All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 831 - Chapter 840

“คุณตรวจสอบมาจริง ๆ เหรอ?” แคทเธอรีนเยาะเย้ย “ดูเหมือนว่าคุณไม่เชื่อฉันเลยสินะ”ฌอนไม่รู้จะตอบเธอว่ายังไงดีเขาโกรธมาก เขาเข้าใจถ่องแท้แล้วว่าการยกหินทับเท้าตัวเองหมายความว่าอย่างไร เขาทำพลาดจนเสียโอกาสสำเร็จในมือ“ตามที่อินเทอร์เน็ตว่าไว้ ถ้าหากท่านประธานาธิบดีผู้ทรงอำนาจคนหนึ่งมาตกหลุมรักฉันเข้า ฉันพูดอะไรก็ตามเขาก็เลือกที่จะเชื่อฉันโดยไม่มีข้อแม้ แต่ความจริงไม่ใช่เลยสักนิด” แคทเธอรีนถอนหายใจเงียบ ๆ “พอเข้าใจได้แหละว่าคุณเชื่อทุกอย่างที่ซาร่าบอกคุณ แต่คุณไม่เคยเชื่อสิ่งที่ฉันพูดเลย ถ้าเป็นซาร่าทุกอย่างก็คงแตกต่างไป”“ผมขอโทษ...” หัวใจของฌอนวูบใช่เลย ทุกครั้งที่เธอทะเลาะกับซาร่า เขาเลือกที่จะเชื่อซาร่าโดยไร้ข้อแม้เสมอ แต่จากนี้ไปเขาเข้าใจแล้วว่าในอดีตอาจมีบางครั้งที่เขาเข้าใจเธอผิดไปบางทีซาร่าก็โกหกด้วยเช่นกัน เขาไม่คิดเลยว่าในวันนั้นยาเอลจะทำได้ถึงขนาดนี้ทั้งที่เขาอยู่แค่ตรงข้างนอกประตูนั้นเอง“ฉันกําลังลงไปค่ะ ฉันจะได้ทวงคืนความแค้นในวันนั้นด้วยตัวเอง” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็พูดอย่างเย็นชา"ตกลง"ฌอนรออยู่ชั้นล่างเป็นเวลาสิบนาทีก่อนที่แคทเธอรีนจะขึ้นรถ.“แคธี่นี่คือของขวัญที่ผ

“อืม... ฉันเป็นแฟนของฌอน น้ำเสียงของเธอตอนนี้ไม่ดูหมิ่นฉันหรอกเหรอ? หรือเป็นเพราะฉันไม่ใช่ซาร่าเธอถึงได้เกลียดฉันนักหนาและปฏิบัติต่อฉันด้วยความเกลียดชัง เธอยังดูถูกแอลที่ปกป้องฉันด้วยซ้ำไป บางทีเธออาจปกป้องซาร่ามานานจนตอนนี้เห็นหล่อนเป็นเจ้านายที่แท้จริงของเธอใช่ไหม?” แคทเธอรีนเลิกคิ้ว เธอพูดจี้ใจดำ"ไม่ใช่นะ" ใบหน้าของยาเอลซีดลงในไลโอนา การกระทําต้องห้ามที่สุดคือความไม่ซื่อสัตย์ต่อตระกูลฮิลล์และผลที่ตามมานั้นร้ายแรงมาก “คุณโจนส์ทําไมคุณถึงใส่ร้ายฉันแบบนี้? ฉันไม่ได้มีอะไรโกรธแค้นต่อคุณเลยนะคะ ฉันเป็นแค่บอดี้การ์ดที่ต่ำต้อยเท่านั้น”“คุณเป็นสมาชิกคนหนึ่งของไลโอน่า หน้าที่คุณจึงไม่ง่ายเหมือนบอดี้การ์ด คุณมองตัวเองต่ำต้อยไป” แคทเธอรีนยิ้มและถามฌอนว่า “ฉันมีคำถามหนึ่งขอถามคุณได้ไหมคะ? ยาเอลปกป้องซาร่ามานานแค่ไหน?”ฌอนขมวดคิ้ว “หากรวมถึงเวลาก่อนที่ซาร่าจะหายไป ก็ประมาณเจ็ดหรือแปดปี”“ดูเหมือนว่าเธอปกป้องซาร่ามาตั้งแต่เธอเองยังเด็กอยู่มาก” แคทเธอรีนชี้ให้เห็นยาเอลเข้าใจประเด็นของเธออย่างรวดเร็ว “ถึงแม้ว่าฉันปกป้องคุณนีสันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ระยะเวลาก็ไม่เกี่ยวอะไร ฉันเชื่อฟังคําส

“นี่คือ...” แคทเธอรีนอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองชายคนนั้นก่อนที่เธอจะทันดูให้ชัด ๆ ก็มีแรงทรงพลังดึงไปทางข้างหลังฌอนมองเธออย่างเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ “คุณไม่ได้รับอนุญาตให้สนใจมองชายอื่น”แคทเธอรีนพูดไม่ออก “ฉันไม่ใช่พวกชอบผู้ชายวัยกลางคนซะหน่อย ฉันแค่คิดว่าเขามีบุคลิกน่าเกรงขาม”“เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญของไลโอน่าและเป็นหนึ่งในหัวหน้าของไลโอน่า เขาทําตามคําสั่งของผมเท่านั้น”ฌอนอธิบายให้เธอฟังว่า “ผู้เชี่ยวชาญต่าง ๆ ในไลโอน่า ต้องมีทักษะเฉพาะตัวอยู่ในอันดับต้น ๆ ของประเทศ ต้องผ่านอุปสรรคมากมายเช่นกันจึงเข้าร่วมในไลโอนาได้ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่ปรมาจารย์ซิกเลอร์มีลักษณะแข็งแกร่งมาก”"โอ้โห" แคทเธอรีนพยักหน้า “อีกอย่างฉันตัดเสื้อผ้าของยาเอลเกลี้ยงเลย ฉันเดาว่าเธอคงจะเกลียดฉันมากเลยค่ะ”"เธอไม่กล้าหรอก" ความเยือกเย็นสั่นสะท้านปรากฏในดวงตาของฌอน “คุณเป็นผู้หญิงของผม การที่เกลียดคุณก็เท่ากับเกลียดผมด้วย ใครที่กล้าหันหลังให้ผมคนเหล่านั้นจะต้องตายโดยไม่เหลือซาก”แคทเธอรีนแอบมองไปยังฌอน ทุกคนที่มีอํานาจดูเหมือนจะมีความคิดผิด ๆ แบบเดียวกัน พวกเขาคิดว่าจะไม่มีใครกล้าทรยศ พวกเขาคิดว่าทุกคนซื่อส

เสียงของฌอนเย็นชาเล็กน้อย “อาจารย์ซิกเลอร์ อย่าคิดนะว่าผมไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของคุณกับยาเอล”แชนซ์ตกใจ เขาคิดเสมอว่าฌอนไม่รู้ “คุณชายใหญ่ ผม...”“ผมเข้าใจ ยาเอลยังสาวและสวย แต่วัยคุณขนาดนี้ยังมีผู้หญิงแบบไหนอีกหรือที่คุณไม่เคยพบ?” ฌอนลดเสียงลง “ยาเอลหมดสิ้นความภักดีต่อผมไปแล้ว ผมไม่ไว้ใจที่เธออยู่ในไลโอน่า”แชนซ์ยิ้มขมขื่น ยาเอลไม่เหมือนใครเพราะเขาเฝ้าดูเธอเติบโตขึ้นมา จากเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นเติบโตเป็นหญิงสาวงดงามและรักเขา ทำให้บางอย่างที่สงบนิ่งในตัวเขามานานหลายปีดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาในทันใด“อาจารย์ซิกเลอร์คุณเศร้าเหรอ?” จู่ ๆ ฌอนก็ถาม“ไม่ครับคุณชายใหญ่ เธอก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ผมเกรงว่าการขับไล่เธอออกจากไลโอน่าแบบนั้นจะทําให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์จากผู้อื่นได้ ย้ายเธอออกนอกประเทศเถอะครับ” แชนซ์กล่าวอย่างระมัดระวัง ในฐานะปรมาจารย์แห่งไลโอน่า เขาไม่ได้รับอนุญาตให้มีอารมณ์ใด“ตกลง ผมจะทำตามที่คุณจัดการ อาจารย์ซิกเลอร์ผมยอมทําแบบนี้ด้วยความเคารพต่อคุณนะ”จากนั้นฌอนก็วางสายแชนซ์กำโทรศัพท์ของเขาจนแน่น หลังจากนั้นไม่นานเขาก็โทรหายาเอล “เก็บของและไปที่เขตแดน X เพื่อปฏิบัต

เลือดซาร่าห์เดือดพล่านเมื่อได้ยินเขากล่าวดังนั้นหัวใจของฌอนติดบ่วงเสน่ห์แคทเธอรีน ตอนนี้แม้แต่ร็อดนีย์ตัวสํารองของเธอวัน ๆ ก็เอาแต่เฝ้าเฟรยาเธอช่างทำตัวสมเป็นเพื่อนสนิทของแคทเธอรีนซะจริง ทั้งที่หล่อนก็แค่น่ารำคาญและไม่มีสกุลรุนชาติ“รอดนีย์ ฉันเบื่อจังเลยค่ะ” ซาร่าเสียงเศร้า ๆ “ฉันเคยมียาเอลอยู่กับฉัน แต่ตอนนี้เธอถูกย้ายไปแล้ว”“อ้าวเธอไม่ได้อยู่ดูแลคุณตั้งแต่เมื่อไรกันนี่? เสียงร็อดนีย์ดังขึ้นมาทันที“เธอแค่ทําตามคําสั่งของไลโอน่า” ซาร่าถอนหายใจอย่างขมขื่น “ผู้ดูแลก็ไปแล้วด้วย บอกว่าฉันเจ้าอารมณ์ ฉันไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าฉันจะลงเอยในสภาพนี้” ”“ฌอนแม่งไร้สาระ” ร็อดนีย์ไม่คิดเลยว่าฌอนจะใจร้ายขนาดนี้ ถึงแม้เขาอยากจะเลิกกับซาร่าแต่ทำไมต้องใจร้อนและสั่งย้ายคนของเธอออกไปด้วย? “อย่าคิดมากครับ เดี๋ยวผมจะไปหาทันทีตอนนี้เลย”แต่เมื่อเขาวางสายและหันเตรียมจะออกไป ก็เจอเฟรยายืนอยู่ข้างหลัง เขาไม่รู้ว่าเธออยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้วเธอใส่ชุดผ้าถักสีขาว บนหัวสวมหมวกเบสบอลสีขาว ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ที่มุมปากของเธอ เธอดูสวยงามและลึกลับในแวบแรกที่เห็นราวกับเซเลปคนดังที่ชอบเก็บตัว“สวัสดีค่ะประธา