All Chapters of Mapanganib na Pagbabago: Chapter 251 - Chapter 260

Ang kanyang kamay na may hawak ng phone ay nanginginig na parang bumagsak na dahon tuwing taglagas. Hindi pa kailanman nakakita si Ray ng babaeng tulad niya. Hindi niya kailangan sabihin sa lahat ang kalungkutan niya. Kailangan niya lang umupo doon at mararamdaman na ng iba ang kalungkutan niya.Naramdaman ni Madam Dunn a sumisikip ang dibdib niya. Hindi niya alam kung anong klaseng emosyon ito. Hindi niya pa kailanman naramdaman ito. Ang tanging nababahala siya ngayon ay...“Jane, kamusta? Mr. Stewart…”“Sabi ni Mr. Stewart pagbibigyan niya ang Dunn Group.” Sinara ng babaeng nakaupo sa rattan ang kanyang mata at pinigilan si Madam Dunn sa pagtatanong.Merong saya sa mukha ni Madam Dunn. “Jane, Alam kong ikaw…” ‘Ang may pinaka malabot na puso.’“Ngunit, ako ang mamamahala sa Dunn household.” Ang boses ng babae ay hindi mababaw o walang emosyon.“Ano?” Para bang kinidlata siya. Binasag ng boses ni Madam Dunn ang katahimikan sa riverside ng Erhai. Dinuro niya ang babae dahil hindi

Pabagsak na ang Dunn Group!Kamakailan, mabilis na umikot ang balita sa buong S City.“Ang Sean Stewart na iyon talaga.” Iyon ang nagiging usapan ng mayayaman tuwing nakakarami na sila ng inom kapag nasa magarbong pribadong mga party sila.“Tsk-tsk, wala siyang awa, kinalimutan ang nakaraan ng ganun-ganun na lang. Kahit na anong mangyari, naging biyenan niya pa rin si Joseph Dunn.Ngumiti si Zach nang hindi nagsasalita, humihithit lang ng sigarilyo sa pulong. Nagkalat ang puting usok ng sigarilyo sa paligid.Wala siyang pasensya sa mga ganitong pulong, pero kahit na sino sa grupong ito, kailangan mong makihalubilo kahit na hindi mo sila gusto.Para sa mga ibang presidente at CEO na nakaupo sa may lamesa, wala silang pinagkaiba sa mga chismosa sa palengke pag nalasing.“Mr. Lucas, naubos mo na kalahati ng kaha ng yosi mo! Ang atmosphere dito ay gumaganda pa lang. Bakit di ka sumali?” Ang katabi niya ay ang kalbong lalaki na may lasing na mata na sinusubukang imbitahin si Zach.“

Sa bahay ng mga Dunn.Joseph Dunn pointed a finger at Mrs. Dunn’s nose, raging, “That’s the daughter you raised! What a wonderful filial daughter!”Dinuro-duro ni Joseph Dunn si Mrs. Dunn, galit na galit, “Iyan ang anak na pinalaki mo! Katuwa-tuwa maging anak!”He was furious. He did not want to just give up Dunn Group, but if he did not agree to Jane’s request, then Dunn Group would really fall apart.Galit siya. Ayaw niyang bitawan ang Dunn Group pero kung hindi siya pumayag sa kondisyon ni Jane, babagsak ang Dunn Group.He knew very well that as long as Dunn Group still stood, he would still be a wealthy man with a house, cars, and servants. Without Dunn Group, he was nothing.Alam niya na hanggang nakatayo ang Dunn Group, siya pa rin ay mayaman na may bahay, kotse, at mga utusan. Kung wala ang Dunn Group, wala siya.No matter how reluctant he was, Joseph Dunn just had to clench his teeth and give most of Dunn Group’s shares over to Jane.Kahit na anong pagaatubili niya, ang

Ang kanyang magaspang boses ay nagmamakaawa sa kanya, tunog na parang nahihiya ng sobra.Tumigil si Sean, ang kanyang katawan ay naging matatag. “Anong kalokohan ang sinasabi mo?!”Kinutya niya siya.Ang babae ay nakaipit sa ilalim niya ay tumalikod, ang kanyang mata ay mukhang nasaktan at matigas ang ulo. “Sean Stewart, ang iyong libanggan ay ang pahiyain ako, hindi ba?” Ang kanyang mata ay puno ng luha. “Gusto mo akong magmakaawa na parang aso? Gagawin ko ang gusto mo.”Hindi ba ito ang gusto niya?“Hindi.” Ang boses ng lalaki ay paos, ang kanyang mata ay kumikinang na may matalas na sakit. Tinignan niya ang babae sa ilalim niya at sinabi, “Ako’y...” ‘humihingi ng pasensya.’Niyakap niya siya ng mahigpit mula sa likod, niyayakap ang babae ng mahigpit sa kanyang yakap. Ang kanyang lalamunan ay parang nasasakal. Paano niya nagawang magsabi ng bagay na hindi maganda?Paano niya nagawang magsabi ng ganun na walang bahid ng karangalan?!Hindi!Mali!Siya iyon!Kasalanan niya la

Kinabukasan“Gusto ko lumipat,” sabi ni Jane sa lalaking may maayos na pananamit sa tabi niya, binaba niya ang mangkok at chopsticks sa lamesa.Kumakabog ang puso niya sa dibdib niya. Isinasaalang-alang kung gaano siya mapilit at kakulit, siya...“Okay.”May kumalansing na kutsarang yari sa pilak ang nalaglag sa mangkok nang sumagot yung lalaki ng walang pag-aalinlangan.“...” Si Jane ay tumigil ng tatlong segundo bago niya tinignan ang lalaki ng may hinala.Bakit siya ay...mabilis na nakumbinse?“Paano kung sa condominium sa Ginza Garden?”May kaugalian si Sean na uminom ng black coffee sa umaga, kaya kaaya-aya siyang humigop habang tinitignan ang babaeng katapat niya, sinabi, “Makakalipat ka, pero kailangan ko siguraduhin ang kaligtasan mo. Yung condo sa Ginza Garden ay malapit sa kumpanya mo at isa sa pinaka ligtas sa siyudad.”Tututol sana si Jane ng ibaba ng lalaki ang tasa niya. “Sweetheart, kailangan mo malaman ito, pero, sa anumang paraan, ayaw ko talaga na umalis ka.”