All Chapters of WORSHIPPED: Chapter 1 - Chapter 10

A dim light mixed some of color.  It's feels like every darkness ay kayang tumabasan ng napakaraming kulay. Nakakahilo at di malaman kung saan pipirmi. Nagkakagulo na ang taong nasa paligid ko pero eto ako, nasa gilid nakaupo, nakamasid sa bawat galaw nila.Bawat tao nandito ay may sarili-sariling buhay. They don't care about their surroundings. May iba sa kanila nagsasaya habang nagiinuman, meron naman mas pinili nalang mag-isa at magmumukmok sa isang tabi. May iba din sa kanila na mas gusto sumabay sa bawat haplos ng musika na siyang pinapatugtog ng DJ na talagang kinababaliwanan ng bawat tao. May nakita pa nga akong nagsasayaw sa may stage marahil sa sobrang kalasingan. Lahat ng tao may rason kung bakit sila naririto, siguro ang iba ay dahil may gusto i-celebration, ang iba gusto lang magsaya at makalimot sa lahat ng problema sa buhay. That how I felt right now. I wanted to escape of all my problem. Kahit sandali, gusto ko

KissLabis-labis ang kaba ko ng lumuhod siya mismo sa harap ko at tinignan maigi ang sugat na natamo kanina. Kahit nasa loob kami ay nagawa ng hangin pumasok sa loob kaya nanginig ang katawan ko sa lamig.Napaangat ang tingin niya sa'kin at kumunot ang noo. Hindi ko tuloy naiwasan pag-initan ng pisngi sa paraan ng tingin niya. Mga tingin pilit na binabasa kung ano man ang nasa isip ko.Ang mga mata niyang naninimbang tuwing nagkakasalubong lagi ang mga paningin namin.Kagat labi ko iniwas ang paningin ko."Eto lang ba ang masakit sa'yo?" malamig na tanong niya sa'kin.Tumingin ako sa sahig at parang isang pitik sa hangin ay ngayon ko lang naalala na masama pala ang pagkakabagsak ko sa sahig. "M-my..waist

Shut upNagulat ako sa ginawa niya kaya mabilis ko siya tinulak palayo sa'kin. Nang makaharap kami ay halos habulin namin dalawa ang sariling hininga. Pero tumindig ang balihibo ko ng ngumisi si Ryker ng nakakaloko at pinunasan ang labi niya. "You don't have any idea what you are doing. You still a kid." madiin niya sinabi.Wala siya sinayang na oras at iniwan ako mag-isa. Halos umawang ang bibig ko sa ginawa niya. Hindi ako makapaniwala nagawa niya insultuhin ako. Sa ganoon paraan kahit papaano bilib parin ako sarili ko. I already kissed him. I'm happy for that. Atleast, I gave him my first kiss.Wala sa sariling napahawak ako sa labi ko ng maalala ko nangyari nung isang araw. Gumuhit ang ngiti sa labi ko ng hindi maalis sa sistema ko ang kilig. Gusto ko tuloy siya makita kaya mabilis ko inayos ang sarili ko para mag-umagahan. Wala kaming pasok

Dirty           Honesty, ang hirap mahalin ang isang tao kung may taong nagpapatibok ng puso niya. Kahit mahirap, kailangan tanggapin pero sa sitwasyon ko at paniniwala ko na kaya niya din ako mahalin. Well, di ako papayagan na ganun lang.   Nagsisimula palang ako. Ayokong sumuko ng ganun ganun nalang.   Sa ilang taon namin magkasama bilang mag-asawa. Never ko pa naramdaman na concern siya sa kalagayan ko. He's cold. Walang oras o araw niya pinaramdam sa'kin na hindi ako mahalaga para sa kanya. Kaya mas lalo ako nasasaktan.   "Livia please stop it. Magmamaneho ka pa." Lily said.   She tried to get my shot glass pero mabilis ko nailayo at sinamaan siya ng tingin.

I'm sorry             "Ma'am...gising na po kayo."   Namulat ko nalang bigla ang mata ko at napatingin sa nurse na gumigising sa'kin. Mabilis hinanap ng mata ko si Kuya Steve. Nataranta ako ng makita kong wala na siya sa hinihigaan niya.   "Nurse.. N-nasan na yun pasyente dito?"   "Hala ma'am! Kanina pa po umalis. Sinabi niya gisingin ko nalang po kayo pag-nakaalis na siya."   "What? Kanina pa siya nakaalis?"   Tumungo sa'kin ang nurse at pinagpatuloy ang pag-aayos sa hinihigaan kanina ni Kuya Steve. Mabilis ko kinuha ang bag ko sa gilid at nagmamadaling lumabas. Nagbabaka sakali ako na maabutan ko pa siya sa labas ng hospital pero ganoon nalang ang panghihinayang ko ng hindi ko na siya makita.    Nanuot ang lamig sa buong katawan ko dahil ngayon ko lang napans