All Chapters of Mapanganib na Pagbabago: Chapter 241 - Chapter 250

Sobrang nagulat si Madam Dunn na tinignan niya ang tao sa kanyang harapan na para bang nakakita siya ng multo. "Anong sinasabi mo?" Nahirapan siyang sabihin ang bawat isa niyang salita. Sinabi ni Jane ang lahat ng kanyang nalalaman sa simple at matipid na paraan. "Ganoon na nga. Kahit na maniwala kayo o hindi, hindi ako ang anak mo, kaya hindi ko maililigtas ang anak mo. Hindi kulang sa pera ang mga Dunn at lalong hindi kayo kulang sa koneksyon. Sa mga koneksyon niya, naniniwala ako na makakahanap siya ng match para sa anak mo kung talagang gusto niya siyang iligtas. Kung maski ang mga Dunn ay walang mahanap na match para sa kanya, ibig sabihin kahit ako na isang tiga-labas ay hindi kayang iligtas ang anak mo." Kalmadong tinapos ng babae ang kanyang pangungusap. Kung hindi masyadong gulat si Madam Dunn sa sandaling ito, kung papansinin niya ang mukha ni Jane, mapapansin niya ang kalungkutan na nasa likod ng kalmado at walang pakialam na panlabas ni Jane. Kung… Iyon nga lang, wala

Pagbukas ng kanyang mga mata, isang maputla at puting silid ang lumitaw sa kanyang paningin. "Gising ka na?" "Ray Sierra?" Lumingon siya sa paligid para masanay ang kanyang mga mata sa maliwanag na sikat ng araw sa labas ng bintana. Hindi siya nagtanong kung bakit siya nasa ospital. Naputol ang kanyang mga alaala. Ngayon na gising na siya, unti-unti nang bumabalik sa kanya ang mga pira-pirasong alaala na iyon. Naaalala niya na. Si Madam Dunn. Mabagal niyang tinanong ang tao sa kanyang tabi. "Nasaan siya?" "Wala dito si Sean." "Si Madam Dunn ang tinutukoy ko." Narinig ni Ray ang sinabi niya at kaagad siyang nagalit. "Hindi ba ganoon kaimportante si Sean sa puso mo na hindi siya maikumpara kay Madam Dunn?" Ngumisi siya. "Jane Dunn, minahal mo ba talaga si Sean Stewart?!" Kung minahal niya siya, paano niya nagagawang umasta na para bang wala siyang pakialam? Nang marinig ni Jane ang mga salitang iyon, parang gusto niyang matawa sa loob-loob niya. Tinignan niya na

Malaking bagay ang shareholder meeting ng Stewart Industries. Hindi lang sa konektado ito sa mga shareholder at senior executive, pati mga taga-labas ay kinakabahan na naghihintay para rito. Kung ang Stewart Industries ay isang malaking nilalang, si Sean naman ang emperador na nasa taas ng lahat sa tuktok ng malaking nilalang na ito. Ano pa ba ang mas nakakaawa para sa mga tao maliban sa panoorin ang isang nag-iisang emperador na itinapon sa mundo ng mga mortal kung saan mabubuhay lang siya na mas mababa pa sa dumi? Stewart Industries. Sa loob ng meeting room. Sa bilog na meeting table, maagang dumating ang karamihan sa mga shareholder at matiyagang naghihintay sa may mesa. Pagkatapos ng ilang bulong-bulungan, kinatawan ni Don Jenkins ang lahat ng mga shareholder at tumayo. "Old Master Stewart, nakarating ka na." May mga koneksyon si Don sa parehong tiga-loob at tiga-labas. Alam niya kung paano kumilos ng mabilis. Nilapitan niya ang old master nang may ngiti sa kanyang mga

Natulog si Sean buong gabi at buong araw.Tinawagan ni Elior ang manor sa pangatlong beses. Ang butler na sumagot sa tawag ay ginamit ang kalmado at robotic niyang boses para sabihin paulit-ulit na hindi pa gising ang kanyang Sir.Himala ito.Hindi makapaniwala si Elior.Ngunit ang ganitong bagay ay hindi kailan man nangyari kay Sean ay nangyayari na ngayon.Madyo naiirita si Elior.Wala siyang oras para asikasuhin ang mga bagay-bagay, kaya iniwan at hinayaan niya ang lahat. Ang bago niyang Mustang ay nasa underground na garahe. Pagkatapos humarurot ng makina, umalis na ang sasakyan.Hindi ganun kamahal ang Mustang. Nasa tatlo hanggang limang daang libo lang. HIndi ito tinuturing na luxury car ni Elior. Ngunit ang mga taong alam ang mga kotse ay alam kung gaano kasaya magmaneho ng ganung klaseng sasakyan lalo na kung humaharurot ito sa kalsada.Ngunit, sa puntong ‘to, ang bagong sasakyan ni Elior ay hindi nakuha ang atensyon niya.Trinato niya itong Passat at nagmaneho na papu

Bang!Namuti ang mukha ni Madam Dunn.Pakiramdam niya naglalakad siya pabaliktad sa hangin. Gulat ang kanyang mata at nagpapanik siya.“Wala akong choice! Kung hindi pagbibigyan ni Sean ang Dunn Group at si Joseph. Magiging kaawa-awa ako sa hinaharap.“Sa tingin mo ba gusto kong tulungan ang matandang bastardo na Joseph na y’un?”“Ang kapatid mong si Jason ay nakaratay pa rin sa ospital!”“Kung malugi ang Dunn Group, at katapusan na ng matandang bastard na y’un, paano na lang ang gastusin sa ospital ng kapatid mo?”“Kahit na gumaling ang kapatid mo, walang matitira sa’tin!”“Siya ang young master ng mga Dunn. Hindi siya kailan man nakaranas ng kahirapan simula pagkabata. Ang paligid ay malawak, anak siya ng mayamang magulang niya na hindi kailan man nag-alala tungkol sa pagkaubos ng pera. Tapos biglang mawawala lang lahat.”“Sino na lang ang rerespeto sa kanya sa paligid? Paano niya titiisin ‘yun?”“Si Joseph ay talagang walang kwentang g*go pero kung matapos siya, paano kaya