Semua Bab She Stole My Heart (Tagalog): Bab 31 - Bab 40

68 Bab

Chapter Thirty-One

"What's with your face?" Lumingon ako kay Tucker nang magsalita ito sa gilid ko.Nang makarating ako dito sa shop, hindi ko siya masyadong kinakausap. Wala ako sa mood kausapin siya, gusto kong mahanap ang mga kasamahan ko. Inbis na sagutin siya, bumalik na lang ang tingin ko sa catalogue ng mga gowns. Lahat naman magaganda, I just can't appreciate these things kasi ever since, hindi ko naman ito pinangarap na makasal sa kahit kanino.Lalo na ngayon, hindi ko pa naman masyadong kilala at mahal ang taong katabi ko ngayon. Wala akong maintindihan sa mga feelings na iyan. Noong nakapag-aral kami, alam ko rin naman kung ano ang ibig sabihin ng pagmamahal pero hindi ito. May kailangan lang kami sa isa't isa."Alora, you're not listening." Bumalik ang tingin ko sa kanya at bumaling sa babaeng kanina pa yata ako tinatawag."Huh? Bakit? May gagawin ba?" sunod-sunod kong tanong. He heaved a sigh."What happen?" tanong nito at tumingin muna siya sa bab
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Two

Dahil sa sinabi ni Tucker kahapon tungkol sa magulang ni Alora, ito ako ngayon. Inaaral ang family tree niya. Hindi ko alam kung pati ba boses kailangan kong gayahin, hindi ako magaling sa panggagaya ng boses. Mas magaling si Almina sa ganito.Ang usapan namin ni Tucker kahapon pagkatapos namin sa mga naunang gawain para sa kasal, ipapalabas lang namin na ako pa rin si Alora. We changed the face of Alora dahil sa na-aksidente ito, at iyon din ang dahilan kung bakit ilang buwan nang hindi nagpaparamdam sa kanila si Alora. I don't know kung maniniwala ang magulang ni Alora pero bahala na, huwag lang akong mabuking. Kailangan kong ilaban ito kahit may pakiramdam na akong sinusubaybayan na ako ni Allesandra, baka kapag nalaman niyang ginagamit ko si Tucker para makaligtas sa kung ano man ang magiging patibong niya, mas lalo akong mapahamak.Mabilis ko lang din namang makabisado ang buhay ni Alora. I need to do this and I need this to be successful kasi kung hindi, mapipili
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Three

Dumating na ang araw na inaantay ko, ang makaharap at makilala sa personal ang mga magulang ng taong ginamit ko. Ang mga magulang ni Alora."Relax, you can do it. Maraming beses ka nang nagpapanggap." Inirapan ko si Tucker na nasa tabi ko lang.Alam ko naman iyon pero sana nga ay maniwala ang magulang ni Alora.Nakatayo kaming dalawa ngayon sa pintuan, inaantay na makapasok ang itim na van na ginamit sa pagsundo sa kanila.Huminga muna ako nang malalim bago ngumiti nang malawak at kunyari'y naiiyak. Patakbo akong pumunta sa babaeng kakababa lang, si Alona, ang bunsong kapatid ni Alora. Agad ko siyang niyakap."Ang laki na nang pinagbago mo Alona," hikbi ko. Hinawakan ko ang dalawang braso nito at nababakas naman sa mukha niya ang pagtataka nang makaharap ko siya.Pati na rin ang Nanay at Tatay ni Alora at ang Kuya nilang si Anton. "H-hindi niyo po ba ako nakikilala? Ako ito, si Alora." Ngumiti ako sa kanila."A-Alora? A-anong nangyayari
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Four

Tangina niya! Ako pa talaga binantaan niyang papatayin niya? Kung hindi lang ako tinawag ni Tucker kanina, hindi ako makakaalis sa pagkahawak niya sa braso ko. "Para kang binagsakan ng langit at lupa sa hitsura mo," Tucker said nang makapasok kami sa kwarto namin. Sinamaan ko siya ng tingin, "Kailan ba tayo magpapakasal para makaalis na sila dito at pupuntahan ko na ang mga kaibigan ko?" tanong ko. He looked at me like he didn't expect me to say that. "Anong tingin ’yan?" I asked."Bakit bigla kang nagmamadali?" I rolled my eyes on him. "I am dying to see them, Tucker---""You're dying to get rid on me, Klailea." putol niya sa sasabihin ko. Ano ang ibig niyang sabihin? Kinunotan ko siya ng noo."What?" I asked."Gusto mo nang kumawala sa akin, but sorry to say this... Hindi ka pa buntis." And by that, iniwan niya akong naka-nganga. Still processing of what he said.Gago! Nawala na nga sa isip ko ang planong iyon at ano bang inaano niy
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Five

Pagkatapos naming magluto ni Manang at natapos na rin ang paghahanda ng mga katulong. Nandito na kami ni Tucker sa lamesa, tahimik ko lang siyang pagmasdan habang nilalagyan ako ng pgakain sa plato ko at juice sa baso ko. Paminsan-minsan ay tumitingin siya sa akin at tinataasan ko naman siya ng kilay.  "Why you're looking at me like that?" he asked. "Looking what?" "Are you still mad because I didn't grant your request?" Taka ko naman siyang tinignan, anong request? "Masyado pang mabilis ang pangyayari kung gagawin natin iyon, Klai."  What? Damn it! Halos manlaki ang mga mata ko at akma ko siyang hahampasin sa braso nang biglang dumating si Manang para maglagay ng isa pang ulam. I looked at him again, sinamaan siya ng tingin. "Shut up... Hindi iyon ang dahilan kung bakit kita tinitignan," I said and rolled my eyes. Hindi ko na nga naisip iyon dahil habang palabas ako ng kwarto kanina, gusto ko na lang magpalamon sa lupa dahil
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Six

Tomorrow morning, nagising akong masakit ang buong katawan. Hindi ko alam kung saan ako sumabak na laban kagabi, we just having sex but I remember how we were wild last night. Mula sa CR hanggang sa kama. Hindi ko mapagkaila na sobrang galing niyang magdala. Iyong tipong masisira na yata ang buong katawan mo, hopefully hindi nangyari. Dahan-dahan akong gumalaw nang bigla rin akong natigil when I saw him beside me. Tulog na tulog din. I looked at him, how peaceful his face kapag tulog. Kung gising ito hindi maamo ang mukha niya. Dahan-dahan ko ring hinawakan ang mukha niya, alam ko na sa sarili ko kung hanggang saan lang kami. May nangyari na sa amin kagabi at alam ko rin kung ano ang magiging resulta. Mabubuntis ako, papakasalan niya ako sa papel lang at kapag nailabas ko ang anak niya aalis na ako. Hindi ko na sila gugulohin pa. "Good morning." Agad kong inilayo ang kamay ko sa kanya ngunit mabilis niya rin itong nahawakan at binalik kung saan ito nakahawak kanina
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Seven

Nagpatuloy pa rin kaming maglakad, mabuti't hindi naman nakatingin sa amin ang mga nandito."Saan mo ba sila tinago?" masungit kong tanong sa kanya, he sighed at gulat akong tumingin sa kamay niyang hinawakan ako bigla. "Hindi ko sila tinago, nandoon sila." May tinuro siya gamit ang nguso nito ngunit bumalik lang din ang tingin ko sa kamay naming magkadikit.Bakit ba naging big deal ito sa akin? Lahat ng mga kaunting kilos na ginagawa niya sa akin ay may nararamdaman akong kakaiba. "Hey?" Napakurap ako at bumaling na rin sa tinuro niya. Halos mapatkabo naman ako nang makita ang likod ng mga kaibigan ko."Klai!" Sabay silang lumingon sa akin at mabilis din nilang nilapag sa simento ang mga baril nito, tumakbo sila palapit sa akin."OMG, kumusta ka na? Buntis ka na ba ha?" Tinulak ko si Munique dahil sa tanong niya. Anong buntis!"Tangina niyo, nandito lang pala kayo. Hindi niyo sinabi sa akin." Nakasimangot kong sabi sa kanila.
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Eight

Nagising ako dahil sa mga narinig na ingay sa paligid, dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at bumungad sa akin ang puting kisame at pader. Nasa hospital na naman ba ako? Inaalala ko ang nangyari, muntikan nang mabaril si Tucker ang naalala ko habang tumatakbo ito papalapit sa akin ngunit bigla na lamang akong nahilo at tanging mga boses ng mga kaibigan ko ang narinig sa huling sandali na tinawag ang pangalan ko."Gising na siya!" sigaw ng kung sino. "Tawagin ko lang po ang Doctor.""Klai, ayos ka lang ba?" Tumingin ako sa apat kong kaibigan na lumapit sa akin, silang lata ay may mga sugat."Ayos lang ako...Wala bang napuruhan sa inyo?" tanong ko. Sabay silang umiling habang nakatingin pa rin sa akin may lungkot sa mata. "S-si Tucker?" tanong ko nang hindi ko manlang makita kahit anino niya sa silid na ito. Nagkatinginan silang apat na tila ba nagdadalawang isip kung sasagutin nila ako. "Nasaan siya? Maayos ba siya?" dagdag kong
Baca selengkapnya

Chapter Thirty-Nine

At sa pagbukasa ng pinto, bumungad sa akin ang magandang pakinggan na musika at ang mga taong nagpapalakpakan na hindi ko rin naman kilala. Pagkatapos ng araw na ito magbabago muli ang takbo ng buhay ko, ang araw na ito ang magiging dahilan ng pagbagsak ko. Mahal ko si Tucker pero alam ko rin na ang gagawin ko ay makakatulong sa kanya.Tanaw ko na ang lalaking dahilan ng lahat ng ito, ang una ay tanging mission ko lang siyang pagbagsakin at biglang bumaliktad ang mundo naming dalawa. Ako ang nakuha sa sarili kong patibong, alam kong may parusa akong matatanggap mula sa mga kasamahan ko sa paglabag ng pinaka-una naming rules. Ang huwag mahulog na dapat ay mission lang. At ang parusang iyon ay magagawa ko na."You're beautiful," bulong niya sa akin nang makarating na ako sa harap. "Tucker, the moment I saw you...alam kong hindi kita mapa-amo ngunit hindi ko mawari kung bakit tayo magkasama sa harap ng Diyos ngayon. Sa totoo lang, masaya ako. Masaya akong ikaw ang
Baca selengkapnya

Chapter Fourty

Five Years LaterThird Person POV:"Hey Dad, look!" Agad na tumakbo ang batang lalaki papunta sa lalaking nakasuot ng tuxedo. "Hey boy, what is that?" Binuhat niya ito. Mababakas sa mukha ng lalaki ang galak, ganito siya lagi sa tuwing nakikita ang anak. "Mommy Celine made this for me!" masayang sigaw ng batang lalaki habang hawak-hawak ang sumbrero na gawa sa kulay brown na tela."Kinukilit kasi ako na gawan siya." Lumapit na rin ang babaeng tinawag na 'Mommy Celine' ng batang lalaki."Trunder, what will you say to Mommy?""Thank you, Mommy! I love you!""I love you baby boy." Mahinang kinurot ni Celine ang pisngi ni Trunder bago ito bumaba mula sa pagkabuhat ng lalaking nakapangalang Tucker."His grown up now," saad ni Celine habang nakatingin kay Trunder na tumatakbo pabalik sa mga kalaro nito."He is and thanks to you, salamat dahil tinulongan mo akong palakihin ang anak ko, Celine.""Of course,
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234567
DMCA.com Protection Status