napasigaw siya sa sobrang takot at nalungkot sa ilalim ng kumot. Pagkatapos noon, namula ang mukha niya, at nabaliw siya. "Ryan Snow, bakit nandito ka pa?"“Saan pa kaya ako? Nasa ibaba ako."Pinigilan ni Ryan ang kanyang discomfort at huminga ng malalim. Pagkatapos ay inilagay niya ang mangkok sa tabi ng kanyang kama bago sinilip ang babae sa ilalim ng kumot.Muling s

Matapos sumuka si Freya, nagsimula siyang manginig sa buong katawan at pawis na pawis. Para siyang nakadapa.Ipinikit niya ang kanyang mga mata at narinig niya ang abalang yabag sa silid. Maya maya ay bumaba na si Ryan at maya maya ay umakyat ulit. Ipinulupot niya ang braso nito sa kanya at pinainom ng antipyretic.Kahit papaano, sa huli ay nakatulog siya.Sa oras na siya ay nagising, ang langit ay maliwanag, at ang heater sa bahay ay nakabukas.Dahan dahan siyang umupo, nakaramdam ng pagod. Gayunpaman, mas nakakarelaks at komportable siya kaysa dati.Si Ryan ay natutulog sa chaise lounge sa tabi niya. May manipis na kumot na nakatakip sa kanya sa itaas ng kanyang baywang. Naka green pajama shirt siya na parang pamilyar kay Freya. Maya maya lang ay naalala niyang suot ito ni Rodney.Ang sikat ng araw ay bumuhos sa manipis na bintana at tumama sa kanyang pagod at natutulog na mukha. Mahimbing ang tulog niya. Ang pino at magulo niyang buhok ay bumagsak sa kanyang mga kilay, na lalo

Nanginginig ang anit ni Freya. “I… hindi ko alam. Pero gusto mo ba talagang makasama ang isang lalaki? Diba sabi mo nanaginip kang makahalik ng isang tao at babae ang taong iyon? Naramdaman mo pa na hindi ito masama. Parang... hindi mo gaanong ayaw sa mga babae. Bakit hindi mo subukan ito ng higit pa? Kung hindi ito gagana sa huli, sa palagay ko susuportahan pa rin kita. Gayunpaman, kung minsan, hindi lamang natin maaaring unahin ang ating mga damdamin. Kailangan din nating isipin ang ating mga magulang."Pagkautal, gusto niyang kagatin ang dila.Gosh, bakit niya nabanggit ulit ang halik na iyon?Natatakot ba siya na hindi niya ito maalala?Habang siya ay lubos na bigo, isang mahinang ngiti ang sumilay sa mga mata ni Ryan. “Iyon ay isang pakiramdam lamang sa aking mga panaginip. Hindi ko alam kung magiging maganda ba ito sa totoong buhay.""Siguro maaari kang maghanap ng isang tao upang subukan ito," sabi ni Freya nang hindi nag iisip."SINO?" Seryosong tanong ni Ryan.Natigilan

Sa opisyal na tirahan.Nang buhatin ni Rodney si Dani mula sa mga kamay ng sitter, nagsimulang umiyak ang sanggol hindi nagtagal.Naiinis siya. Pagdating niya sa umaga, umiyak kaagad si Dani pagkabuhat niya. Paulit ulit niyang sinasabi sa kanya na siya ang kanyang ama, ngunit hindi niya ito naiintindihan.Para kay Dani, naging hindi pamilyar ang pabango ni Rodney. Hindi niya gusto ang mga estranghero na nagdadala sa kanya. Pagkatapos ay pinaglalaruan siya ni Rodney pagkatapos niyang magising mula sa kanyang pagtulog sa gabi. Nakalapit sila ng kaunti, ngunit ayaw pa rin ni Dani na buhatin siya nito.“Dani, ako si Dad. Hindi mo ba ako nakikilala?" Nadurog ang puso ni Rodney. “Noong ipinanganak ka pa lang, gusto mo na akong karga karga. Ako ang nagpapatulog sayo tuwing gabi.”Walang pakialam si Dani. Patuloy siya sa ngumuso at pag iyak. Ang lumuluha niyang mga mata ay napatingin sa nakaupo sa gilid.Napabuntong hininga ang nakaupo habang nanonood.Sumakit ang puso ni Heidi sa pakik