All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 471 - Chapter 480

“คุณก็เลยอยากพาเชลลีเข้าบ้าน และมีผู้หญิงสองคนคอยรับใช้ปรนนิบัติสามีคนเดียวกันงั้นเหรอ?” แคทเธอรีนเย้ยหยัน “ไม่ใช่ว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ที่พวกผู้มีอิทธิพลในแคนเบอร์ราให้ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับเมียน้อย”ฌอนลุกขึ้นยืนทันทีหลังจากที่ได้ยินคำพูดประชดประชันของเธอ ร่างสูงเพรียวของเขาเหมือนกับพวกนายแบบ ทว่าดวงตาของเขาแดงก่ำ “ผมให้เชลลีออกไปแล้ว ป้าจัสมินเล่าให้ผมฟังว่าที่คุณทะเลาะกับผมวันนั้นเพราะผมนอนจับมือของเชลลีอยู่บนเตียง ผมเสียใจที่เข้าใจคุณผิดไป ผมจะแก้ตัวกับคุณ”“ส่วนเรื่องของซาร่า วันเดอร์แลนด์ที่เกิดขึ้นก็ผ่านมานานแล้ว ผมไม่รู้ว่าการแสดงดอกไม้ไฟที่ถูกจุดขึ้นเวลา 8:31 น. ทุก ๆ วันศุกร์ยังคงถูกจัดแสดงมาเรื่อย ๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเป็นผู้จัดการสวนสนุกที่จัดการเรื่องการแสดงดอกไม้ไฟ เขาบอกว่าดอกไม้ไฟเป็นที่ดึงดูดความสนใจของพวกนักท่องเที่ยว แต่ผมบอกให้เขายกเลิกไปแล้ว”“ผมยังไม่เจอคุณเลยตอนที่ผมตั้งชื่อฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น ถึงอย่างไรก็ตาม ผมจะรวมฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นและฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นเข้าด้วยกันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลังจากนั้นจะไม่มีฌอนนาราห์ คอร์

เมื่อเห็นอาหารเช้าที่ฌอนทำไว้ให้เธอก่อนหน้านี้ทำให้เธอรู้สึกหิวขึ้นมาเธอจึงขับรถไปทานอาหารที่คาเฟ่ เธอรู้มาจากเฟรยาว่าอาหารเช้าที่คาเฟ่ที่นี่ทีรสชาติไม่เลวทว่าขณะที่เธอเพิ่งเริ่มรับประทานอาหารหลังจากที่เธอสั่งอาหารเช้ามา เมลานี่และชาร์ลีก็เดินจับมือกันเข้ามาในคาเฟ่ผู้จัดการคาเฟ่เดินตามทั้งสองคนเข้ามาด้วยความเอาใจใส่ “คุณชายแคมโปส คุณยูล พวกคุณมากันตั้งแต่เช้าเลย ยังมีที่นั่งว่างอยู่ คุณอยากนั่งที่ตรงไหนดี?”เมลานี่มองไปรอบ ๆ และจ้องมองที่แคทเธอรีน ดวงตาของเธอเป็นประกาย เธอดึงชาร์ลีและเดินไปหาทันที“โอ้ นี่ภรรยาของคุณชายฮิลล์คนโตไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงมาทานอาหารเช้าอยู่ที่นี่คนเดียวล่ะ? คุณชายฮิลล์ที่เธอรักนักรักหนาไปไหนซะล่ะ?” เมลานี่มองไปรอบ ๆแคทเธอรีนขมวดคิ้ว เธอกำลังทานอาหารเช้าอร่อย ๆ แต่พวกเขาก็เข้ามาวุ่นวายจนตอนนี้เธอเริ่มรำคาญขึ้นมาแล้วผู้จัดการคาเฟ่รู้สึกตกใจ “คุณผู้หญิงฮิลล์ สำหรับการต้อนรับที่ไม่ดี ผม...”“ไม่เป็นไรหรอก คุณคาเมรอน” ชาร์ลียิ้มอย่างมีเลศนัย “ผมเดาว่าในไม่ช้านี้เธอกำลังจะไม่ได้เป็นคุณผู้หญิงฮิลล์อีกต่อไปแล้ว เท่าที่ผมรู้มา คุณโจนส์ถูกคุณชายฮิลล์คนโ

ผู้จัดการวูล์ฟมีสีหน้าเสียใจหลังจากที่เขาออกมาจากออฟฟิศเขาคิดว่าสถานะภาพของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น จะประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็วหลังจากที่ได้รับการสนับสนุนจากคุณชายฮิลล์คนโต มันน่าเสียดายบรรยากาศภายในบริษัทอึมครึมตลอดทั้งเช้าแม้กระทั่งพนักงานที่โต๊ะแผนกต้อนรับเองก็ไม่เว้นเมื่อใกล้ถึงเวลา 12:00 น. ร่างสูงและหล่อเหลาก็เดินเข้ามาจากทางเข้า เมื่อมองแวบแรก ราวกับคนดังระดับแนวหน้าได้ปรากฏตัวขึ้น ทว่าเมื่อมองใกล้ ๆ รูปร่างที่สมบูรณ์แบบไม่มีที่ตินั้นทำให้พนักงานที่แผนกต้อนรับต้องสะดุ้งพวกเขามองไปที่ใบหน้าซึ่งทำให้ผู้หญิงออสเตรเลียคลั่งไคล้เมื่ออยู่หน้าโทรทัศน์มาหลายต่อหลายครั้ง“คุณ… คุณชายฮิลล์คนโต...” ‘ตายแล้ว ทำไมตอนนี้คุณชายฮิลล์คนโตถึงได้มีผมหน้าม้าเป็นลอนคลื่นสไตล์เกาหลีแบบนั้น? เขาหล่อมาก’‘ทำไมคุณชายฮิลล์ถึงอยู่ที่นี่ เขาจะหย่ากับประธานของเราใช่ไหม?’‘โอ้พระเจ้า ไม่นะ’“คุณชายฮิลล์คนโต คุณ...” พนักงานงานต้อนรับหญิงเข้ามาหาเขาอย่างระมัดระวัง “เธอเห็นนี่ไหม?” เขาเขย่ากล่องใส่อาหารที่ถืออยู่ในมือ “ฉันมาที่นี่เพื่อนำอาหารมาส่งให้ภรรยาของฉัน”“...”พนักงานต้อนรับหญิงอึ้งไป

ฌอนเซียร์รี่ของคุณ...หญิงสาวสำลักด้วยความตกใจ“คุณได้รับหรือยัง? นั่นคือชื่อใหม่ในวอทส์แอปของผมเอง” ฌอนจ้องมองเธอ“คุณมาเล่นตลกอะไรที่นี่อีก?” แคทเธอรีนสับสนไปหมด“ผมก็กำลังเลียนแบบคุณไง”“...”แคทเธอรีนจำได้ว่าเมื่อก่อนตอนที่เธอพยายามจีบเขา เธอทำแม้กระทั่งตั้งชื่อวอทส์แอปใหม่ว่า ‘ฌอนเนอรีน’ ด้วยซ้ำเธอเคยไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้มาก่อน ทว่าเมื่อจำได้ก็ทำให้ใบหน้าของเธอแดงเห่อขึ้นด้วยความรู้สึกอับอายตอนนั้นเธอเสียสติไปแล้วหรือไง?“ดูที่ส่วน ‘เกี่ยวกับ’ ของผมสิครับ” ฌอนเตือนเธอแคทเธอรีนแตะเปิดขึ้นขณะที่ตัวสั่น [ถ้าการจำคุกตลอดชีวิตคือการรักคุณตลอดไป ถ้าอย่างนั้น ผมก็ยินดีรับโทษ]ฌอนก้มหน้าลงพลางกระแอม “ชอบไหมล่ะ?”ในฐานะทนายความ นั่นคือคำสารภาพรักที่โรแมนติกที่สุดเท่าที่เขาจะคิดออกแคทเธอรีนแตะหน้าผากของเขา“คุณทำอะไรของคุณ?”“ตรวจดูว่าคุณมีไข้หรือเปล่า”สีหน้าของฌอนหม่นลง “พอเลย ผมอดหลับอดนอนทั้งคืนคิดวิธีนี้ขึ้นมา สำหรับคนอย่างผม เวลาแค่หนึ่งนาทีผมก็หาเงินได้ 100,000 ดอลล่าร์ แล้ว”แคทเธอรีนบ่นในใจนี่เขากำลังบอกว่าเขาเสียสละเงินหลายพันล้านดอลล่าร์เพื่อเธออย่างนั

ท่าทางของลีอาแข็งกร้าวขึ้น “คุณตาของแกท่านเกษียณแล้ว ฉันกำลังเตือนแก ว่าอย่าทำเรื่องโหดเหี้ยมให้มันมากนัก ไม่อย่างนั้นอย่ามาโทษว่าฉันไม่ใจดีกับแก”“ผมไม่แน่ใจว่าแม่หมายความตามที่พูดว่ายังไง แต่...”ทันใดนั้นเอง ฌอนก็หยิบรีโมทคอนโทรลขึ้นมาเปิดหน้าจอขนาดใหญ่ที่อยู่บนผนัง ใบหน้าของผู้ถือหุ้นรายใหญ่หลายคนของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น ปรากฏขึ้นเด่นชัดขึ้นบนหน้าจอ “ขอโทษนะแม่ ผมวิดีโอคอลกับผู้ถือหุ้นอยู่ พวกเขาได้ยินที่แม่เพิ่งพูดไปหมดแล้ว”ผู้อำนวยการเคนเนดี้ ที่เป็นผู้ถือหุ้นที่อาวุโสที่สุดพูดขึ้น “รองประธานฮิลล์ ถ้าเราเรียกเงิน 8 แสนล้านดอลล่าร์ กลับคืนมาได้ เราเอามาแบ่งกันเองก็ได้ แล้วพวกเราแต่ละคนจะได้เงินคนละหลายร้อยล้านดอลล่าร์ แน่นอน เรารู้ว่าคุณรวยคุณคงไม่สนใจ คุณปฏิเสธเงินแล้วให้พวกเราได้”ผู้อำนวยการมาร์ตินพูดขึ้นอย่างประชดประชัน “เราเข้าใจว่าตระกูลแคมโปสเป็นครอบครัวของสามีของคุณนะ ในตอนนั้นพวกเราจึงปิดหูปิดตาเรื่องลูกน้องของคุณในฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น แต่พวกเราไม่เคยรู้มาก่อน ว่าตระกูลแคมโปสได้เงิน 8 แสนล้านดอลล่าร์ นี่มันไร้สาระเกินไปแล้วนะ”ผู้อำนวยการมอร์ริสพูดขึ้นเสียงดัง “ลูกชายของ