All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 961 - Chapter 970

“...”เฮดลีย์จนปัญญาถึงกับแทบอยากจะฆ่าตัวตายไปซะข่าวที่ฌอนชิงตัวแคทเธอรีนไปแพร่สะพัดไปทั่วออสเตรเลียจนตอนนี้มันสร้างกระแสวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักไปทั่วทั้งอินเทอร์เน็ตชาวเน็ตกําลังโจมตีคุณชายใหญ่ฮิลล์บนเว็บไซต์ทางการของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น แต่เขายังคงยืนกรานที่จะจัดงานแต่งงานเฮดลีย์รู้สึกอยากเตือนเขาว่าผู้หญิงที่เขาอยากจะแต่งงานด้วยนั้นได้แต่งงานกับคนอื่นไปแล้ว‘คุณชายใหญ่ฮิลล์ ความเจ็บป่วยของคุณกำเริบฉับพลันอีกหรือเปล่า?’เพื่อเห็นแก่ศักดิ์ศรีของคุณชายใหญ่ฮิลล์ เฮดลีย์ ไม่กล้าพูดออกไปหรอก เขาตกลงทำตามชายคนนั้นอย่างไม่เต็มใจ…ห้าชั่วโมงต่อมาเฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนเกาะส่วนตัว ตรงกลางของเกาะเป็นคฤหาสน์ใหญ่หลังหนึ่งที่โอบล้อมรอบด้วยพื้นที่ทั้งเกาะในขณะนี้บรรดาคนรับใช้ในคฤหาสน์กําลังสาละวนอยู่กับการตกแต่งคฤหาสน์ด้วยดอกกุหลาบมากมายฌอนค่อย ๆ วางแคทเธอรีนไว้บนเตียงในห้องนอนใหญ่นอกหน้าต่างบานเปิดขนาดใหญ่เดินเข้าออกได้คือมหาสมุทรสีน้ำเงินดั่งท้องฟ้าใสไร้เมฆทอดยาวสุดสายตาจรดไปถึงเส้นขอบฟ้าสถานที่แห่งนี้สงบเงียบจนฌอนคลายความบ้าระห่ำลงไปจากช่วงก่อนหน้า เขาถึงกับเฝ้ามองดูแคทเธอรีน

สีหน้าฌอนดูหงุดหงิดขึ้นมาทันทีแคทเธอรีนบอกเขาตั้งหลายครั้งแล้วว่าเธอไม่ได้รักเขา และเขารู้ว่าเธอหมายความตามนั้นเขาทําให้ผู้หญิงหมดรักเขาได้จริง ๆ สินะฮ่าฮ่า“ถึงคุณจะไม่รักผมก็ไม่เป็นไร ตอนนั้นคุณเคยรักผมและตอนนี้ถึงคราวของผมแล้วที่จะรักคุณ ได้เวลาที่คุณต้องทรมานผม มันก็ยุติธรรมแล้ว”ทันทีที่ฌอนพูดจบ เขาก็จับแขนเธอและดึงตัวเธอเข้าในอ้อมกอดของเขา“คุณทำอะไรน่ะ? ปล่อยฉันไปฌอน ทำแบบนี้คุณไม่ได้ทําให้ฉันทรมานคุณ ตรงกันข้ามคุณกําลังทรมานฉันอีกครั้ง” แคทเธอรีนดิ้นอย่างโกรธเกรี้ยวและถึงกับเล่นงานเขาด้วยโลแกนเป็นคนสอนศิลปะการต่อสู้ให้เธอ แต่ไม่นานเธอก็แพ้ฌอนใช้กำลังอุ้มเธอไปที่คฤหาสน์ พ่อบ้านเดินมาหาเขาแล้วกล่าวว่า "คุณชายฮิลล์ครับทุกอย่างในโบสถ์พร้อมแล้ว"แคทเธอรีนเกิดความรู้สึกผิดหวัง หลังจากที่เธอถูกนําตัวไปที่โบสถ์ เธอมีลางสังหรณ์ไม่ดีเมื่อได้เห็นการตกแต่งต่าง ๆ ในสถานที่จัดงาน ดูเหมือนพิธีแต่งงานกำลังจะเริ่มขึ้น “คุณกําลังพยายามทําอะไรอยู่เหรอ? ฉันมีพิธีแต่งงานกับเวสลีย์ในบ่ายวันนี้แล้ว”“ลืมมันไปซะ วันนี้เป็นงานแต่งงานของเรา” ฌอนใช้กำลังบังคับลากเธอไปหาบาทหลวง “เราเริ่มพิธ

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังติ๊งหนึ่งจากโทรศัพท์ของเวสลีย์เขาได้รับข้อความแปลกประหลาดข้อความหนึ่งเขาคลิกเปิดมันดูพบว่ามีคลิปวิดีโอสั้น ๆ คลิปหนึ่งในวิดีโอ ถึงไฟไม่ได้เปิดอยู่แต่เขาสามารถมองเห็นเงาร่างของคนทั้งสองบนเตียงอย่างชัดเจน เขาจําน้ำเสียงออดอ้อนของแคทเธอรีนได้ทันใดนั้นเขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาระเบิดออกมาเวสลีย์ไม่ใช่คนโง่ เขาบอกได้ว่าพวกเขากําลังทําอะไรกันอยู่อย่างไรก็ตาม เขาไม่อยากจะเชื่อเลย เขาหวาดกลัวที่จะคิดถึงมัน...คืนนี้ควรจะเป็นคืนแรกของเขากับเธอสิ เขาคาดหวังให้มีวันนี้มาราวชั่วนิรันดร์นับตั้งแต่เขาได้พบกับแคทเธอรีนในเมลเบิร์น เขาก็ตกหลุมรักเธอเมื่อเธอตอบรับคำขอแต่งงานของเขา เขาก็รู้สึกดีใจมากทีเดียว ถึงแม้ว่าพวกเขาจัดงานแต่งงานเล็ก ๆ แต่ว่าเขาก็ทุ่มเทกับการตกแต่งต่าง ๆ ไปมาก ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงของเขาจะลงเอยด้วยการอยู่กับฌอนในคืนนี้“ฌอน ฮิลล์ ฉันจะทําให้แกตกนรกทั้งเป็นไม่ช้าก็เร็ว”เวสลีย์เตะโต๊ะกาแฟตรงหน้าเขา ใบหน้าที่หล่อเหลางามสง่าของเขาเปลี่ยนเป็นโหดร้ายสุดขีด“แคทเธอรีน โจนส์ด้วย ทําไม... ทําไมคุณถึงทำกับผมแบบนี้?”สายตาเขาอัดแน

“ฌอน...ฌอนฮิลล์ ไหนคุณบอกว่าจะไม่ทําร้ายฉันอีก คุณจะกลับคําพูดของคุณหรือไง?” แคทเธอรีนพูดอย่างทุกข์ใจ “ก็คุณไม่เคยทำตามสัญญาเลยไม่ว่ายังไง”ทันใดนั้นร่างที่โกรธเกรี้ยวของฌอนก็แข็งราวกับว่าเขาเป็นอัมพาตไปแล้วเขาลดสายตาลงในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นจ้องมองเขาอย่างเยาะเย้ยถากถาง“ผม... ผมจะไม่กลับคำพูดของผม” สามวินาทีต่อมา เขายืดตัวตรงหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความทุกข์ระทมขมขื่น “ต้องบอกไว้เลยว่า... แคธี่อย่ามากระตุ้นผม ผมถือว่าคุณเป็นผู้หญิงของผม ถึงแม้ว่าผมจะคบกับซาร่า แต่ผมไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนอื่นเลยนอกจากคุณ”แคทเธอรีนตกตะลึงก่อนที่เธอจะหัวเราะเยาะ “อย่ามาทำหลอกลวงเหมือนฉันเป็นคนโง่ คุณมีความสัมพันธ์กับซาร่ามากว่าสิบปีแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะไม่เคยนอนกับเธอเลย ฉันไม่เชื่อหรอกเพราะคุณทั้งคู่อยู่ด้วยกันมานานมากขนาดนี้”“ก็ตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อมาผมก็ยุ่งอยู่กับบริหารฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นจึงไม่มีเวลามาสนใจกับเรื่องแบบนั้น หลังจากนั้นเธอก็ไปเรียนต่อในอเมริกาและหายตัวไปเลย ผมเคยทําแต่กับคุณเท่านั้น” ฌอนเองก็พบว่ามันเหลือเชื่อเกินไปเช่นกันหลังจากที่เขาพูดจบอันที่จริงเขาไม่ได้บอกแคทเธอรีนบางอย่

เมื่อพ่อบ้านเข้ามาพร้อมกับชุดปฐมพยาบาล สีหน้าท่าทางถึงกับเปลี่ยนไป “คุณชายใหญ่ฮิลล์ คุณได้รับบาดเจ็บหนักอยู่นะครับ คุณน่าจะต้องไปหาหมอรักษาคุณครับ”“ไม่เป็นไร เอาผ้าก๊อซมาให้ฉันแล้วเดี๋ยวฉันจะพันแผลเอง”ฌอนพูดอย่างเฉยชามากหลังจากเขาได้ทำแผลพันผ้าเสร็จเรียบร้อย เมื่อลงไปชั้นล่างเขาก็พบว่าแคทเธอรีนไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว ถามคนรับใช้ถึงได้รู้ว่าเธอเข้าไปในห้องทำงานเขามุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานและพบว่าเธอกําลังพยายามเปิดคอมพิวเตอร์ทันทีที่แคทเธอรีนได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา เธอก็จ้องมาที่เขาอย่างไหวตัวระมัดระวัง“ไม่ต้องยุ่งยากเปิดเครื่องหรอก ผมได้ถอดสายเคเบิลเครือข่ายออกทั้งหมดแล้ว” ฌอนเดินไปหาเธออย่างใจเย็น “คุณไม่จําเป็นต้องยืมโทรศัพท์ของบรรดาคนรับใช้ด้วย พวกเขาไม่ใช่ชาวออสเตรเลียด้วยซ้ำ อุปสรรคทางภาษาก็เรื่องหนึ่ง แต่ว่าโทรศัพท์ของพวกเขาใช้ได้แค่ติดต่อคนในประเทศของตนเองเท่านั้น”"นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย?" แคทเธอรีนทรุดลงไปด้วยความสิ้นหวังเมื่อได้ยินที่เขาพูด “ฌอน ถ้าคุณแน่นักก็ขังฉันได้เลยตลอดกาล แต่เมื่อคุณพรากฉันไปต่อหน้าสาธารณชนยังไงก็ถือเป็นการลักพาตัว พ่อของฉันสามารถเข้าแจ้งความกับตํา