All Chapters of Ang Maalindog na Charlie Wade: Chapter 111 - Chapter 120

Ngumiti si Graham bago siya nagsalita ulit nang magalang, “Mr. Wade, hindi namin makakalimutan ang kabutihan mo sa pamilya Quinton. Marahil ay kaunting nagmamadali kami dahil kailangan naming maghanda, gayunman, gusto kitang imbitahin sa mansyon ng pamilya Quinton bukas upang maghapunan. Gusto kong magdiwang ng bangkete para sa iyo bilang pasasalamat sa kabutihan mo, Mr. Wade.”“Ayos lang, may kailangan akong gawin bukas.” Sumagot nang walang bahala si Charlie habang umiiling. “Ang dahilan lang kung bakit kita tinulungan ngayon ay dahil alam kong palagi kang gumagawa ng kabutihan para sa iba. Kung hindi, hindi kita talaga tutulungan. Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko?”Nagulat si Graham. Pero kahit na, tumawa siya bago tumango. “Naiintindihan ko! Mr. Wade, mangyaring huwag kang magdalawang-isip na hanapin ako kung kailangan mo ng tulong sa hinaharap. Lagi kang tatanggapin ng pamilya Quinton.”Pagkatapos, nagmamadaling nilabas ni Graham ang dorado niyang business card na may person

Narinig ni Charlie ang kumakaluskos na mga yapak sa likod niya. Patago siyang tumingin sa salamin na bintana sa sulok ng kanyang mga mata at nakita na sumusunod sa kanya si Loreen!Ah, patay!Kung makikita siya ni Loreen dito, iisipin niya na siya ang chairman ng Emgrand Group!Ang mas malala, baka mapagtanto niya na siya ang young master ng pamilya Wade!Talagang masama ito!Nang mahahabol na siya ni Loreen, naglakad siya nang mas mabilis, pumunta sa opisina ng chairman, at mabilis na kinandado ang pinto sa likod niya.Kailanman ay hindi inasahan ni Loreen na biglang bibilis ang lalaki. Gusto niya siyang habulin, pero nasa opisina na siya.Nagbuntong hininga si Loreen sa pagkadismaya at binulong, “Kakaiba, bakit pakiramdam ko na tumatakbo sa akin ang chairman…”Tumanggi siyang sumuko sa isang magandang pagkakataon. Huminga siya nang malalim, kumatok sa pinto, at sinabi, “Hello, Mr. Chairman, ako si Loreen Thomas, ang bagong administrative director. Gusto kong iulat sa iyo ang

Ayaw sagutin ni Loreen ang tawag habang nakatingin siya sa pangalan ni Harold sa kanyang selpon.Hindi maganda ang impresyon niya kay Harold, at nakikita niya ang layunin niya kung bakit niya siya nilalapitan. Gusto niya lang lumapit sa kanya at subukang kunin ang kanyang puso.Sobrang naiinis siya sa taong ito at agad na binaba ang selpon.Gayunpaman, hindi kumukuha ng pagtanggi si Harold. Sinubukan niya nang ilang beses hanggang sa nag-aatubiling sinagot ni Loreen ang tawag at tinanong nang malamig, “Anong mayroon, Harold?”:Si Harold, sa kabilang linya, ay sinabi nang mabilis, “Loreen, narinig ko na nahirang ka bilang sales director, totoo ba?”Nasorpresa si Loreen. “Paano mo nasagap nang mabilis ang balita?”Humagikgik si Harold. “May mga kaibigan akong nagtatrabaho sa Emgrand Group, sinabi nila sa akin na nakatanggap sila ng opisyal na anunsyo tungkol sa paghirang sa’yo, kaya tumawag ako para batiin ka.”“Ah,” sinabi ni Loreen, “Oo, hinirang ako bilang sales director.”“Bi

Nahilo ang batang lalaki dahil sa hampas at muntik na siyang matumba.Nagulat ang mga kumakain sa paligid nila sa biglaang gulo.Tumingin nang mabangis si Harold sa batang lalaki na dumudugo ang ulo at kinutya, “Umalis ka, o babaliin ko ang binti mo!”Hinawakan ng batang lalaki ang sugat sa kanyang ulo at sinabi nang galit, “Sige, siga, maghintay ka!”Pagkatapos, tumakbo siya palabas ng restaurant.Ngumisi nang may panghahamak si Harold at sinabi, “T*ang inang talunan, sino ba siya para bantaan ako? Ako si Harold Wilson, p*ta!”Pagkatapos, naglabas siya nang mayabang na hitsura at sinabi kay Loreen, “May ganoon talagang nakakainis na surot kahit saan, huwag mo siyang hayaan sirain ang gabi natin. Tara, kumain na tayo.”Nasira ang masayang kondisyon ni Loreen dahil sa nakakagambalang pangyayari. Tumango na lang siya at hindi nagsalita.Sa buong hapunan, sinubukang pagaanin ni Harold ang atmospera sa pakikipag-usap, pero hindi naaliw si Loreen.Para sa kanya, si Harold ay isa la

Mahapdi at nakakaiyak na sakit sa kanyang binti ang nagpadala ng nginig sa buong katawan ni Loreen. Sobrang desperado niya at walang pag-asa, luha ang patuloy na dumadaloy sa mga pisngi niya.Palihim na ngumisi ang batang lalaki habang nakatingin siya sa umiiyak ngunit maganda niyang mukha. Nilinis niya ang kanyang lalamunan at sinigaw, “Ipasok niyo siya sa kotse!”Narinig ang boses ng isang tao sa gilid, “Mr. Westbrook, kailan namin matitikman ang matamis na babae?”Sinabi nang malamig ng batang lalaki, “Pagkatapos ko sa kanya, pwede niyo nang gawin ang gusto niyo!”Pagkatapos, itinaas niya ang kanyang kamay at gusto siyang sunggaban para ipasok sa kotse nang may biglang sumigaw sa likod ng mga lalaki!“Argh!”Biglang umalingawngaw ang mga malalakas at masasakit na sigaw.Galit na tumalikod ang batang lalaki at sumigaw, “Anong mayroon?”Ngunit nang itinaas niya ang kanyang ulo, bigla niyang naramdaman ang isang malakas na hangin na papunta sa kanya. Bago pa siya makaiwas, nara