บททั้งหมดของ ลูกเขยฟ้าประทาน: บทที่ 481 - บทที่ 490

วันนี้หานซานเฉียนเจอกับหกคู่ต่อสู้ สำหรับเขาแล้วเป็นการแข่งขันที่เหนื่อยมาก แต่โอวหยางซิวเจี๋ยเข้าร่วมแข่งขันแค่สองรอบเท่านั้น ทำให้สภาพกำลังวังชาเขายังเหลือเฟือ ภายใต้สถานการณ์การแข่งขันรอบตัดสินนี้ สำหรับหานซานเฉียนแล้วไม่ยุติธรรมเป็นอย่างมาก“ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้? วันนี้หานซานเฉียนเหนื่อยมากแล้ว พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาดำเนินการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศล่วงหน้ากะทันหัน อีกทั้งตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้ว” หวางเม่าโต้แย้งอย่างโกรธเกรี้ยวฝ่ายผู้รับผิดชอบการจัดการแข่งขันหมากล้อมมองหวางเม่า พูดอย่างเหยียดหยามว่า “นี่เป็นข้อตกลงของพวกเรา คุณมีคุณสมบัติอะไรมาขัดขวางการแข่งขัน? แถมคนที่เข้าร่วมการแข่งขันก็ไม่ใช่คุณด้วย สุนัขจนตรอกอย่างคุณจะทำอะไรได้”ทันใดนั้นใบหน้าฉี๋อีหยุนก็มีสีหน้าเย็นชาทันที ก่อนหน้านี้เธอไม่มีทางเข้าใจเลยว่าทำไมกำหนดการแข่งขันวันนี้ถึงแปลกไป แต่ตอนนี้เธอเข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่งแล้วซ่างกวนเฮยไป๋เดิมทีไม่ใช่เรื่องกะทันหันอะไร เขาจัดการเรื่องนี้ไว้ตั้งนานแล้ว ถึงขนาดจัดคู่ผู้เข้าแข่งขันพวกนั้นของหานซานเฉียนในวันนี้ ซ่างกวนเฮยไป๋เป็นคนจัดการอย่างสุดความสามารถ พวกเขาจงใจทำให้ระดับการแข

“ผมเห็นด้วย รีบดำเนินการการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศเถอะ แต่ผมมีเงื่อนไขหนึ่งข้อที่ต้องการ” หานซานเฉียนเอ่ย“แกนี่นะ มีคุณสมบัติอะไรมาเสนอความต้องการกัน”“เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจริง ๆ ที่นี่มีนายสามารถแสดงความคิดเห็นได้เหรอ?”“ต่อหน้าผู้อาวุโสซ่างกวน แกกล้าดียังไงยังจะมาเสนอความต้องการอีก?”คำพูดนี้หานซานเฉียนพูดกับซ่างกวนเฮยไป๋ แต่ซ่างกวนเฮยไป๋ยังไม่ได้พูดอะไร คนอื่น ๆ กลับพูดตอบโต้กลับอย่างร้อนรน“นี่เป็นเรื่องระหว่างผมกับซ่างกวนเฮยไป๋ พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาพูด เงียบปากดี ๆ แล้วดูการแสดงอย่างสนุกดีกว่าไหม?” หานซานเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ว่ามา นายต้องการอะไร?” ซ่างกวนเฮยไป๋ถาม“หลังจากที่ผมชนะโอวหยางซิวเจี๋ย คุณต้องแข่งกับผมหนึ่งรอบ” หานซานเฉียนกล่าวเมื่อผู้คนเหล่านั้นที่กำลังมองดูกันอย่างสนุกสนานได้ยินประโยคนี้ ต่างรู้สึกขุ่นเคืองใจทันที ซ่างกวนเฮยไป๋ไม่เคยเข้าร่วมการแข่งขันใดอย่างง่ายดาย ตำแหน่งของเขาตอนนี้ เพียงแค่เขาปรากฏตัวก็เป็นบุคคุลสำคัญของวงการหมากล้อมแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องใช้ศักยภาพสูงสุดเพื่อพิสูจน์ตัวเองด้วยซ้ำ อีกทั้งจากระดับของซ่างกวนเฮยไป๋นั้นจะแข่งกับใครที่ไม่มี

จู่ ๆ ชายตัวเล็กก็ลุกขึ้นและเดินตรงไปยังเฉินหลิงเหยาเมื่อเปรียบเทียบเฉินหลิงเหยากับซูหยิงเซี่ยแล้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปโฉมสวยงาม หรือรูปร่างก็ล้วนแต่ด้อยกว่า แต่เขากลับสนใจเฉินหลิงเหยามาก“ไม่สามารถแตะต้องพวกเธอได้ ลูบคลำสักหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง” ชายตัวเล็กยิ้มแบบลามกตอนนี้เฉินหลิงเหยารู้สึกได้ถึงมือของเขาที่เคลื่อนไหวอยู่ตรงต้นขาตัวเอง เธอต่อสู้ขัดขืนอย่างต่อเนื่อง แต่มือเท้าถูกมัดไว้ด้วยกันจึงไม่มีทางขยับได้เลย ทำได้เพียงปล่อยมือลามกของเขาให้ลูบไล้เธอไปเท่านั้น“ผิวดีนะเนี่ย ผู้หญิงต้อยต่ำอย่างเธอโดนข่มขืนมาไม่น้อยเลยสินะ” สายตาชายตัวเล็กฉายแววหื่นกามออกมาอย่างเห็นได้ชัด เขาปรารถนาเธออย่างมาก เขาพูดพลางเลื่อนมือไปถึงหน้าท้องของเฉินหลิงเหยา“เธออยากพูดอะไรไหม?” ชายตัวเล็กพูดพลางฉีกเทปกาวที่อยู่บนปากเฉินหลิงเหยาออกเฉินหลิงเหยามองชายตัวเล็กด้วยสีหน้าทหวาดกลัว แล้วพูดว่า “ขอร้องล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะ”“ปล่อยงั้นเหรอ? ฉันมีสิทธิ์ที่ไหนกันล่ะ แต่ถ้าเธอเล่นสนุกเป็นเพื่อนฉันอย่างเต็มอกเต็มใจ ฉันอาจจะเสี่ยงคิดดูได้ ยอมไหมล่ะ?” ชายตัวเล็กเอามือชายคางของเฉินหลิงเหยาไว้เฉินหลิงเหยาส่ายหน้าไ

“ฉันรู้สึกได้ถึงความมั่นใจในตัวเองอย่างแรงกล้าที่เขาได้แสดงออกมา ถ้าดูจากนิสัยของเขาแล้ว ในเมื่อกล้าที่จะท้าแข่งกับซ่างกวนเฮยไป๋ได้ นั่นแปลว่าเขาต้องมั่นใจเกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์” ฉี๋อีหยุนกล่าวเมื่อหวางเม่าได้ยินแบบนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ยิ่งหนักแน่นมากขึ้นเอาชนะโอวหยางซิวเจี๋ยได้ สมาคมหมากล้อมหยุนเฉิงจะสามารถดื่มด่ำกับตำแหน่งผู้ชนะเลิศไปอีกนานแต่ถ้ายังสามารถเอาชนะซ่างกวนเฮยไป๋ได้ด้วย สมาคมหมากล้อมหยุนเฉิงจะเกิดความเปลี่ยนแปลงในแวดวงหมากล้อมของจีนอย่างแน่นอน และในอนาคตก็จะมีคนมากมายมาเรียนรู้ที่นี่ แค่คิดหวางเม่าก็มีความสุขมากแล้ว“เฮ้อ ฉันล่ะอิจฉาจริง ๆ อายุยังน้อยก็ประสบความสำเร็จแล้ว พอนึกถึงตัวเองตอนอายุเท่าเขา ฉันเป็นแค่นักเล่นหมากล้อมที่ไม่เอาไหนเลย” หวางเม่าพูดพลางถอนหายใจ“ถึงคนทั่วไปจะมีพรสวรรค์ แต่ก็ไม่มีโอกาสพัฒนาทักษะการเล่นหมากรุกของตัวเอง แต่ดูเขาแล้วนอกจากจะมีพรสวรรค์ และยังมีเรื่องที่ไม่มีใครรู้อีก” ฉี๋อีหยุนกล่าวด้วยท่าทีไม่ใส่ใจหวางเม่ารู้สึกตกใจ เทียนฉางเฉิงเคยพูดถึงเกี่ยวกับตัวตนของหานซานเฉียนแบบไม่ชัดเจนมาบ้างแล้ว แม้จะพูดอย่างคลุมเครือ แต่ก็แสดงให้เห็

หลังจากนั้นความเร็วในการวางหมากของหานซานเฉียนก็ยิ่งเร็วขึ้นไปอีก เขาพยายามวางให้ประมาทอย่างสุดความสามารถโดยไม่คิดไตร่ตรองเลย ซึ่งทำให้ทำลายข้อได้เปรียบจนชัยชนะค่อย ๆ เอนเอียงไปทางโอวหยางซิวเจี๋ยแทนหวางเม่าและฉี๋อีหยุนขมวดคิ้ว นี่ไม่ใช่ความผิดพลาดจากความสามารถของหานซานเฉียนอย่างแน่นอน ในสถานการณ์แบบนี้ ถึงแม้จะเป็นฉี๋อีหยุนที่ไปเล่นแทนก็สามารถเอาชนะโอวหยางซิวเจี๋ยได้อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้หานซานเฉียนกลับขุดหลุมฝังตัวเองไม่หยุด ยิ่งทำให้ตัวเขาหมดหนทางชนะยิ่งขึ้นไปอีกทันใดนั้นผู้คนที่อยากให้โอวหยางซิวเจี๋ยชนะก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นทันที พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ หานซานเฉียนถึงมีท่าทีเปลี่ยนไปแบบนี้ เขาเพียงแต่คิดว่าโอวหยางซิวเจี๋ยเริ่มใช้ท่าไม้ตายจึงทำให้หานซานเฉียนสติแตก“ฉันบอกแล้วไงว่าโอวหยางซิวเจี๋ยจะแพ้ได้ยังไง ที่แท้เขาก็แค่จงใจหลอกหานซานเฉียน”“ตอนนี้ชายหนุ่มนิรนามคนนี้คงจะรู้ซึ้งถึงความเก่งกาจของโอวหยางซิวเจี๋ยแล้ว ดูสิว่าเขายังจะกล้าอวดดีอีกหรือเปล่า ”“ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นตัวแทนจากเมืองหยุนเฉิง คราวนี้เขาคงสร้างตำนานเรื่องตลกให้กับเมืองหยุนเฉิงเลยล่ะ ขนาดโอวหยางซิวเจี๋ยออมมือให้