All Chapters of Acting Of Affection (TAGALOG): Chapter 81 - Chapter 90

(Continuation of chapter 44)Lizabeth's POV"What's your problem, men?" bulyaw sa kanya ni Darren habang pinapahid ang dugo niya sa may labi. Tumayo siya at saka hinarap si Kenzo na nakakuyom na ang kamao. Ngumisi si Kenzo at saka tumiim ang bagang. "Shut your f*cking mouth. You pervert!" "Alam mo napaka yabang mo, sino ka ba, ha?"  "You don't know me?" Tinaasan siya ng kilay ni Kenzo. Kinuwelyuhan niya si Darren kaya nag-panic ako. "Kenzo, enough," bulong ko sa kanya habang hawak ang balikat niya pero parang wala siyang narinig. "I'm Kenzo Navarro, an actor, an idol, and a king. My family own the biggest company of jewelry and shoes in America and I can buy this whole mall including this f*cking gym of yours," mahina ngunit maawtoridad na sabi niya. Nakita ko naman ang paggalaw ng adams apple ni Darren at para bang map

Lizabeth's POVNagising ako sa loob ng isang hindi pamilyar na kwarto. Alam kong hindi ito ang kwarto ko dahil magulo ang mga gamit at amoy lalaki ang amoy. May mga nagkalat din na damit sa sahig at magulo ang kama. Maya-maya'y napangiti ako nang maalala ang nangyari sa amin ni Kenzo kagabi. Sobrang na-miss ko siya. Dahan-dahan akong naupo at sumandal sa headboard ng kama. Nakaramdam pa ako ng kirot sa pagitan ng mga hita ko pero sinawalang bahala ko na lang iyon at saka bumaba sa higaan. Nilimot ko ang mga damit ko na nagkalat sa sahig at saka ito isinuot. "Let's eat, I know na magugustuhan mo 'to." Natigilan ako nang marinig ang boses ni Allyson mula sa labas. Tahimik pero mabilis akong napapunta sa medyo bukas na pinto ng kwarto ni Kenzo at sumilip sa siwang no'n. Nakita ko si Allyson at Kenzo na kumakain sa kusina. Nakatalikod sa direksyon ko si Allyson kaya tanging si Kenzo lang ang nakik

(Continuation of chapter 45)Lizabeth's POVGinagamot ng nurse ang mga sugat at pasa ko sa katawan. May sugat pala ako sa gilid ng kilay at nagdugo din ang ilong ko dahil sa dami ng sampal na natamo ko.  "Tingala po," wika ng babaeng nurse at ginawa ko naman ito. Gamit ang cotton bud, tinanggal niya ang mga dugo sa ilong ko. Medyo mahapdi din pero tiniis ko na lang.  Nilagyan niya ng band aid ang sugat sa kilay ko at pagkatapos ay iniwan na niya 'ko. Natanaw ko si Kenzo naglalakad papunta sa direksyon ko, nagbayad siguro siya ng bill.  "Kamusta ang pakiramdam mo?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.  "Okay na 'ko, 'wag ka nang mag-alala," nakangiti kong tugon at hinaplos ang mukha niya.  "Ang dami mong sugat, kaya mo pa bang tumayo?" "Bakit? Pangit na ba 'ko?" nakalabi kong tanong pero tumawa lang siya at saka ikinulo

Lizabeth's POV Nakakasilaw ang sa liwanag na nagmumula sa bintana ng kwarto ko. Ang bilis naman mag-umaga.   Naramdaman ko ang mga kamay ni Kenzo na nakadantay sa bewang ko. Wala na kasing matutuluyan si Kenzo kaya dito ko muna siya pansamantalang tumutuloy sa unit ko. Kung tutuusin ay kayang-kaya naman niyang bumili ng bagong unit pero sa panahon ngayon na parang nagsisimula pa lang siyang tumayo sa sarili niyang mga paa na walang suporta mula sa magulang niya, kailangan niya munang magtipid.   Dahan-dahan kong tinanggal ang braso niya sa bewang ko at saka ako dumiretso sa banyo para gawin ang morning rituals ko. Pagkatapos no'n ay lumabas na ako, mahimbing pa din ang pagkakatulog ni Kenzo kaya naisipan kong magluto ng agahan namin.    "At sa bawat minutong, ako'y 'di natuto. Sabihin mang iba, ako'y maghihintay sayo."    Habang nagluluto ako ng kakainin namin ay kumakanta ako ng pa

(Continuation of chapter 46)Lizabeth's POVNakarating kami sa mapunong lugar. Parang pamilyar ang lugar na ito. Pumasok ang kotse sa isang maliit na daan. Medyo masukal na ang bahaging ito, parang alam ko na ang lugar na 'to! Ito 'yong lugar kung saan niya ako dinala noon, may dagat sa dulo ng mga puno na ito, sigurado ako. Ngunit ang pinagtataka ko ay may daan na ito papasok. Noon kasi ay hindi pwedeng pumasok ang sasakyan ngunit ngayon ay pwede na, pero masukal pa din ito kagaya noon. Tumigil ang sasakyan nang hindi na maaaring magpatuloy dahil may bakod na sa daraanan na may nakalagay na karatulang "do not enter".  "Anong ginagawa natin dito?" tanong ko. Hindi siya sumagot at sa halip ay tinanggal ang seatbelt bago bumaba. Sinundan ko naman siya. Binuksan niya ang bakod, hindi ko napansing nabubuksan pala iyon at saka hinawakan ang kamay ko. Nagpatianod lang ako sa kanya hangga