All Chapters of กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: Chapter 801 - Chapter 810

ในเวลาเดียวกันนี้ ที่วิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์ส เอเลนกำลังนอนอยู่บนเก้าอี้บนดาดฟ้าบนระเบียงกระจกทั้งหมดบนชั้นสองและเธอก็ยิ้มจนปากจะฉีกขณะที่เธอจ้องที่โทรศัพท์มือถือของเธอภาพของเธอมีจำนวนไลก์มากกว่าสามร้อยไลก์ในขณะนี้ และมันได้ทำลายสถิติของเธอไปแล้วเธอไม่สามารถนับคอมเม้นท์ทั้งหมดได้ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็ไม่สามารถตอบกลับคอมเม้นท์ทั้งหมดได้อีกต่อไปวันนี้ในที่สุดเอเลนก็เข้าใจความรู้สึกที่ทุกคนให้ความสนใจเธอกลุ่มเพื่อนของเธอทั้งหมดต่างจ้องมองและติดตามเธอ! ยิ่งกว่านั้นพวกเขาไม่ลังเลเลยที่จะชื่นชมเธอในคอมเม้นท์ ดังนั้นเอเลนจึงรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขมากจริง ๆในเวลานี้ เพื่อนสนิทของเอเลนบางคนเริ่มส่งข้อความถึงเธอในแชทกลุ่มว่า “โอ้ คุณพี่เอเลนย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สวันนี้! เธอจะต้องเลี้ยงอาหารเย็นพวกเรา!”"จริงด้วย!" คนอื่น ๆ เริ่มตอบกลับมาว่า “คุณพี่เอเลน คุณเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยสามสิบล้านดอลลาร์! นี่เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่และดูมีความสุขเหลือเกิน แล้วคืนนี้คุณไม่เลี้ยงอาหารเย็นได้อย่างไรกันล่ะคะ?”หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนในแชทกลุ่

ขณะที่คุณท่านวิลสันกำลังจะคุกเข่า จาค็อบก็ตื่นตระหนก และรีบเอื้อมมือออกไปหยุดเธอหญิงชราตั้งใจที่จะคุกเข่าต่อไป เธอทรุดตัวลงกับพื้นโดยคุกเข่าลง เธอคิดว่าเธอจะยอมรับความพ่ายแพ้ก่อนและดูว่าจาค็อบนั้นดื้อรั้นจริง ๆ และไม่สงสารเธอแต่ถึงอย่างไรก็ตามจาค็อบก็มีความคิดเดียวกับเอเลนแม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเอเลนและวางแผนที่จะแยกจากเธอ แต่ทั้งคู่ก็เห็นพ้องต้องกันว่าพวกเขาจะปล่อยให้คุณท่านวิลสันอาศัยอยู่ในวิลล่ากับพวกเขาไม่ได้!ดังนั้นจาค็อบจึงอุ้มหญิงชราไว้ในอ้อมแขนและพูดอย่างเย็นชาว่า “แม่ครับ ช่วยหยุดการแสดงเพื่อขอความเห็นอกเห็นใจเถอะครับ เพราะไม่ว่าแม่จะพูดอะไร ผมจะปล่อยให้แม่อยู่ในวิลล่านี้ไม่ได้!”คุณท่านวิลสันพูดอย่างเศร้า ๆ “จาค็อบ วิลสัน ไอ้สารเลว ไอ้เนรคุณ! ฉันให้กำเนิดแกมา ไอ้เด็กเลว! แกกล้าดียังไงมาห้ามฉันไม่ให้อยู่กับแกหลังจากที่แกย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่แบบนี้?!”จาค็อบพยักหน้า และพูดอย่างหนักแน่นว่า “แม่ครับ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ นี่คือความจริง ยังไงผมก็ให้แม่อยู่ที่นี่ไม่ได้!”“ได้ยินแล้วยัง?” เอเลนคำรามด้วยมือเท้าสะเอวของเธอ “ไปให้พ้นในขณะที่เรากำลังพูดจาดี

เอเลนรีบบุกต่อ “คุณตำรวจคะ อย่าไปฟังเธอ! เธอไล่สามีของฉันออกจากครอบครัวและตัดความสัมพันธ์กับเขาไปนานแล้ว!”เจ้าหน้าที่มองไปที่เอเลน จากนั้นจึงมองไปที่คุณท่านวิลสัน และถามด้วยความสงสัย “สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริงเหรอครับ?”“ไม่อย่างแน่นอน!” คุณท่านวิลสันเร่งเร้าว่า “ตอนนั้นฉันใช้อารมธ์ไปหน่อยน่ะค่ะ!”“ใช้อารมณ์ไปหน่อย?!” จาค็อบเริ่มโมโห “แม่ครับ แม่ไล่ผมออกจากบ้านไปนานแล้ว แม่ไล่ผมและแคลร์ออกจากวิลสัน กรุ๊ป แม่หักเงินบำนาญของเอเลนและผมในบริษัท แล้วตัดสัมพันธ์กับผม! ตอนนี้แม่ตกอยู่ในวิกฤต อยู่ดี ๆ เรื่องที่เคยเกิดขึ้นก็กลายเป็นสิ่งที่แม่พูดว่าแม่ใช้อารมณ์ไปหน่อยเนี่ยเหรอครับ!?”เจ้าหน้าที่ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เขาถามว่า “วิลล่านี้เป็นของใครครับ?”ชาร์ลีพูดว่า “มันเป็นของผมครับ”เจ้าหน้าที่พยักหน้า และถามว่า “ความสัมพันธ์ของคุณกับหญิงชราเป็นอย่างไรบ้างครับ?”ชาร์ลียักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “เราไม่ได้เกี่ยวข้องกันจริง ๆ เธอเป็นคุณย่าของภรรยาของผม”เจ้าหน้าที่หันไปหาคุณท่านวิลสัน “คุณมาผิดที่แล้วครับ คุณควรพูดคุยกับลูกของคุณเกี่ยวกับปัญหาเรื่องการดูแล แต่คุณไม่สามารถบุกเข้าไปในบ้านของหลาน

เอเลนคิดว่าชาร์ลีไอ้ขี้แพ้จะไม่กล้าปฏิเสธเธอถ้าเธอขอเงินจากเขาโดยตรงทันทีที่เธอได้รับเงินจากเขา เธอสามารถชวนเพื่อน ๆ ไปทานอาหารที่ร้านอาหารสุดหรู ตามด้วยสปาและทรีตเมนต์บำรุงผิวหน้า นี่คือสิ่งที่เรียกว่าวิถีชีวิตชนชั้นสูงชาร์ลีส่ายหัวตามคำขอของเธอ “แม่ครับ ผมให้เงินคุณไม่ได้หรอกนะครับ”"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?" เอเลนขมวดคิ้วอย่างงุนงง“ตอนนี้พ่อมีหน้าที่ดูแลกองทุนและค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ถ้าคุณต้องการใช้เงิน คุณจะต้องได้รับการอนุมัติจากพ่อก่อน”"พูดว่าอะไรนะ?!" เอเลนคำรามอย่างเร่งรีบ “คำขอของฉันไม่มีความหมายแล้วใช่ไหม?”ชาร์ลีพยักหน้า “ถ้าเป็นเรื่องเงินต้องไปถามจากพ่อก่อนนะครับ”“นี่ แกกล้าเอาจาค็อบมาเพื่อเอาชนะฉันเหรอ! ฉันเป็นแม่ยายของแกนะ ถ้าฉันขอเงินแก แกก็ต้องให้เงินฉันโดยไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น!”ชาร์ลียิ้ม “แน่นอน ผมจะให้เงินคุณถ้าพ่อบอกว่าโอเค ผมจะให้เงินคุณทั้งหมดด้วยซ้ำ!”“แก…” เอเลนเผชิญหน้ากับชาร์ลีด้วยความตกใจ “โอ้ นี่คือสิ่งที่แกต้องการจะทำใช่ไหม? ต้องการท้าทายฉันอย่างนั้นใช่ไหม?!”“แม่ครับ พ่อจะเป็นคนดูแลเรื่องเงินในอนาคต แม่เป็นคนพูดเองนะครับไม่ใช่ผมสักหน่อย ผมแค่ทำตามค

คุณนายลูอิสถอนหายใจ “มันเป็นงานของฉันที่จะพานายเข้าไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่นายไม่มีภาระหน้าที่ที่จะต้องดูแลฉันและจ่ายค่ารักษาพยาบาลราคาแพงให้ฉันนะ นอกจากนี้ ฉันรู้ดีว่าชีวิตของนายในตระกูลวิลสันเป็นอย่างไร…”จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ไม่ต้องกังวลนะชาร์ลี ฉันจะหาวิธีตอบแทนนายเอง”ชาร์ลีดีใจมาก คุณนายลูอิสปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นลูกชายของเธอจริง ๆ และเธอก็ห่วงใยเขามากเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงใจว่า “คุณนายลูอิส คุณไม่ต้องกังวลเรื่องเงินหรือเรื่องที่จะจ่ายเงินคืนให้ผมหรอกนะครับ”“ไม่ ฉันทำไม่ได้! มันเป็นเงินจำนวนมาก ฉันต้องจ่ายคืนนายสิ!”“ไม่ครับ คุณนายลูอิส ผมจดจำความเมตตาของคุณที่มีต่อผมเสมอ เป็นหน้าที่ของผมที่จะต้องจ่ายเงินเพื่อการรักษาของคุณ ถ้าคุณยังยืนกรานที่จะคืนเงินให้ผม แสดงว่าคุณกำลังปฏิบัติกับผมเหมือนคนแปลกหน้าและผมอาจจะไม่อยากเจอคุณอีก!”คุณนายลูอิสยิ้มอย่างอบอุ่นกับคำพูดของเขา แต่เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถรับเงินของเขาแบบนั้นได้ เธอจะคืนเงินให้เขาไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตามแต่เธอพูดทางโทรศัพท์ว่า “ในเมื่อตอนนี้นายเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็จะฟังนาย ว่าแต่นายกับแคลร์เป็นอย่างไรบ้าง?”