All Chapters of Mapanganib na Pagbabago: Chapter 211 - Chapter 220

May kakaibang tingin sa mata ng may itsurang lalaki. Ngumiti siya ng hindi halata at tumango. “Meron bang bakanteng kwarto?”“Oo! Oo, oo, oo!” Ang kahit sinong nagpapalakad ng negosyong homestay ay agad na tatanggap ng panauhin at magpapaalam pag ito’y aalis na. Ito ang talagang dahilan para sa karamihan pero ang katunayan unang beses lang ni Jojo makakita ng ganito gwapong lalaki na may kakaibang aura.Sinundan ng lalaki si Jojo hanggang sa lobby. Napansin niya agad pagpasok ang matingkad na bintana at ang malinis na lamesa. Nang tumayo siya sa harap ng reception counter, makikita agad ang tanawin sa bakuran at ang kakaibang Erhai sa glass folding door.Pero tumigil ang tingin ng lalakis a bamboo strip recliner sa beranda ng bakuran. Agad napundi ang bumbilya sa isip niya.“Sir, meron kaming guest occupancy agreement dito sa aming homestay. Heto at tignan ninyo kung papayag kayo?” Inabot ni Jojo ang agreement. Kahit hindi niya alam bakit ginawa ng boss niya ang kanilang agreement,

”Paumanhin.”Matikas niyang binaba ang teacup.Yun na ‘yon? Taranta siyang tinignan ng babae. Baso niyo iyon, Hindi pa siya nakakilala ng kahit sinong katulad niya. Ang baso ay personal na gamit. Paanong ang napaka personal na bagay para sa isang tao ay gagamitin lang paulit-ulit ng hindi mo kakilala?Medyo naiinis siya ngayon.Mr. Luther… Tama? Mapapahiram ko ang recliner pero sa tingin ko hindi magandang ideyang gamitin ni Mr. Luther ang personal kong gamit katulad ng baso ng walang paaala. Mahilig ka bang maki inom sa baso ng hindi kakilala, Mr. Luther?”“‘Wag kang magalit.” Tinaas ni Michael ang kamay niya habang tumatawa at tinignan siya nang nakangiti. Naaaliw siya at sinabing, “Nauuhaw lang talaga ako ngayon at hindi ko alam na ginagamit mo ang basong ito. Kung alam ko lang, pinaalalam ko sana ito. Kung hindi ka komportable, pasensya. Hindi ko sinasadya.”Ang salita niya ay mukhang may sinceridad sa una pero kun pakikinggan ng maigi, mapagtatanto ng kahit sino na ang Michae

Ang panahon ay maganda ngayong umaga ng magising siya.Matapos na makaligo at ilagay ang bathrobe, mabagal siyang lumabas ng banyo at ng hahatakin niya ang kurtina pabukas ng marinig niya ang dalawang katok sa pintuan.Binaba ni Michael ang kanyang kamay na may hawak sa kurtina at naglakad papunta sa pintuan.Sa isang mahinang click, ang pintuan ay bumukas.Dalawang taong nasa loob at labas ng pintuan ay napatunganga ng parehong oras.Huminto sandali si Michael. Sa sumunod na sandali, isang tusong tingin ang lumitaw sa kanyang mata at nawala.“Mmhmm?” Ang kanyang malalim at mababang boses ay lumabas sa kanyang lalamunan. Ito ay tunog sobrang nakakaakit.Kakalabas niya lang ng shower at nakabalot sa manipis na bathrodbe, mukhang matamlay. Gayunpaman, mukha siyang nakakaakit.Sa labas ng pintuan, ang babae ay nilayo ang kanyang tingin at sinabi, “Ang almusal na gusto mo ay nandito na… Lahat ay abala. Natutulog pa si Jojo, kaya ako...” Iyon ang rason bakit nangyari na siya ang nag

Ngumiti ng kaunti si Michael.Mayroon nga talagang kwento sa likod ng tea set na ito.Tumigin siya sa likod ng kanyang kamay sa gilid ng kanyang mata. Ang pamumula ay nawala ng matindi, ngunit makikita pa din ito.Nanliit ang kanyang mata at ngumiti. Nakita niya ang matangkad at maskuladong lalaki na nakayayo sa tabi ng pickup truck. Ang kanyang likod ay nakaharap sa kalsada, ang kanyang mukha ay nakaharap sa upuan ng driver. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng lalaki.Kung may lalagpas sa kanya ngayn, makikita nila na ang braso ng lalaki ay nangingingi ng kaunti.Kinuskos muli ni Michael ang likod ng kanyang kamay muli. Ang kanyang kilay ay nakakunot. Hindi siya natutuwa. Tapos, nagngitngit ang kanyang ngipin at kinurot ang laman sa likod ng kanyang kamay ng matindi. Pinihit niya ito ng 270 degrees ng buong pwersa niya bago ito tinapat sa ilalim ng araw. Hoy! Siya ay mas masaya na ngayon.Sinara niya ang pintuan ng kanyang kotse at tumalikod at bumalik sa babae.“Tapos ka

Sa kalagitnaan ng gabi. Lahat sa Memory Homestay ay mahimbing na natutulog.Ang gabi sa Erhai ay sobrang tahimik. Ang umaga ay mainit, ngunit sa gabi, ito ay mahangin.Isang maitim na anino ang naglakad papunta sa isang gilid na gate ng Memory Homestay. Mayroong kahoy na pintuan doon na hindi madalas binubuksan. Kahit ang matagal ng nagtatrabaho sa Memory Homestay ay hindi pa nakita ang pintuang ito na bukas dati.Maps ang ilang kaluskos, ang susi ay inilagay sa susian at sa isang click, ang pintuan ay nagbukas. Matapos ang matagal na sandali, pumasok ang isang tao.Siya ang may ari ng Memory Homestay.Ang may ari ng homestay na ito ay mabuti, mabait at payapa sa harap ng lahat.Subalit, sa sandaling it, ang ta na kilala siya ay hindi maniniwala. Ang may ari na madalas mabuti sa paningin ng ibang tao ay ngayon nanlalamig. Mayroong sakit sa kanyang mata na hindi niya magawang maitago.Ang kanyang mukha ay nanlalamig sa paghihirap sa sakit sa kanyang mata. Naglalakad siya ng may