Iyon ang klase ng sakit na nakakasakal!Paglabas ng psychology ward, hinila ni Rose ang walang sigla niyang katawan pabalik sa kanilang hotel.Tumingin si Josephine kay Rose. “May mali ba, Ate Angeline?”Umuupo sa kama, niyakap ni Rose ang kaniyang mga binti sa kaniyang dibdib at binulong, “Hindi mo pwedeng sabihin sa kuya mo ang tungkol sa mukha ko, ah, Josie.”Ang saging sa bibig ni Josephine ay bumagsak sa lupa noong balutin siya ng kaniyang konsensya.Sinabi na niya sa kaniyang kuya ang nasirang itsura ng kaniyang Ate Angeline noong nakaraan pa.Hindi lamang ito nakita ng kuya niya, ngunit hinawakan pa niya ito.Nalulungkot na tanong ni Josephine, “Bakit hindi, Ate Angeline?”“Baka hindi siya masayahan.” Tumulo ang mga luha mula sa mga mata ni Rose.Napaupo nang mahina si Josephine sa upuan...Sa sandaling ‘yon, marahil ay naintindihan na niya kung bakit ang walang emosyon niyang kuya ay umiyak ng ginto pagkatapos makita ang mukha ng kaniyang hipag.Nananakit siguro ang puso niya p
Sinabi ni Empire Without Sunset sa chatbox, ‘Gusto mo bang makipagkita minsan?’Naalarmang tumitig si Rose sa screen.Hindi kailanman pumasok sa kaniyang isipan na makipagkita kay Empire Without Sunset.Pagkatapos no’n...Mabilis siyang nag-log off at binaon ang kaniyang ulo sa unan.Isang bakas ng pagkainis ang lumitaw sa mga mata ni Empire Without Sunset noong tumitig siya sa gray na profile icon ni Rose.‘Duwag.’...Si Rose ay may masamang nararamdaman.Bilang kaniyang ‘escort’, nagpakahirap si Josephine na maibalik ang ngiti sa mukha ni Rose.Dagdag sa pagsundo kay Rose mula sa trabaho, nagdala rin siya at nagpadala ng 999 na mga roses sa ibang mga pasyente.Kaakit-akit at maganda man si Josie sa pambabaeng damit, siya ay mukha ring kaakit-akit at gwapo sa panlalaking damit. Ang mga kababaihan ay nababaliw sa kaniya.Mayroong puting kasuotan, naglakad siya patungo at palabas ng medical department ayon sa pangangailangan ni Rose, nagsasanhi sa ibang mga manggagawa na siya ang manli
Ang kaakit-akit na mukha ni Jay ay mas nagdilim.“Gusto kong ipatapon ang mga bulaklak na ‘to.” Ang tono ni Jay ay katakot-takot.Biglang naririnig ang boses ni Jay, napatalon si Rose sa gulat.Ilang gwapong mga lalaki na may itim na kasuotan at may sunglasses ang pumasok sa kwarto at mabilis na tinanggal ang mga rosas, walang iniiwan na kahit isa.Natigilan sa kaniyang kinatatayuan, nagpipigil na tumulo ang mga luha sa mga mata ni Rose dahil sa pagkabalisang nararamdaman niya.Tumitig sa kaniya si Jay, nag-uusok sa galit. “Hindi mo ba alam na ang ibang pasyente ay maaaring allergic sa bulaklak?”Binuksan ni Rose ang kanyang bibig ngunit nanatiling tahimik.Gusto ba siya nitong awayin? Alam na alam naman ni Jay na ang lolo niya ay hindi allergic.“Opo, ginoo. Naintindihan ko. Hindi na ‘to mauulit,” sabi ni Rose, natatakot.Nang makita na muli na naman niyang napaiyak si Rose, naramdaman ni Jay ang apoy ng inis na nagwawala sa kaniyang dibdib.“Sino’ng nagpadala sa mga ‘to?” Malamig niy
Nang magising, napagtanto ni Rose ang mapait na katotohanan. Siya ay allergic.“Ah!”Ang tunog ng baboy na kinakatay ang maririnig mula sa banyo, nagsasanhi kay Josephine na bumagsak sa kama dahil sa gulat.“Ano’ng nangyari?”Tumakbo si Josie sa banyo upang makita ang makinis na kutis ni Rose na may pulang mga pantal sa ilalim ng maluwag niyang kwelyo.Natugma ito sa kulay ng kaniyang mukha.Napatitig si Josephine sa gulat. “Allergic ka sa pollen?”Napasampal si Rose sa noo niya. “Ang katawan ni Rose Loyle ay natural na mahina. Hindi ako makapaniwala na nakalimutan ko ang tungkol dito.”Agad na naglakad palabas si Josie upang padalahan ng mensahe ang kaniyang kuya gamit ang kaniyang phone. ‘Bilisan mo! Ngayon mismo! Tanggalin mo ‘tong mga rosas mo!’Ang makatanggap ng ganoong mensahe sa umaga ay nagsanhi sa mood ni Jay na lumala.Halatang nagustuhan ni Rose ang mga bulaklak na pinadala sa kaniya ng iba ngunit tatanggihan ang mahalaga niyang mga bulaklak sa labas ng pinto niya.Ano’ng i
Kumunot nang bahagya ang mga kilay ni Jay, at agad na dumiretso si Grayson sa puntong ito. “Ginoong President, ang siraulo ay dinala ang missus sa isang bar isang oras na ang nakalipas.”Lumabas ang mga apoy ng galit mula sa malamig na mga mata ni Jay. “P*tcha talaga!”Tumatayo nang elegante, umaapaw ang lamig sa pigura ni Jay.Sa sumunod na sandali, ang mahaba niyang mga binti ay naglakad patungo sa pinto.Hindi naglakas-loob si Grayson na magsalita noong pag-isipan niya kung kanino dapat siya kumampi. Kapag winakasan na nila ang siraulong ‘to, siguradong magkakaroon ng away ang presidente at missus.“Gusto kang makita ni Janice, Ginoong President,” ulat ng sekretarya habang hinihingal siya sa pagtakbo roon.Ang babaeng ‘to ay si Janice, ang Australian na contact para sa bagong proyekto sa pagitan ng Grand Asia at ng Australia.“Maghintay muna siya.”Sumagot ang sekretarya, “Sabi ni Janice na mahalaga ang oras, Ginoong President. Kailangan niyang habulin ang papalapit na eroplano pagk
“Saan niyo dadalhin ang lalaki ko?”Natutumba-tumba si Rose noong sinubukan niyang sundan sila. Gayunpaman, ang kaniyang daan ay hinarangan ng nakasisindak na galit na si Jay Ares.“Sino ako?”Tumitig sa kaniya si Rose. Kumukurap nang inosente, inangat ni Rose ang kaniyang kamay upang kusutin ang inaantok niyang mga mata nang nalilito. “Hindi ba’t nagkita na tayo dati, pogi?”Nagkikiskisan ang kaniyang mga ngipin, tumitig nang malamig sa kaniya si Jay. “Ikaw ang magsabi sa ‘kin.”Ngumisi si Rose. “Lubos akong nahihiya pagdating sa mga gwapong lalaki, alam mo. Kahit na mukha kang pamilyar, sa tingin ko ay hindi pa kita nakikita dati. Dahil ang bawat swerte ko mula sa nakaraan at kasalukuyan kong buhay ay nasayang kay Jay Ares, sa napakagwapong g*gp na ‘yon.”Kumibot ang mukha ni Jay.Parehong pinuri at pinagalitan siya ni Rose gamit lamang ang isang pangungusap. Ang tahimik niyang ekspresyon ay pinakita na hindi niya alam kung matatawa ba siya o iiyak bilang sagot.Pinanood niya si Rose
Kinanta ni Josie ang susunod na linya, “Ooh, you know I love it when you call me senorita. I wish it wasn’t so damn hard to leave ya.”Nagpatuloy si Rose, “But every touch is ooh-la-la-la. It’s true la-la-la. Ooh, I should be running, Ooh, you keep me coming for ya.”Sa kabila ng magandang tono nito, ang kanta ay naging magulo dahil sa dalawang lasing, nagiging mas malala kaysa sa mga umiiyak sa isang libing.Ang puso ni Grayson ay sumisid at nahulog sa pagkanta ng mga babae, tumatalsik patungo sa mga ulap para lamang bumalik sa impyerno. Bumuntong-hininga nang tahimik si Grayson, ‘Sa pagkanta nila, maiisip mong gusto nilang pumatay!’Nang may matinding paghihirap, sa wakas ay naipasok na nila ang dalawang mga babae sa staff residency. Pagkatapos no’n, inutusan ni Jay si Grayson at ang iba pa, “Hintayin niyo ako sa labas!”Agad na nagliwanag ang ekspresyon ni Grayson at ng mga bodyguard nang makakita ng kalayaan.Tumakbo sila nang mas mabilis pa sa pagtakbo ng mga kuneho.Pagod dahil s
Napagtanto ni Jay na si Rose ay allergic sa pollen. Tinapon nito ang kaniyang mga rosas dahil wala siyang ibang magawa kung ‘di ang gawin ‘yon.Dahil do’n, ang galit sa dibdib niya ay naging isang maliit na kislap.Muli niyang binihisan si Rose at sa wakas ay pinatulog siya pagkatapos pangalagaan ang pagwawala ni Rose.Sa panaginip niya, walang pigil na binulong ni Rose, “Magpakasal na tayo, Josie. Bahala na sina Zayne Severe at Jay Ares sa impyerno!”Naging malamig ang mga mata ni Jay habang ang mga sulok ng kaniyang labi ay ngumisi. “Nagpapanggap na walang nangyari pagkatapos akong galitin, Zayne Severe?”Si Josephine ay biglang nahulog sa sofa.Tumitig si Jay sa babae na patuloy na natulog kahit pagkatapos gumulong sa sahig. Dati pa man ay tinuturing niya si Josephine na isang inosenteng t*nga na kailangan niyang protektahan, ngunit hindi niya kailanman naisip na mangmang na ‘to ay magiging ang pinakamalaking kalaban niya sa buhay.Tama nga, hindi dapat hinuhusgahan ang panlabas na