All Chapters of Mapanganib na Pagbabago: Chapter 201 - Chapter 210

Si Jane ay hawak pa din ang kanyang identification card habang nakanginit ay biglang natahimik.“Kalimutan mo na. Magpanggap ka na wala akong sinabing kahit na ano,” Sabi ni Alora habang biglang umiling.Tumingin siya kay Alora. “Hindi ko alam.” Si Alora ay nagulat. Anong ang ibig sabihin niya ng ‘hindi alam’?’Na para bang naintindihan ni Jane ang gulat ni Alora. Umiling muli ang ulo ni Jane. “Hindi ko talaga alam.” May kwenta pa ba ang tanong na ito pagkatapos ng sobrang daming panyayari? Kumurba ang kanyang labi. “Subalit, alam ko na ako ay laging nasasaktan kapag katabi ko siya. Kapag natutulog ako katabi niya, marami akong walang tulog na gabi.”Nakita ni Alora ang paglobo sa mata ni Jane.“Matapos makalaya sa kulungan, Gusto ko na makalabas sa siyudad na ito. Ng makita ko siya muli sa East Emperor, hindi na ako naglakas loob na mahalin pa ang taong ito. Ang tanging bagay na inisip ko ay ang bayaran ang aking utang.” Tumawa siya. Ayaw niyang sabihin kay Alora ang tungkol kay

Matapos dumating ni Sean sa ospital, nakita niya si Alora pero hindi si Jane. Ng makita niya si Alora sa ospital, siya ay natutulog sa pagod.Kumatok si Uno sa pintuan at si Alora ay nagising sa kanyang tulog inaantok pa.“Ikaw lang? Nasaan si Jane?”Si Alora ay hindi gaano nakokonsensya ng tumingin siya sa nandidilim na mukha ni Sean. “Sabi ni Jane nauuhaw siya, kaya bumili siya ng tubig. Hindi mo ba siya nakita ng umakyat ka?”Pwede niyang tulungan si Jane na makatakas, ngunit hindi niya pwedeng hayaan ang lalaking ito na malaman ang tungkol dito. Si Alora ay si Alora pa din. Pwede niyang isugal ang lahat para tulungan si Jane dahil sa pagkahumaling na nakatago ng malalim sa kanyang puso ng maraming taon na.Subalit, hindi nya pwedeng hayaan ang kanyang sarili na malagay sa panganib sa pagtulong ng isang tao.Hindi kailanman aamin si Alora kay Sean.Nakita niya na si Jane ay determinadong umalis. Syempre ang hangal na babaeng iyon ay may determinadong puso para umalis kahit na

Binigyan niya ng tingin si Uno, na siyang nakaluhod sa kanyang harapan. “Bakit pinalitan mo ang mga dokumento? Kasama ka ba ng matandang g*gong Summers na iyon? Sabihin mo sa akin, nasaan siya?”Nasaan ba siya? Iyon ang talagang gusto niyang malaman!“H… Hindi ko alam kung nasaan ang madam. A… Ako ay bumigay sa sandali ng kahinaan.”“Tama na!” Sumigaw ang lalaki bago minasahe ang kanyang kilay. “May pakialam lang ako sa isang bagay. Nasaan siya?” Para kay Uno, walang pakialam si Sean tungkol sa kanya ngayon. “Ang iyong tungkulin dito ay tapos na. Tutal matagal ka na sa akin, umalis ka na lan.”“Boss!” Hindi naniniwala si Uno. “Parusahan mo ako, wala akong pakialam kung paano! Huwag mo lang akong itaboy!”“Dos, paalisin mo na siya.” Minasahe ni Sean ang kanyang kilay, mukhang sobrang pagod. Hindi pa siya halos nakakatulog nitong nakaraan mga araw at wala siyang enerhiya para sa kahit sinong hindi importante ngayon.“Bo…”“Uno. Huwag ka ng manggulo ngayon!” Lumapit si Dos sa kanya

Ang mga iyon ay malinaw na sandata panlaban pero si Sean ay nanatiling nakatayo sa tuktok ng hagdan, ang kanyang pitch-black eyes ay nakatingin sa nanunuyang mukha ng bisita. Wala siyang sinabing kahit anong salita pabalik.Nanatiling malagim ang katahimikan, parang pagkakalma bago ang bagyo.Sa hindi alam na dahilan, gustong umalis ni Mr. Oakes pero ang kanyang paa ay sobrang bigat na para bang napako ito sa sahig. Hindi niya ito maingat.Patago niyang sinisi ang bisitang si Haydn Soros. Bakit ang bastos niya? Sa panahong sensitibo pa. Si Mr. Oakes ay butler na ng napakatagal na panahon pero hindi pa siya nakakasaksi ng isang taong nananadya para magsimula ng ayaw sa maling panahon. “Bakit mo ako tatawanan? Nakatayo pa rin ang Stewart Industries at ang mga Stewarts ay makapangyarihan pa rin tula ng dati. Kung idabog namin ang paa namin, ang S City ay mayayanig.”Mas lalo siyang tinawanan ni Haydn, “Yeah, yeah, ang mga Stewarts ay nasa taas pa rin, at ikaw pa rin ang namumuno. Ka

Agad na kinuha ni Jojo ang porcelain cup sa square stool. Inalok niya sa babae ang baso at kinupleto kasama ang saucer. Nang tumayo ang babae, ang buhok niya ay kagulat-gulat na mahaba na halos umabot na sa kanyang bewang, tinali niya ito nang maluwag. Kinuha niya ang baso galing kay Jojo at inalis ang takip nito, sumipsip siya bago binalik ang takip sa dati.“Dalhin mo ang kontrata at sumunod ka sakin, Jojo.” Pagtapos nun, bumalik ang babae sa bahay at ang hakbang niya wala nang isising bagal.“Pabalik na ko, Boss.” Tumakbo si Jojo na parang hangin at nakakita ng leather na envelope bago tumakbo pabalik sa babae. Pagkatapos nun, sinundan niya ang tulin ng kanyang boss. Ang lakad ng babae ay napakabagal, kaya mabagal din ang lakad niya. Kadalasan ang normal na tao ay naglalakad ng dalawa o tatlong minuto sa paglalakad galing sa balkonahe papunta sa ikalawang palapag pero ang dalawa ay halos dumoble sa oras na iyon. Gayunpaman, hindi sinabihan ni Jojo ang babae na maglakad ng mas mabi