ลู่หานถิงกำลังดื่มไวน์อยู่บนโซฟ้าสีแดงเข้มพร้อมกับถือขวดไวน์ไว้ในมือ บนโต๊ะกลางเต็มไปด้วยขวดไวน์ที่ว่างเปล่าจำนวนมากเมื่อเขาได้ยินมาว่าเซี่ยซีหว่านรีบไปที่คฤหาสน์ตระกูลลู่ในยามวิกาล แถมยังมีเรื่องของโรงกลั่นไวน์ส่วนตัวซึ่งถูกจัดการอย่างเรียบร้อยแล้ว เขาก็ไม่พูดอะไรอีก แสงไฟสลัวทำให้ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาดูมืดมนและเปล่งประกายในเวลาเดียวกันกู้เยี่ยจิ่นเตะขาลู่หานถิงหนึ่งครั้ง และเอ่ยถามว่า “นายเป็นอะไรไป เมาแล้วเหรอ?”ลู่หานถิงนำไวน์ที่เหลืออยู่ในขวดรินดื่มจนหมด จากนั้นก็หยิบเสื้อโค้ทของตัวเองพร้อมกับลุกขึ้นยืน และพูดว่า “ฉันไม่ได้เมา ฉันกลับก่อนล่ะ”เขาดื่มไวน์ไปเยอะมากแล้ว แต่ทว่ายิ่งเขาดื่มมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกกระปรี้กระเปร่ามากเท่านั้น....อีกไม่นานก็ใกล้จะถึงวันสอบเข้าแล้ว นักศึกษามหาวิทยาลัย A ต่างรอคอยให้วันนี้มาถึง พวกเขาเตรียมตัวกันมาเป็นเวลานานแล้ว วันนี้ก็ถึงเวลาเข้าสู่สนามรบอย่างเป็นทางการ พวกเขาทั้งรู้สึกตื่นเต้น ตึงเครียด และฮึกเหิมในเวลาเดียวกันเซี่ยซีหว่านยกยิ้มที่ริมฝีปากแดงขึ้น และพูดว่า “ทุกคนไม่ต้องกังวลนะ ทุกคนแค่พยายามทำอย่างเต็มที่ตามปกติก็ได้แล้ว
Baca selengkapnya