All Chapters of It Will Always Be You: Chapter 21 - Chapter 30

"Good afternoon, Doctor Monteferrante."     Napalingon ako sa pintuan nitong kwarto ko. Si Noah pala iyon.     "Ano na naman ba ang ginagawa mo dito sa clinic ko?" Tanong ko sa kanya while I was tapping my oen on my desk.     "Nyeta, wala pa nga akong sinasabi eh," sabi ni Noah habang kinakamot pa ang batok niya.     Tumawa ako sa kanya at minwestra ko siyang maupo, "Mula Cavite nag drive ka papunta dito sa Makati ng hapon. Ano joy ride lang?"     Noah put his hands over my desk, "Balita ko kasi nagkita na kayo ni ex mo after 9 years," nakangisi niya akong tinignan, "ano, comeback na?"  &nbs

"Anong pakulo na naman ito?" Tawang sabi ni Chelsy habang pinag bubuksan niya kami ni Nathan ng gate.     Nathan pointed at me, "Siya sisihin mo. Nandamay lang siya eh. Malas ko lang, na ako nahatak niya."     Tumingin si Chelsy kay Nathan at bahagya pa itong napakunot.     "Teka, yoyr face is kinda familiar to me," nilagay ni Chelsy ang pointing finger niya sa baba niya, "did we met each other before?"     Nahihiyang napakamot sa batok si Nathan bago ito nag lahad ng kamay kay Chelsy, "Nathaniel nga pala, pero Nathan nalang," then he glanced at me for a second, "pinsan ni Sebastian. Isa ako sa kasama niya dati noong hinarana ka niya sa bahay."   &nb

"Sigurado ka bang kaya mong harapin si Mason?" Tanong ko saka naupo sa sofa dito sa bahay nila Chelsy.     Pagkatapos kasi namin ikutin ang buong bahay na pinagawa ko para sa amin, ay umuwi na rin kami. Yun nga lang, on our way going back to Chelsy's house, nakatulog na si Syarah kaya kinarga ko nalang siya patungo sa kwarto nila Chelsy.     Naupo sa tabi ko si Chelsy at narinig ko ang pag buntong hininga niya, "Actually, no. Ni hindi nga pumasok sa isip ko na kitain siya sa kulungan eh. Kung hindi lang para kay Syrah, hindi ako mag aabalang dalawin siya doon."     Tinignan ko siya at kumunot ang noo ko, "Then why did you agree? Kung hindi mo naman pala kaya makita siya, bakit ka pumayag?"     Na

"What do you do, Chelsy, hija?" Tanong ni mommy habang kumakain kami ng tanghalian.           Pinunasan ni Chelsy ang bibig niya gamit ang table napkin, "I'm actually a civil engineer, tita," magalang na sagot ni Chelsy sa aking ina.           "Hija, I told you to start calling me mom or mama," nakangiting sabi ni mommy kay Chelsy at inbot pa nito ang kamay biya at bahagya iyon pinisil.            Awkward na ngumiti si Chelsy kay mommy bago ito tumango, "Okay, m-mama."            "That's more I like it!       

Nagising ako ng may ngiti sa labi ko. Today, October, 17 finally Chelsy will now be my wife. Marami ang nangyari sa amin dalawa sa mga nag daan na taon. Maraming nag bago sa loob ng siyam na taon na hindi kami magkasama o nagkikita. Maraming dumaan na problema na kinailangan namin harapin mag isa, pero sa kabila ng lahat ng iyon may kapalit iyon na ligaya. Dahil ganon naman talaga ang buhay. Walang saya, kung walang sakit.        Sabi nga ng mga matatanda, sa hinaba haba ng prosisyion, sa simbahan pa rin ang tuloy.       "Sir, be readyin 5," anunsyo ng photographer sa akin.       Inayos ko ang pagkakatupi ng sleeves ng puting polo ko, bago ko s