Lahat ng Kabanata ng Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Kabanata 411 - Kabanata 420

Tahimik na hinawakan ni Jeremy ang kanyang mobile phone, nakikinig kay Sean na nagsasabi sa kanya ng resulta ng salitang pagkakakilanlan para sa salita…Ang tono ni Sean ay hindi mailalarawan na kumplikado. Mayroong kaligayahan, ngunit mayroon pa ring pagdampi ng kalungkutan sa kagalakang ito.Siguradong, pagkatapos makinig sa sasabihin ni Sean, isang tsunami ang tumaas sa puso ni Jeremy."Jeremy, nakabalik ka na." Ang tawag ay hindi pa nabitin nang may isang matamis na boses ang tumunog sa harapan niya.Itinaas ni Jeremy ang kanyang mga mata at nakita si Madeline na naglalakad palapit sa kanya.Ang kaakit-akit na mukha na nakatago sa kanyang puso ay unti-unting napalaki sa kanyang malalim na mga mata."Hinihintay lang kita na bumalik ka para sa hapunan." Naglakad si Madeline papunta kay Jeremy at inabot ito upang tulungan siyang hubarin ang suit jacket.Tahimik na nakabitin si Jeremy, ang kanyang mga mata ay nakatingin sa malabong nakangiting mukha ni Madeline sa buong oras.

Nang sabihin ito ni Eloise, sabay na tumingin sa kanya sina Jeremy at Sean.Bagaman tinukoy ni Madeline si Len Samuels bilang kanyang lolo, malinaw na hindi siya ang totoong lolo ni Madeline.Paano malalaman ni Eloise si Len Samuels?"Eloise, nakita mo ba talaga ang pangalang ito sa bahay?" Nagulat si Sean.Alinman man ito o kanilang mga kamag-anak o kaibigan, sigurado siyang wala sa kanila ang pinangalanang Len Samuels.Tumango si Eloise na may kasiguruhan. "Kasama si Diana!"“Diana?" Sumimangot ng bahagya si Jeremy."Siya ang aming kasambahay. Siya ay nagtatrabaho para sa amin mula noong 20s. 32 taon na." Paliwanag ni Eloise. "Nakita ko mula sa tagiliran niya ang pangalang Len Samuels.""Ang buong pangalan ni Diana ay Diana Samuels, at ang kanyang apelyido ay Samuels ..." Sinasabi ito, ang emosyon ni Eloise ay unti-unting nabulabog habang ang isang tiyak na haka-haka ay lumitaw sa kanyang puso."Sean, pwede ba ... Dapat tayong bumalik at tanungin siya ng malinaw tungkol dito

“Ang ganda ng mata mo. Tama iyan, hindi naman ako si Vera. Ako si Madeline!"Si Jeremy, na nakatayo sa labas ng kusina, ay narinig ang sinabi ni Madeline noon. Isang banayad ngunit basag na liwanag ang nagningning sa kanyang malalim na mala-dagat na mga mata. Unti-unting nilamon ng isang walang ingay na alon na sumiksik sa kanyang puso. Gayunpaman, nanahimik lang siya sa kinatatayuan.Si Diana naman ay agad na sumabog nang marinig niya ito.“Ikaw nga talaga siya! Ikaw nga talaga ang p*tang Madeline na yun!”Winasiwas niya ang kutsilyo na hawak niya at tinutok ito kay Madeline. Ang mga galit niyang mga mata ay pulang-pula na para bang lalamunin si Madeline ng buhay.“Ipaghihiganti ko ang Brittany ko ngayon!!”“Ang Brit mo? Brittany iyon nila Mrs. Montgomery. Ano ba ang kinalaman mo sa kanya? Wala man akong ginalaw na kahit gahiblang buhok kay Brittany. Kahit na ako pa ang pumatay kay Brittany, sila Mr. at Mrs. Montgomery dapat ang naghahanap sa akin para maghiganti. Ano ba ang kar

Kaagad na natulala si Diana matapos marinig ang sagot na ito. Umiling siya at mukhang di makapaniwala. Di niya ito matanggap. "Paano nangyari yun? Imposible! Paanong naging ang anak ni Madam ang p*tang yun? Di siya karapat-dapat. Di siya karapat-dapat na matawag na young lady ng Montgomery. Isa lang siyang p*ta-" "Tumahimik ka!" Nagwala si Eloise. "Sino ka para murahin nang ganyan ang anak ko? Kung di karapat-dapat ang anak ko, ikaw, karapat-dapat ka ba? Ginawa mo ang lahat ng mga kasamaan at kawalanghiyaan na ito na masahol pa sa pinakamasahol, at may kapal ka pa ng mukha na laitin ang anak ko? Diana, wala kang konsensya. Sadyang di ka karapat-dapat na maging tao!" Galit siyang sinabihan ni Eloise. Nang maisip ang paghihirap na dinanas ni Madeline noong panahong nagkapalit sila, sumakit nang sobra ang puso ni Eloise. "Eloise, anong problema?" Nang makita na parang hihimatayin na si Eloise, kabado siyang hinawakan ni Sean. Lumuha si Eloise at itinaas ang kanyang kamay para ha

Nang lumingin si Madeline at nakita ang lalaking nakatayo nang di kalayuan, napagtanto niya na kusa siyang sumagot sa pagtawag nito sa kanya ng 'Maddie' ngayon lang. Nang makita ang di mawaring tingin ni Jeremy, kalmadong ngumiti si Madeline. "Maddie? Wag mong sabihing katulad ka rin ni Mrs. Montgomery, di makalimot sa palabas kanina at tinuturing pa din akong bilang Madeline?" Pinalabas ng tono niya na nagbibiro siya. Tapos naglakad siya palapit kay Jeremy nang nakangiti. "Pero tingin ko di mo tatawagin nang napakalambing si Madeline. Kahit anong mangyari siya ang babaeng kinamumuhian mo diba?" Bahagyang ngumiti di Madeline. Dumaan siya kay Jeremy at pinulot ang isang magasin. Tapos, umupo siya sa kama at nagsalita, "Di ito inaasahan. Lumalabas na si Madeline pala talaga ang tunay na anak ni Mrs. Montgomery. Higit pa rito, pinalitan siya ng isang tigasilbi sa pamilya sa sandaling ipanganak siya. "Sayang at patay na si Madeline. Huli na lumabas ang katotohanan." Tahimik n