All Chapters of Sir Ares, Goodnight! : Chapter 491 - Chapter 500

Iyon ang klase ng sakit na nakakasakal!Paglabas ng psychology ward, hinila ni Rose ang walang sigla niyang katawan pabalik sa kanilang hotel.Tumingin si Josephine kay Rose. “May mali ba, Ate Angeline?”Umuupo sa kama, niyakap ni Rose ang kaniyang mga binti sa kaniyang dibdib at binulong, “Hindi mo pwedeng sabihin sa kuya mo ang tungkol sa mukha ko, ah, Josie.”Ang saging sa bibig ni Josephine ay bumagsak sa lupa noong balutin siya ng kaniyang konsensya.Sinabi na niya sa kaniyang kuya ang nasirang itsura ng kaniyang Ate Angeline noong nakaraan pa.Hindi lamang ito nakita ng kuya niya, ngunit hinawakan pa niya ito.Nalulungkot na tanong ni Josephine, “Bakit hindi, Ate Angeline?”“Baka hindi siya masayahan.” Tumulo ang mga luha mula sa mga mata ni Rose.Napaupo nang mahina si Josephine sa upuan...Sa sandaling ‘yon, marahil ay naintindihan na niya kung bakit ang walang emosyon niyang kuya ay umiyak ng ginto pagkatapos makita ang mukha ng kaniyang hipag.Nananakit siguro ang puso niya p

Ang kaakit-akit na mukha ni Jay ay mas nagdilim.“Gusto kong ipatapon ang mga bulaklak na ‘to.” Ang tono ni Jay ay katakot-takot.Biglang naririnig ang boses ni Jay, napatalon si Rose sa gulat.Ilang gwapong mga lalaki na may itim na kasuotan at may sunglasses ang pumasok sa kwarto at mabilis na tinanggal ang mga rosas, walang iniiwan na kahit isa.Natigilan sa kaniyang kinatatayuan, nagpipigil na tumulo ang mga luha sa mga mata ni Rose dahil sa pagkabalisang nararamdaman niya.Tumitig sa kaniya si Jay, nag-uusok sa galit. “Hindi mo ba alam na ang ibang pasyente ay maaaring allergic sa bulaklak?”Binuksan ni Rose ang kanyang bibig ngunit nanatiling tahimik.Gusto ba siya nitong awayin? Alam na alam naman ni Jay na ang lolo niya ay hindi allergic.“Opo, ginoo. Naintindihan ko. Hindi na ‘to mauulit,” sabi ni Rose, natatakot.Nang makita na muli na naman niyang napaiyak si Rose, naramdaman ni Jay ang apoy ng inis na nagwawala sa kaniyang dibdib.“Sino’ng nagpadala sa mga ‘to?” Malamig niy

Kumunot nang bahagya ang mga kilay ni Jay, at agad na dumiretso si Grayson sa puntong ito. “Ginoong President, ang siraulo ay dinala ang missus sa isang bar isang oras na ang nakalipas.”Lumabas ang mga apoy ng galit mula sa malamig na mga mata ni Jay. “P*tcha talaga!”Tumatayo nang elegante, umaapaw ang lamig sa pigura ni Jay.Sa sumunod na sandali, ang mahaba niyang mga binti ay naglakad patungo sa pinto.Hindi naglakas-loob si Grayson na magsalita noong pag-isipan niya kung kanino dapat siya kumampi. Kapag winakasan na nila ang siraulong ‘to, siguradong magkakaroon ng away ang presidente at missus.“Gusto kang makita ni Janice, Ginoong President,” ulat ng sekretarya habang hinihingal siya sa pagtakbo roon.Ang babaeng ‘to ay si Janice, ang Australian na contact para sa bagong proyekto sa pagitan ng Grand Asia at ng Australia.“Maghintay muna siya.”Sumagot ang sekretarya, “Sabi ni Janice na mahalaga ang oras, Ginoong President. Kailangan niyang habulin ang papalapit na eroplano pagk

Kinanta ni Josie ang susunod na linya, “Ooh, you know I love it when you call me senorita. I wish it wasn’t so damn hard to leave ya.”Nagpatuloy si Rose, “But every touch is ooh-la-la-la. It’s true la-la-la. Ooh, I should be running, Ooh, you keep me coming for ya.”Sa kabila ng magandang tono nito, ang kanta ay naging magulo dahil sa dalawang lasing, nagiging mas malala kaysa sa mga umiiyak sa isang libing.Ang puso ni Grayson ay sumisid at nahulog sa pagkanta ng mga babae, tumatalsik patungo sa mga ulap para lamang bumalik sa impyerno. Bumuntong-hininga nang tahimik si Grayson, ‘Sa pagkanta nila, maiisip mong gusto nilang pumatay!’Nang may matinding paghihirap, sa wakas ay naipasok na nila ang dalawang mga babae sa staff residency. Pagkatapos no’n, inutusan ni Jay si Grayson at ang iba pa, “Hintayin niyo ako sa labas!”Agad na nagliwanag ang ekspresyon ni Grayson at ng mga bodyguard nang makakita ng kalayaan.Tumakbo sila nang mas mabilis pa sa pagtakbo ng mga kuneho.Pagod dahil s

Nilapitan siya ng bodyguard. “Tara na, Madam Josephine.”Sumigaw si Josephine sa bodyguard, “T*nga ka! Ang buo mong pamilya ay t*nga!”Nagulat ang bodyguard!Napilitan sa kotse, nag-aasam na tumitig si Josie sa staff residence ng medical department at kumaway. “Paalam, hipag.”Sa tabi niya, tiningnan siya ni Jay nang malamig.Ang nag-aasam na ekspresyon ni Josephine ay pinatindi lamang ang lamig sa mga mata ni Jay.“Gusto mo ba siyang pakasalan?”Tumango si Josie. “Oo.”Napagtanto kung ano ang sinabi niya, lumingon siya upang natatakot na tumingin kay Jay bago umiling nang malakas.“Maling-mali ang akala mo sa ‘min ni hipag, Jay. Pareho kaming babae, paano kami magpapakasal sa isa’t isa?”Napatingin sa kaniya si Jay. “Posible ‘yon gawin sa ibang bansa.”Kahit gaano kaamo ang itsura ng kaniyang kuya, halos nasasakal na siya sa mahinang boses ng kaniyang kuya na para bang may kamay ng demonyo na sumasakal sa kaniyang lalamunan.Pinanatiling gising ni Josephine ang kaniyang isipan. “Sabih